Efes Antik Kenti | Eserleri | Kuruluş Efsanesi

[@ReaL]

Efes Antik Kenti
[Tarihi – Eserleri – Kuruluş Efsanesi]
(Selçuk – İzmir)

Efes, kuruluşu Cilalı Taş Devri M.Ö. 6000 yıllarına dayanan, İzmir'in Selçuk ilçesine 3 km. mesafede bulunan antik kenttir.

Selçuk'dan Efes Antik Kent'e Giden Yol

Yerleşim Krokisi






Helenistik Dönemi Efes

M.Ö. 1050 yıllarında Yunanistan'dan gelen göçmenlerin de yaşamaya başladığı liman kenti Efes, M.Ö. 560 yılında Artemis Tapınağı çevresine taşınmıştır. Bugün gezilen Efes ise Büyük İskender'in generallerinden Lysimakhos tarafından M.Ö. 300 yıllarında kurulmuştur. Şehir Romadan özerk bir şekilde Apameia Kibotos şehri ile ortak para bastırmıştır. Bu şehirler klasik dönemdeki Küçük Asya'da çok parlak yarı özerk davranmaya başlamışlardı. Lysimakhos, kenti Miletli Hippodamos'un bulduğu "Izgara Plan"a göre yeniden kurar. Bu plana göre, kentteki bütün cadde ve sokaklar birbirini dik olarak keser.

Roma Dönemi Efes

Hellenistik ve Roma çağlarında en görkemli dönemlerini yaşayan Efes, Roma İmparatoru Auğustos zamanında, Asya Eyaleti'nin başkenti olmuş ve nüfusu o dönem (M.Ö. 1.-2. yüzyıl) 200.000 kişiyi aşmıştır. Bu dönemde her yer mermerden yapılmış anıtsal yapılarla donatılır.

M.S. 4. yüzyılda limanın dolmasıyla Efes'te ticaret geriler. İmparator Hadrian limanı birkaç kez temizletir. Liman kuzeyden gelen Marnas Çayı ve Küçük Menderes nehrinin getirdiği alüvyonlarla dolar. Efes denizden uzaklaşır. 7. yüzyılda Araplar bu kıyılara saldırır. Bizans döneminde tekrar yer değiştiren ve ilk kez kurulduğu Selçuk'taki Ayasuluk Tepesi'ne gelen Efes, 1330 yılında Türkler tarafından alınır. Aydınoğulları'nın merkezi olan Ayasuluk, 16. yüzyıldan itibaren giderek küçülmeye başlamıştır. Günümüzde bölgede, 30.000 nüfuslu turistik Selçuk ilçesi bulunmaktadır.

Efes ören yerinde, Hadrianus Tapınağı girişindeki frizde Efes'in 3 bin yıllık kuruluş efsanesi şu cümlelerle yer alır: Atina kralı Kodros'un cesur oğlu Androklos, Ege'nin karşı yakasını keşfetmek ister. Önce, Delfi kentindeki Apollon Tapınağı'nın kahinlerine danışır. Kahinler ona, balık ve domuzun işaret ettiği yerde bir kent kuracağını söyler. Androklos bu sözlerin anlamını düşünürken Ege'nin lacivert sularına yelken açar... Kaystros (Küçük Menderes) Nehri'nin ağzındaki körfeze geldiklerinde karaya çıkmaya karar verirler. Ateş yakarak tuttukları balıkları pişirirlerken çalıların arasından çıkan bir yabandomuzu, balığı kaparak kaçar. İşte kehanet gerçekleşmiştir. Burada bir kent kurmaya karar verirler...

Doğu ile Batı arasında başlıca kapı durumunda olan Efes önemli bir liman kenti idi. Bu konumu Efes'in çağının en önemli politik ve ticaret merkezi olarak gelişmesini ve Roma Devrinde Asia eyaletinin başkenti olmasını sağlamıştır. Efes, antik çağdaki önemini yalnızca buna borçlu değildir. Anadolu'nun eski anatanrıça (Kybele) geleneğine dayalı Artemis kültünün en büyük tapınağı da Efes'te yer alır. Efes'teki Artemis Tapınağı dünyanın yedi harikasından biri olarak kabul edilir.

