Galatasaray Spor Kulübü Hakkında Her Şey

[@Lilium]

Galatasaray Spor Kulübü



Kuruluşu
1905 Sonbaharı



Kurucuları

Ali Sami Yen,
Asım Tevfik Sonumut,
Emin Bülend Serdaroğlu,
Celal İbrahim,
Bekir Sıtkı Bircan,
Reşat Şirvanizade,
Refik Cevdet Kalpakçıoğlu,
Abidin Daver




Kurulduğu Yer
Galatasaray Lisesi 5. sınıfı



İlk Renkler
Kırmızı-Beyaz (Sonradan Sarı-Siyah ve Sarı -Kırmızı)



İlk Lokal
Galatasaray`da Bulgar Sütçü`nün Dükkanı



İlk Amblem

Tobler Çikolatasındaki Kartal



İlk Başkan

Ali Sami Yen



İlk Maç

Galatasaray- Kadıköy Faure Mektebi (2-0)



İlk Spor Dalı

Futbol



İlk Şampiyonluk

İstanbul Pazar Ligi Şampiyonluğu



Kuruluş Hedefi

"İngilizler gibi toplu halde oynamak, bir renge ve isme sahip olmak. Türk olmayan takımları yenmek."

Ali Sami Yen.



[MEDIA]http://localhostr.com/files/mo2XkNK/ynetim-futbolcu-taraftar.mp3[/MEDIA]

[@Lilium]

Galatasaray Spor Kulübü (1905)

Galatasaray Spor Kulübü, Türk Spor Tarihi'ndeki öncü olma özelliğini hiç kuşkusuz içinden doğduğu ve gene öncü bir kurum olan Galatasaray Lisesi'nden (Mektebi Sultani) almıştır. Okul ile kulüp arasındaki koparılmaz bağ, yadsınamayacak bir gerçeklik ve övünç kaynağıdır.

Devlet adamı yetiştirmek amacıyla II. Beyazıt tarafından 1481'de kurulan mektep, adını kurulduğu bölgeden alır ve "Galata Sarayı" olarak anılmaya başlar. Okul modern konumuna 1 Eylül 1868'de Sultan Abdülaziz döneminde kavuşur. Okul' un yeniden yapılanmasıyla birlikte, Türkiye'de de gerçek anlamıyla ilk sportif çalışmalar başlamış olur ve okulda Beden Eğitimi dersi jimnastikçi 'Monsieur Curel' tarafından eğitim programına konur. Bu atılımlar gerçekten bir devrim niteliği taşımaktadırlar. Curel, modern aletler eşliğinde çalıştırdığı öğrencileri sportif açıdan geliştirirken, onlar için Kağıthane'de bir idman Bayramı düzenler. Yıl 1870'tir. Bu etkinlikte başarı gösteren sporcular değişik ödül ve madalyalar kazanır ve yarışmaların sonunda öğrencilere "kuzulu pilav" verilir. Bu da, sonraki yıllarda bir başka geleneğin başlangıcını oluşturur.

Curel'den sonra görevi devralan yabancı spor hocaları (M. Moiroux, Signor Martinetti, Stangali gibi), jimnastik ve atletizmin yanı sıra, değişik branşlara da eğilerek (yüzme, kürek, aletli jimnastik), bir ilki daha başlatmış olurlar. Bu çalışmaların ürünü çok geçmeden alınmaya başlanır ve adı Türk Spor Tarihi'ne altın harflerle yazılan Faik Üstünidman'ın yanı sıra, Binbaşı Mazhar Kazancı, Abdurrahman ve Ahmet Robenson kardeşler GSL'nde görev alıp, izcilik, tenis, hokey gibi spor dallarının öğrenciler arasında yaygınlaşmasını sağlarlar. Özellikle Üstünidman'ın ön ayak olmasıyla, öğrenciler futbolla tanışırlar. Ama oynanan futbol, bir kör dövüşünden farklı olmayan ve kural tanımayan bir koşuşturmayı andırmaktadır. Ama futbol GSL' nin Tören Kapısı'ndan adımını atmış ve tam bir salgına dönüşmüştür.

1901 yılında İstanbul'da yaşayan iki İngiliz, James Lafontaine ve Horace Armitage, Rum ve İngiliz oyunculardan oluşan Kadıköy Futbol Kulübü'nü kurmuşlar ama 1903'te takımdaki İngilizler bir anlaşmazlık sonucu ayrılarak Moda Kulübü'nü oluşturmuşlardır. 1904 yılında ise bu kulüpler, Imogen, Elpis, Strugglers takımlarıyla anlaşarak, İstanbul Futbol Birliği'ni hayata geçirmişler ve bugünkü Fenerbahçe Şükrü Saraçoğlu Stadı'nın yerinde bulunan "Union Club-İttihat Spor" sahasında düzenli karşılaşmalar yapmaya başlamışlardır. Görüldüğü gibi bu takımlar yabancı ya da azınlık takımlarıdır. Türk olmayan ekiplerin gerçekleştirdikleri bu ilk futbol karşılaşmaları, GSL öğrencilerini hem ilgilendirir hem de çok üzer. Artık onların amacı, kendi futbol kulüplerini kurmak, ölesiye sevdikleri bu oyunun kurallarını "hatmetmek" ve yabancılarla boy ölçüşmektir.