M.Ö. 6. yüzyılda bilim, sanat ve kültürde Milet ile birlikte en ön sırada yer alan Efes, bilge Herakleitos, rüya tabircisi Artemidoros, şair Callinos ve Hipponaks, gramer bilgini Zenodotos, hekim Soranos ve Rufus gibi ünlü kişileri yetiştirmiştir. Bu ünlü kişiler bilgilerini satarak çok zengin olup harem kurmuşlardır.

Kuruluş Efsanesi

Tarihçi Atheneus'a bakılırsa Atina'nın efsane kralı Kodros'un av tutkunu oğlu Androklos, Ephesus ve çevresinden çok etkilenmiş ve bu güzel yeri görür görmez yerleşmeye karar vermiş. Ama bir de, o çağlarda sözlerine çok güvenilen kâhinlerin görüşünü almak istemiş. Androklos'un arkadaşlarından biri hemen Delphoi'deki kehanet merkezine gitmiş. Kâhin kadın, gencin yüzüne şöyle bir bakmış ve "Bu yeri size bir balık işaret edecek bir domuz da yol gösterecek!" diye konuşmuş.

Kâhin kadının söyledikleri Androklos'la arkadaşlarının kafasını iyice karıştırmış. Ama gençler gezilerini sürdürmüşler. Bir akşam, tuttukları canlı balıkları kızartmaya hazırlanırlarken, biri çalıların arasına fırlayıvermiş. Bu sırada da ateşin kızılından, balığın can havlinden ürken bir yaban domuzu çılgınca koşmaya başlamış. Androklos da okunu ve yayını kaparak hızla domuzun peşinden koşmuş. Av tutkunu oğul, yayını çekerek, domuzu kıstırdığı korulukta hemen yere sermiş. Ve ardından da Ephesus'u buraya kurmaya karar vermiş.

Başka ilkçağ kaynaklarına göre de Ephesus'un kurucusu, efsanelerin savaşçı kadınları Amazonlar. İskenderiyeli şair Kallimakhos ise Artemis için yazdığı övgüde Amazonlar'ın Ephesus kıyısında tanrıçaya bir heykel dikdiklerinden ve çevresinde savaş dansı yaptıklarından söz ediyor. Strabon da Ephesus adının bir Amazon'un adından geldiğini aktarıyor.

[@ReaL]

Büyük Tiyatro

Efes’in iyi korunmuş yapılarının en büyüğü ve en etkileyicisi tiyatrodur. Genişliği 145 m. ve oturma yerlerinin yüksekliği 30 m. Kuşadasından Efes ören yerine yaklaşırken görülen tiyatronun, günümüzdeki kalıntıları da çok göz alıcıdır.

Tiyatro ilk kez Helenistik Dönem'de inşa edilmeye başlanmış daha sonra İmparator Claudius (M.S. 41-54) zamanında genişletilmiş, İmparator Trajan'ın (M.S. 98-117) döneminde tamamlanmıştır. Skenenin ilk iki katı İmparator Neron (M.S. 54-68) zamanında yapılmış, üçüncü kat ise olasılıkla M.S. 2. yüzyılın ortasında eklenmiştir.

Auditoriumda 24.000 kişilik oturacak yer bulunuyordu. Sahnenin ölçüleri 25 x 40 m'dir ve auditoriumun en üst sırası orkestra düzeyinden 30 m. yüksekliktedir. Roma Çağı'ndan olan sahnenin içinde Hellenistik Dönem tiyatrosunun skenesine ait parçaİar bulunmuş ve böylece yapının o devirdeki düzeni ve biçimi konusunda bazı önemli bilgiler elde edilmiştir. Hellenistik Dönem'de oyuncular orkestrada, Roma Çağı'nda ise proskenionun üstünde oynuyorlardı.