Türk OlmayanTakımları Yenmek

Galatasaray Spor Kulübü'nün kurucusu Ali Sami Yen, "Ellinci Yıl" kitabında kuruluş öyküsünü şöyle anlatır: "1 Teşrin 1905'te mektebin beşinci sınıfında edebiyat muallimimiz merhum Mehmet Ata beyin dersi esnasında birkaç arkadaş baş başa vererek Galatasaray'da bir futbol kulübü kurmaya karar verdik. İlk müteşebbisler oyuna ve mücadeleye meyyal arkadaşlardan Asım Tevfik Sonumut, Reşat Şirvani, Cevdet Kalpakçıoğlu, Abidin Daver, Kamil... gibi gençlerdi. Mektepde tahsilde bulunan Bulgar ve Sırp talebesinden çevik ve kuvvetli olanlar da bize iltihak etmişlerdi. Asım'ı muhasebeciliğe, Cevdet'i ikinci reisliğe seçmiş, kendim de Reis olmuştum. Asım her hafta arkadaşlardan birer kuruş toplamakda mahir olduğu için kendisini muhasebeci yapmıştık. Ben Reisliği topu yağlayıp şişirmekle almıştım. Topumuza evladım gibi bakardım. Zaten varımız yoğumuz da toptu. Mektebe gelirken, domuz sokağından geçer, domuz yağı alırdım. Topu onunla yağlar, şişirirdim; yamasını yeni pabucumdan kesmiştim. Bunu gören arkadaşlar, bana hepimizden fazla paye vermişlerdi. Yani o zaman Reisliğe ve diğer vazifelere payeyi, en çok çalışan kazanırdı. Cevdet de ikinci Reisliği formaları yıkadığı için almıştı.

"Maksadımız İngilizler gibi toplu bir halde oynamak, bir renge ve bir isme malik olmak ve Türk olmayan takımları yenmek."

Kulübün adının Gloria (Zafer) ya da Audace (Cesaret) konulması yolunda görüşler ortaya atılmışsa da, sonuçta Galatasaray olmasında anlaşmaya varılmıştır. Araştırmacı Cem Atabeyoğlu, Galatasaray adının, bu takımın yaptığı ilk maçta Rum ekibini 2-0 yenerken, seyircilerin onlardan "Galata Sarayı efendileri"diye söz etmelerinden doğduğunu yazar. Bunun üzerine kurucular da ismi benimserler ve "Adımız Galata Sarayı olsun" derler.

Kurucu Listeler

1905'ten 1919'a kadar Galatasaray Spor Kulübü'ne Başkanlık yapan, mektebin 889 numaralı öğrencisi Ali Sami Yen, inci gibi elyazısıyla tuttuğu Galatasaray Terbiye-i Bedeniye Kulübü ıhsaiyet Defteri'nin (Sayım-İstatistik Defteri) 181 ve 182. sayfalarında kurucu 13 üyeyi şöyle sıralar:

• Ali Sami Yen
• Asım Sonumut
• Emin Bülend Serdaroğlu
• Celal İbrahim
• B. Nikolof
• Milo Bakiş
• Pol Bakiş
• Bekir Sıtkı Bircan
• Tahsin Nahit
• Reşat Şirvanizade
• Hüseyin Hüsnü
• Refik Cevdet Kalpakçıoğlu
• Abidin Daver

1905'te Osmanlı İmparatorluğu'nda bir dernekler yasası bulunmadığından, Galatasaray Spor Kulübü yasal olarak tescil edilme olanağını bulamamıştır. 1912 yılında Cemiyetler Kanunu çıkarıldıktan sonra, kulüp yasal bir kimlik kazandı. Yetkili makamlara kulüplerin tüzükleriyle birlikte, kurucu üyelerin ad ve adreslerinin de bildirilmesi zorunlu tutulduğundan, istifa eden ya da eğitimlerini tamamlayarak ülkelerine dönen üyeler ilk listeden çıkarılmış ve 1 Eylül 1913'te kurucu liste yeniden düzenlenmiştir. Kurucu üyelerin yeni sıralaması şöyle gerçekleşmiştir:

• Ali Sami Yen
• Asım Sonumut
• Emin Bülend Serdaroğlu
• Celal İbrahim
• Bekir Sıtkı Bircan
• Reşat Şirvanizade
• Refik Cevdet Kalpakçıoğlu
• Abidin Daver.

Renklerin Öyküsü

Galatasaray Spor Kulübü'nün ilk renkleri kırmızı-beyaz'dır. Bayrağımızın renklerinden esinlenerek seçilen bu renkler, dönemin baskıcı ve paranoyak yönetimi tarafından kuşkuyla karşılanmış ve futbolcular sıkı bir takibe alınmışlardır. Bu nedenle, sarı-lacivert renkler gündeme gelmiş ama bunlar da kalıcı olmamış ve Galatasaray bugünkü renklerine kavuşmuştur. Bu renklerin öyküsünü Ali Sami Yen'den dinleyelim:

"Birçok yerleri dolaştıktan sonra, nihayet Bahçekapı'daki Şişman Yanko'nun dükkanına gidilerek orada zarif iki yünlü kumaşa tesadüf ettik. Biri, vişneye çalan koyuca tatlı bir kırmızı, öteki de, içinde turuncudan iz taşıyan tok bir sarı. Tezgahtar, mahirane bir el hareketi ile kumaşların dalgalarını birleştirdi. Bir saka kuşunun başı ile kanadının yarattığı renk güzelliğine benzer bir parlaklık hasıl oldu. Ateşin içindeki renk oyunlarını görür gibi olmuştuk. Sarı-Kırmızı alevinin takımımız üstünde parıldamasını tasavvur ediyor ve bizi derhal galibiyetten galibiyete götüreceğini tahayyül ediyorduk. Nitekim de öyle oldu." Buna karşılık kuruculardan Bekir Sıtkı, söz konusu renklerin Gül Baba'nın II.Beyazıt'a verdiği sarı ve kırmızı güllerden esinlendiğini ileri sürer.

[@Lilium]

Galatasaray Logosunun Doğuşu

Galatasaray'ın ilk amblemi, 333 Şevki Ege tarafından çizildi. Bu, ağzında futbol topu olan kanatları gerili bir kartaldı. "Kartal", Galatasaraylıların üzerinde durduğu bir amblem örneğiydi. Ancak, kartal adı benimsenmeyince, Şevki Ege'nin kompozisyonu bir kenara itildi. Sonraları, Galatasaray amblemi doğdu ve benimsendi.

Suat Başar, Galatasaray ambleminin nasıl doğduğunu şöyle anlatıyor:

Yıl 1923… O yıl biz "cinquieme" da, yani lise 1'deydik. Arkadaşlarımızdan 74 Ayetullah Emin, sıra arkadaşı Şinasi (Şahingiray), ile birlikte her hafta "Kara kedi" %90 nispetinde Ayet'in inci gibi el yazısı ile yazılmıştır. Ayet, bir taraftan mecmuasının yazılarını temize çekerken, bir yandan da sahifelerini ve bilhassa kapak vazifesi gören ilk sahifesini süslerdi. Bir defasında bu kapakta hepimiz basit fakat zarif çizilmiş bir "Gayin-Sin" gördük. Kırmızı Gayın'ın içine sarı bir "Sin" oturtulmuştu. Hendesi çizgilerle ve muayyen ölçülerle resmedilmiş olan bu şekil, kulübümüzün, yalnız kulübün değil, bütün Galatasaraylılığın remzi olacaktı. Ama, her şeyden evvel bu şekli kulübün kongresine teklif etmek lazımdı. Bu teklifi kim yapacaktı? Tasarladığımız arkadaş çekingendi ve kongre günü yaklaşıyordu. Nihayet o gün geldi. 1923 yılında, bir gün mektebin resim sınıfında kalabalık bir kongre toplandı. Ne ateşli, ne heyecanlı bir kongreydi o. Kimler yoktu ki? Belli ki Galatasaray yeni hamlelere hazırlanıyor, spor sahasında yeni inkılaplar yapacak, memlekette yeni çığırlar açacak. Teklifler ve kararlar birbirini kovalıyor. Şinasi arkadaşımız Ayet'den "Gayin-Sin" resmini almış, kongreye teklif edecek, ama o da çekingen, arka sıralarda oturmuş bekliyor. Nihayet Şinasi'nin yanında oturan Dr. Namık (Canko) merhum, söz alıp ortaya çıktı ve:

Arkadaşlar, genç kardeşlerimizden Şinasi Reşit, kongremize bir rozet şekli getirmiş, kulübümüzün remzi ven rozetimizin şekli olarak kabul edilmesini teklif ederim, dedi. Büyük bir resim kağıdına çizilmiş ve renklerimizle boyanmış "Gayin-Sin" i ortaya çıkardı. Teklif alkışlar arasında ittifakla kabul olundu. Ayet, yalnız eski harflerle "Gayin-Sin" çizmekle kalmamış, aynı uslupla bir de "GS" yaratmıştı. Bunların asılları Ayet'in Şinasi'nin yardım ile çıkardığı haftalık el yazısı "Kara Kedi" mecmuasındadır. "Gayın-Sin" ilk defa 1925 de kurulan Galatasaray talebe sandığının hazırladığı mektup, kağıt ve zarflarına basıldı. Yine, 1925 de kabul edilen lise kasketine ve daha sonra lise ceketlerine işlendi. Bazı imkansızlıklar, rozetin yapılmasını geciktiriyordu. Nihayet bunu da sıra gelince, şekiller o zaman eski İpek sinemasının kapısındaki dükkanlardan birinde Besim Koşalay ile birlikte tuhafiye mağazası açan Nihat Bekdik'e verildi. Bir aksilik eseri bunlar kayboldu. O zamanki İdare Heyetinin bastırdığı matbualarda ve yaptırdığı rozetlerde Ayet'in eseri biraz şekil değiştirdi. GS nin yaratıcısı Ayet Emin'i 29 Eylül 1931 de toprağa verdik. Dr. Namık ağabeyimiz 1933 yılında aramızdan ayrıldı. Allah Şinasi Şahingiray arkadaşımıza uzun ömürler versin. GS yi gördükçe, her üçünü hatırlar, ebediyete tevdi ettiklerimizi rahmetle yadederim.

[@Lilium]

Atatürk ve Galatasaray

Cumhuriyetimizin kurucusu Atatürk'ü "bir takım taraftarı" yapmak çabaları, tarihin gerçekleri karşısında her zaman hüsrana uğruyor. Ulusların yaşamında çok az sayıda kişi önder niteliğini kazanmış ve tüm ulusa mal olmuştur. Bu nitelikteki kişilerin kayıtlı belgeler olmadan sözel tanıklıklara dayanarak birtakım alanlarda tüm ulusun aidiyetinden koparılıp bazı camialara mal edilmesi yanlış bir tutumdur. Bu kişiler tarihsel özellikleriyle, kişiler, topluluklar, gruplar ve camialar üstüdür. Bunun tersini savunmak kişi ve camialara bir öncelik kazandırmayacağı gibi, toplumsal boyutta da onarılmaz yaralar açar. Bunun bilincinde olan gerçek önderler de, toplumun tümünü kucaklamayan ve kurucusu olmadıkları ya da arasında yer almadıkları oluşumlara katılma konusunda büyük hassasiyet gösterirler. Mustafa Kemal Atatürk bu özeni göstermemiz gereken kişilerin başında gelir.

Atatürk'ün Galatasaray camiasıyla olan ilişkisi, Galatasaray Lisesi'ni 2 Aralık 1930, 28 Ocak 1932 ve 1 Temmuz 1933 tarihlerindeki ziyaretleriyle somutlaşmıştır. Çok yakın bir tarihte yitirdiğimiz ve bugün örneğine pek rastlanmayan "duayen" gazeteci Metin Toker' in sözleriyle,

"Hiçbir lise Atatürk'ten böyle bir ilgi görmemiştir. Galatasaray, sadece 'Türkiye'nin' Batı' ya açılan penceresi' değil, Atatürk devrimlerinin en önemlilerinden, belki de en önemlisi laisizmin kilometre taşlarından biri olmuştur.
Nasıl Harp Akademisi, Harbiye ve Mülkiye sıradan eğitim müesseseleri sayılmazsa Galatasaray da sıradan bir lise sayılamaz."

Evrensel Bir Sevgi

Galatasaray camiasının Atatürk'e karşı duyduğu sevginin evrenselliği 956 okul numaralı Celalettin Som' un satırlarında çarpıcı bir biçimde dile gelir:

"Galatasaray Lisesi 7. sınıftaydım. Sınıf, müdür merdiveni karşısında, ön avluya bakan, müdür odasından sonraki ilk sınıftı. Beyoğlu Caddesi'nin bütün gürültüsü duyulurdu. İlk dersimiz Fransızcaydı. Hocamız Monsieur M. Journé anlatıyordu... Birden bütün sesler sustu... Koyu sessizlikte mektebin önünde virajı alan tramvayın acı çığlık sesine benzeyen demir tekerleklerin raylara sürtünmesinden çıkan ses kulaklarımızda çınladı... M. Journé ders anlatmayı kesmiş, başını elleri arasına almış ağlıyordu!.. Tarih 10 Kasım 1938 saat 9'u 5 geçiyordu... ATATÜRK vefat etmişti."

İşte o günlerde evrensel ve toplumlar üstü bir devlet adamına karşı duyulan evrensel sevgi budur.

Galatasaray Lisesi'ni İlk Ziyareti

1930 yılında dünyanın ve Türkiye'nin, siyasal ve toplumsal konjonktürü oldukça hareketlidir. Atatürk 18 Kasım'da bir yurt gezisine çıkar ve İstanbul'a döndükten sonra bazı okulları ziyaret ve teftiş eder. Devletin resmi yayın organı Ayın Tarihi mecmuası bu olayı şöyle anlatır (cilt 23-24, sayı 79-81, sayfa 6630-6631):

"3.12.1930; Reisicumhur Gazi Hz. saat ikide otomobille saraydan hareket ederek sıra ile Harp Akademisi, Mülkiye ve Harbiye Mekteplerini buradan Galatasaray Lisesi'ni teşrif ettiler. (...) Galatasaray Lisesi'nde kütüphanenin hatıra defterini imzaladılar. Daha sonra müdür odasında bir müddet oturarak mektebin vaziyeti umumiyesi ve talebenin durumu hakkında konuştular. İmla, resim ve lisan derslerinde bulundular, mektep müdüründen uzun uzadıya izahat aldılar..."

Şimdi devlet arşivlerinden edinilen bu kuru ve nesnel bilgilerin yanına çağdaş yazınımızın öykücülüğünün ve tiyatro yazarlığının bir klasiği olan, benzersiz kurgu işçiliğinin yanı sıra edebiyatımıza 'humour' denilen ince alayı ve gözlem gücünü de kazandıran ve bir Galatasaraylı olan ustanın kalemine, Haldun Taner'in gözlemlerine başvuralım ve bu ziyareti bir kez de onun anlatısından dinleyelim:

Şarklıların Efsaneye Düşkünlüğü

"Ya sekizde ya dokuzda idik. Demek ki otuz, otuz bire rastlıyor. Mektepte bir telaş, bir kıyamet. Taş tablolar boyanıyor, yıkık yerler sıvanıyor. Meğer Gazi Paşa gelecekmiş. İdare her sınıfa Afet Hanımın, baskısı henüz bitmemiş Yurt Bilgisi kitabından üçer nüsha dağıttı. Talebeler kımlanıyor: 'Ah bir bizim sınıfa girse.' Hocalar başka gûna: 'Allah vere bizimkine girmese.' (...) Atatürk'e bakıyorum, resimlerinde sık sık gördüğümüz pozlarından birinde: Sol elinin iki parmağını üst yelek cebine takmış, başı hafif öne eğik, çatık kaşları ve o meşhur bakışıyla gözünün üstünden müdüre bakarak anlattıklarını dinliyor. Biz Şarklılar neden ille her şeyi büyütüp efsaneleştiririz. Aklı başında insanlardan duymuştum: 'Bakılamıyor efendim,' diyorlardı. 'İmkânı yok gözlerine bakılamıyor. Çenesine kadar hadi neyse ne ama, başınızı daha yukarı kaldırdınız mı, gözleriniz iki kuvvetli projektörle karşılaşmış gibi kamaşıyor, çarpılıp sersemliyor, bir şeyler oluyorsunuz.' Ben bunu duydum ya, şimdi korkudan başımı kaldırıp da yüzüne bakamıyorum. Bütün görebildiğim: Saatinin kösteği, yeleği, sol elinin yelek cebine dalmış iki parmağı, kolalı devrik yakası, hadi bilemediniz biraz da çenesinin ucu...Hepsi bu kadar. Ama çocukluk işte, şeytan dürttü. Ya herrü ya merrü deyip birden daha yukarı bakıverdim. A, ne kamaşma ne çarpılma, işte pekala bakılabiliyordu. Hatta müdür de bakabiliyordu. Hoca da bakabiliyordu.

Bu Gözlerden Hiçbir Şey Kaçmaz

Gerçi projektör, şimşek filan edebiyat ama, şunu söylemeli ki, bu bakış pek öyle herkesin bakışına da benzemiyordu. Bu gözler bir yere bakıyor ama baktığı şeyden çok daha gerileri çok daha derinleri görüyor gibi idiler. O gün, orada, onun karşısında çocuk kafamın koyduğu ilk teşhis şu oldu: Bu gözlerden hiçbir şey kaçmaz arkadaşlar. Bu adam kandırılamaz, aldatılamaz. Bu adam mugalataya, laf cambazlığına pabuç bırakmaz. Bu adam, bilmek için öğrenmiş olmaya ihtiyacı olmayan, bildiğini bilen, bilmediğini de şıp diye sezen bambaşka bir insandır(...) Atatürk mektepten ayrılmak üzere iken paydos trampeti çaldığından hepimiz bahçeye boşandık. Rahmetli, maiyetindeki mutat zevata bir şeyler söyledikten sonra talebe kalabalığının ortasına dalıverdi. O, tek başına, ortamızda, maiyetindeki zevat ise geride, çok geride, mektebin iki kanadı da açılmış cümle kapısına doğru yürümeğe başladık. Atatürk, yüzünü daha iyi görebilmek için yengeç gibi yampiri yampiri hatta gerisin geri yürüyen bir sürü çocuğun arasında, iki eli ceketinin iki yan cebinde, gururlu ve gülümser ilerliyordu. Büyük kapının önüne binlerce meraklı birikmişti. El ele vermiş polisler kaldırımlardan taşan halk kitlesini zor zaptediyorlardı. Karşı apartmanların her bir penceresinde ben diyeyim, on, siz deyin yirmi baş. Atatürk görününce bir alkış koptu. Aklımıza gelmiş gibi biz de onlara uyduk. Atatürk bu alkışlar arasında otomobiline bindi (...) Akşam, etütte yoklama yapılınca, o kargaşalıkta iki açıkgöz arkadaşımızın neharilere karışıp mektepten kaçtıkları anlaşıldı. Geçmiş zaman, kendilerine idarece bir ceza verildi mi idi, pek hatırlamıyorum. Galiba, bu tarihi günün yüzüsuyu hürmetine, Beyoğlu'nda sürtüp durdukları yanlarına kâr kaldı idi. E, artık o kadar da olmasın mı?"

İkinci Ziyaret

Mustafa Kemal, 28 Ocak 1932 Perşembe günü Beyoğlu'nda otomobille çıktığı bir gezinti sırasında saat 16'da Galatasaray Lisesi'ni ikinci kez ziyaret ederek onurlandırmıştır. Lisedeki tarihi Tevfik Fikret salonunda verilen bir müsamereyi izlemiş ve oyunda rol alan öğrencilere övgüler yöneltmiştir. Niyazi Ahmet Banoğlu'nun "Atatürk'ün İstanbul'daki Hayatı" adlı yapıtında bu ziyaret hakkında bilgi verilmektedir.

Üçüncü Ziyaret

Atatürk'ün Galatasaray Lisesi'ne üçüncü gelişinin tarihi 1 Temmuz 1933'tür. Gazi bu gelişinde öğrencilerin Tarih-Coğrafya-Yurt Bilgisi grubundan geçirdikleri orta mektep bakalorya sınavlarına bizzat katılmış ve çeşitli sorular sormuştur. Maiyetiyle (Riyaseticümhur Katibi Hikmet (Bayur), Başyaver Celal, Yaver Şükrü ve Cevdet Beyler ve Muallim Afet Hanım) Lise'ye gelen Atatürk talebenin alkışları arasında Müdürlük odasına çıkmış, burada müdür Tevfik Bey ve öğretmenlerle okul hakkında görüştükten sonra doğruca imtahan odasına girmiştir.

İlhan E. Postacıoğlu'nun anılarından Gazi'nin imtahan odasına girdiğinde sınavdaki öğrencinin Bandırmalı Ahmet olduğunu öğreniyoruz. Ardından Serbest Fırka'nın kurucusu Fethi Okyar'ın oğlu Osman (Okyar)sınav odasına alınır. Sınavdan çıkan Osman Okyar'a Atatürk tarafından babasına selam söylendiği öğrenciler arasında hızla yayılır ve büyük bir memnuniyet uyandırır. Atatürk'ün Galatasaray Lisesi öğrencilerine yönelttiği bazı sorular şunlardır:

Atilla'nın Romalılar'la ilk harbi; Sevr muahedesiyle, Lozan muahedesi arasında ne gibi farklar vardır?; Eti medeniyeti; Devletçiliğin ve fertçiliğin mukayesesi; Şimendifer siyasetimiz; Malazgirt Meydan Muharebesi; Din ve laiklik üzerine sorular; İspanya yarımadası; Mudanya Mütarekesi; Bizanslılarla Türklerin ilk temasları; Referandum ve halk oylaması vb. Sınavlar gecenin ilerleyen saatlerine kadar sürmüş ve Atatürk Galatasaray Lisesi'nden memnun kalarak ayrılmıştır. Dönemin okul müdürü olan Tevfik Ararat o günün izlenimlerini şu sözlerle anlatır:

"1 Temmuz 1933, Galatasaray Lisesi'nin yaşadığı en büyük gündür; o gün Gazi Hazretleri, müessemizde beş saat bir çeyrek saat kalmışlar, ve birinci devre Tarih-Coğrafya-Yurtbilgisi mezuniyet imtahanlarına giren talebemizden dokuzunu imtahan etmek lütfunda bulunmuşlardır. Galatasaray Lisesi, bundan sonra, o unutulmaz günü her sene anmak ve tekrar yaşamak için aynı devrenin aynı imtihanlarını daima aynı güne koyacaktır."

Bu yazı, "Dünden Bugüne Galatasaray" (Hazırlayanlar: Vefa O. Semenderoğlu-Osman Tamburacı), "Atatürk Önünde Tarih Bakaloryası" (İlhan E. Postacıoğlu), "Şişhaneye Yağmur Yağıyordu; Ayışığında Çalışkur" (Haldun Taner), "Atatürk ve Galatasaray" (Galatasaray'ın 500. Yıldönümünü Kutlama Komitesi), "Galatasaray Tarihine Ait Belgeler:I (1868-1933) (Orhan Koloğlu) başlıklı kitap ve belgelerden Metin Pınar tarafından derlenmiştir.

[@Lilium]

Galatasaray Başkanları



Ali Sami YEN
(1905-1918) (1925)



Refik Cevdet KALPAKCIOĞLU
(1919-1922) (1934)



Yusuf Ziya ÖNİŞ
(1922-1924) (1950-1952)



Ali Haydar ŞEKİP
(1925)



Ahmet ROBENSON
(1926)



Adnan İbrahim PİRİOĞLU
(1927)



Necmettin SADAK
(1928-1929)



Abidin DAVER
(1929-1930)



Ahmet KARA
(1930-1931) (1933)



Tahir KEVKEP
(1931-1932)



Ali Haydar BARŞAL
(1932-1933) (1933-1934)



Fethi İSFENDİYAROĞLU
(1933)



Ethem MENEMENCİOĞLU
(1934-1936)



Saim GOGEN
(1936-1937)



Sedat Ziya KANTOĞLU
(1937-1939) (1944)



Nizan NURİ
(1939)



Adnan AKISKA
(1939)



Tevfik Ali ÇINAR
(1940-1942)



Osman DARDAĞAN
(1942-1943)



Muslihittin PEYKOĞLU
(1944-1946)



Suphi BATUR
(1946-1950) (1965-1968)



Ulvi YENAL
(1953) (1962-1964)



Refik SELİMOĞLU
(1954-1956) (1960-1962)



Sadık GİZ
(1957-1959)



Selahattin BAYEZIT
(1969-1973) (1975-1979)



Prof.Dr.Mustafa PEKİN
(1973-1975)



Prof.Dr.Ali URAS
(1979-1984) (1984-1986)



Dr.Ali TANRIYAR
(1986-1988) (1988-1990)



Alp YALMAN
(1990-1992) (1992-1996)



Faruk SÜREN
(1996-2001)



H.Mehmet CANSUN
(2001-2002)



Özhan CANAYDIN
(2002-2008)



Adnan POLAT
(2008-...)

[@Lilium]

Teknik Direktörler

1905-1906 - Nikolof (Futbolcu)-(Bulgaristan)



1907 - Emin Bülend (Futbolcu)



1908-1911 - Horace Armintage (Futbolcu)



1911-1914 - Emin Bülend (Futbolcu)



1915 - Sadi Bey



1916-1917 - Ali Sami Yen



1919-1921 - Necip Şahin (Futbolcu)



1922-1923 - Adil Giray (Futbolcu)



1924-1928 - Billy Hunter- (İskoçya)



1929 - Nihat Bekdik (Futbolcu)



1930-1931 - Lamberg- (Macaristan)



1931-1932 - Fred Pegnam- (İngiltere)



1933-1936 - S. Pedeafoot- (İngiltere)



1937 - Hans Baar- (Avusturya)



1938 - Peter Szabo- (Macaristan)



1938-1939 - Peter Tandler- (Avusturya)



1939 - Hayman- (İngiltere)



1939-1940 - C. Zaharczuk- (Polonya)



1941-1945 - Jhon Begget- (İngiltere)



1945-1946 - Miço Dimitriyadis



1947 - J. Szweng- (Macaristan)



1947-1949 - Pat Molloy- (İngiltere)



1950-1952 - D. Lockhead- (İngiltere)



1952-1953 - Gündüz Kılıç



1953-1954 - Lazlo szekelly- (Macaristan)



1954-1957 - Gündüz Kılıç



1957-1958 - George Dick- (İngiltere)



1959-1961 - Remondini- (İtalya)



1961-1963 - Gündüz Kılıç- Çoşkun Özarı



1964-1967 - Gündüz Kılıç



1967-1968 - Eşfak Aykaç- Bülent Eken



1968-1970 - Kaleperoviç- (Yugoslavya)



1970- 1971 - Coşkun Özarı



1971-1972 - Brian Birch- (İngiltere)



1972-1973 - Brian Birch- (İngiltere)



1974-1975 - Don Howe- (İngiltere)



1975-1976 - Mansell- (İngiltere)



1976-1977 - M. Allison- (İngiltere)



1977-1978 - Fethi Demircan



1978-1979 - Coşkun Özarı



1979-1980 - Turgay Şeren



1980-1982 - Brian Birch- (İngiltere)



1982-1983 - Özkan Sümer



1983-1984 - Tomislav İviç- (Hırvatistan)



1984-1988 - Jupp Derwall- (Almanya)


1988-1990 - Mustafa Denizli



1990-1991 - Sigfried Held- (Almanya)



1991-1992 - Mustafa Denizli



1992-1993 - Karl-Heinz Feldkamp- (Almanya)


1993-1994 - Rainer Hollmann- (Almanya)



1994-1995 - Reinhard Saftig- (Almanya)



1995-1996 - Graeme Souness- (İskoçya)



1996-2000 - Fatih Terim



2000-2002 - Mircea Lucescu- (Romanya)



2002-2004 - Fatih Terim



2004-2005 - Gheorghe Hagi



2005-2007 - Erik Gerets



2007-2008 - Karl-Heinz Feldkamp



2008 - Cevat Güler



2008-2009 - Michael Skibbe



2008-2009 - Bülent Korkmaz



2009- Frank Rijkaard



2010- Gheorghe Hagi

[@Lilium]

En'ler ve İlk'ler




Türkiye'nin Avrupa'da kupa kazanan İLK ve TEK futbol takımı GALATASARAY




Dünya sıralamasında 1. sıraya yükselen İLK Türk Takımı.





Devlet üstün hizmet madalyası alan İLK Takım




UEFA Kupası'nı hiç yenilgi almadan kazanan İLK ve TEK Türk Takımı




Üç yıldızı alan İLK takım




Türkiye Süper Ligi'nin İLK Şampiyonu





Dünya Kulüpler Şampiyonası'nda Avrupa'yı temsil eden İLK ve TEK Türk Takımı





Şampiyonlar Ligi'nde Çeyrek Final'e yükselen İLK Türk Takımı





Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası'nda Yarı Final oynayan İLK ve TEK Türk takımı





İstanbul Şampiyonluğu'nu kazanan İLK Türk Takımı (1908-1909)




Yurt dışında galibiyet alan İLK Türk Takımı (1911)




Yurt dışında maç yapan İLK Türk Takımı (1911)




Şampiyonlar Ligi'ne katılan İLK Türk Takımı





Avrupa'da, UEFA Kupası'nı hiç yenilgi almadan kazanan İLK Takım




Balkanlar'da UEFA Kupasını kazanan İLK ve TEK Takım





Uluslararası maçlarda kendi sahasında ardarda EN çok galibiyet alan TEK Türk Takımı (20 kez)





UEFA Kupası'nı kazanan İLK ve TEK Türk Takımı




Süper Kupa'yı kazanan İlk ve Tek Türk Takımı




İnternet sitesine sahip İLK Türk Takımı





Bir İspanyol takımını deplasmanda yenen İLK Türk Takımı (Real Mallorca - Galatasaray: 1-4)





Bir sezonda 2 İtalyan takımını eleyen İLK Türk Takımı (Milan ve Bologna)





Bir sezonda 2 İngiliz takımını eleyen İLK Türk Takımı (Leeds United ve Arsenal)





Türkiye 1. Ligi'ni namağlup bitiren İLK Takım (1985-86)





Profesyonel ligde EN fazla aralıksız şampiyon olan Takım (4 kez üst üste)





Profesyonel ligde yerli hocayla EN çok şampiyon olan Takım (8 kez)




EN fazla şampiyonluk yaşayan futbolculara sahip olan Takım (Hakan Şükür ve Bülent Korkmaz 8 kez, Suat Kaya ve Arif Erdem 7 kez)





Bir sezonda EN fazla Avrupa kupası maçı yapan Takım (17 maç)





Avrupa'da Şampiyonlar Ligi'ne EN fazla katılan Takım (10 kez)





Türkiye Kupası'nı EN fazla kazanan Takım (14 kez)





Cumhurbaşkanlığı Kupası'nı EN fazla kazanan Takım (10 kez)





Avrupa kupalarında 1 sezonda EN fazla puan toplayan Takım (17 maç 34 puan)





Bir sezonda Avrupa kupalarında EN fazla galibiyet alan Türk Takımı (9 kez)





Bir sezonda Avrupa kupalarında EN fazla gol atan Türk Takımı (29 gol)





Deplasmanda aralıksız EN fazla yenilmeyen Takım (40 kez)





Bir sezonda EN fazla maç yapan Takım (58 kez)





Avrupa kupalarında EN çok tur atlayan TEK Türk Takımı






Avrupa kupalarında EN fazla maç yapan TEK Türk Takımı (17 maç)





Türkiye liglerinde bir sezonda EN fazla gol atan Takım (1962-1963 sezonu 105 gol)





Avrupa kupalarında EN çok gol atan Türk Takımı




Teşekkürler GALATASARAY!

Teşekkürler gurur veren bu tablonun yaratılmasında emeği geçen herkese...

[@Lilium]

Kupalar Genel











Tüm Konu İçin Kaynak

[@Lilium]

Galatasaray 2010-2011 Profesyonel Futbol Takımı





Kaleciler

1 Aykut ERÇETİN
12 Emirhan ERGÜN
86 Ufuk CEYLAN



Defans

2 Lucas NEILL
3 Çağlar BİRİNCİ
4 Ali TURAN
5 Gökhan ZAN
6 Emiliano INSUA
22 Hakan BALTA
23 Serkan KURTULUŞ
76 Servet ÇETİN



Orta Saha

7 Aydın YILMAZ
8 Barış ÖZBEK
9 Elano BLUMER
10 Arda TURAN
16 Mustafa SARP
18 Ayhan AKMAN
19 Lorik CANA
20 Juan Pablo PINO
21 Zvjezdan MISIMOVIC
35 Musa ÇAĞIRAN
52 Emre ÇOLAK
55 Sabri SARIOĞLU
77 Serdar ÖZKAN
99 Harry KEWELL



Forvet

11 Mehmet BATDAL
15 Milan BAROS

[@Lilium]

Galatasaray Teknik Kadro






Galatasaray İdari Kadro






Galatasaray Teknik Destek Ekibi





Galatasaray Sağlık Ekibi






Galatasaray Futbol Destek Ekibi