Elton Jhon Konser Verirken

[@ReaL]

Celsus Kütüphanesi

Efes'in bugün için en önemli yapılarından biri hiç şüphe yok ki Celsus Kütüphanesi'dir. Birçok mimarlık parçasının iyi korunmuş olarak ele geçtiği Celsus Kütüphanesi'nin onarım çalışmalarına 1970 yılında Arkeolog W.M. Strocka ve Yüksek Mimar F. Hueber tarafından başlanılmış ve bu çalışma 1978 yılı Eylül ayında, kütüphanenin görkemli ön yüzünün yeniden ayağa kaldırılması ile tamamlanmıştır. Ön yüzü iki kattan, ancak içi 10,92 x 16,72 m. ölçüsünde bir tek büyük ve yüksek salondan oluşan Celsus Kütüphanesi, 21 m. genişliğinde, dokuz basamaklı bir merdivenle çıkılan ve tonozlu bir alt yapının oluşturduğu bir platform üzerinde yükselir.

Ayrıca yapı dıştan ikinci bir duvarla çevrildiği için kütüphane, alttan ve her bir yandan rutubete karşı çok iyi korunmuş durumda idi. Günümüzde ayakta duran kalıntılara bakıldığında, arka ve yan duvarların içlerinde bir sıra altta ve bir sıra da üstte olmak üzere dörtgen nişlerin varolduğu görülür. Yapıda üçüncü bir niş sırası daha vardı ve böylece kütüphanenin içi üç katlı idi. Bu nişlerde bulunan dolaplardayada raflarda, rulolar ve ayrıca ciltler halinde bir araya konmuş el yazmaları saklanıyordu.

İkinci ve üçüncü katlardaki nişlere ulaşabilmek için, günümüzde bazı kütüphanelerde yapıldığı gibi iki katlı bir galeri, büyük salonun üç kenarını at nalı şeklinde dolanıyordu. Kitaplar okuyuculara bir memur tarafından veriliyordu. Ortadaki büyük kemerli niş, üçüncü katın niş sırasının üst düzeyine değin yükseliyordu ve içinde olasılıkla bilimin ve bilgeliğin koruyucusu olan tanrıça Athena'nın bir heykeli bulunuyordu.

Kütüphane çok zengin mimari süslemeli bir ön yüze sahiptir. Kazılar sırasında ele geçen parçalarla ön yüzün tamamının onarımı yapılmıştır, ön yüz dört çift sütunla taşıniyordu. Her çift sütunun arkasında birer niş, arasında ise birer kapı ve birer pencere bulunmaktadır. Ön yüzde ilk katta bulunan üç kapı ve üstlerindeki birer pencereden sonra ikin ci katta da aşağıdakilerle aynı eksende olmak üzere üç pencere daha yer almaktadır. Böylece okuma salonu ışığını bu kapılardan ve pencerelerden alıyordu.

Merdiven korkuluklarındaki Hellence ve Latince yazıtlardan öğrendiğimize göre M.S. 110 yılında konsül olan Gaius Julius Aquila kütüphaneyi babası Gaius Celsus Polemaeanus'un heroonu olarak inşa ettirmiş ve yapının bakımı ve kitap alımı için 25.000 dinar miras bırakmıştır.

Aquila'nın varisleri de eseri tamamlamışlardır (Yaklaşık M.S.135). Celsus'un mermerden yapılmış olan lahti, büyük orta nişin altındaki tonozlu alt yapıda halen durmaktadır. Lahtin içindeki bir kurşun sandukada ölünün kemikleri bulunmaktadır. Kütüphanenin okuma salonu bilinmeyen bir tarihte yanmış, ancak ön yüzü sağlam kalmıştır. İçerisi yıkıntı ile dolu olan yapı bir süre için olduğu gibi bırakılmıştır.

[@ReaL]

Hadrianus Tapınağı

Korinth düzeninde inşa edilmiş Hadrian Tapınağı, bir cella ve bir portikodan oluşmaktadır. Cella üstü taş tonoz ile örtülüdür. Portikonun ön yüzünde ortada iki sütun, yanlarda da dörtköşe birer anta yer almaktadır. Tonozlu bir alınlığı bulunmaktadır. Kemerin kilit taşında Tykhe kabartması bulunmaktadır.

Cella kapısının üstündeki kemer şekilli tympanonda, bir akanthus bezemesi içinden yükselmekte olan bir kız figürü tasvir edilmiştir. Arşitrav üzerinde bulunan yazıtta, tapınağın P. Quintilius adlı biri tarafından İmparator Hadrian’a (M.S 117-138) sunulduğu yazılıdır.

Tapınak, M.S. 4. yüzyılda kısmen yıkıldığı için restore edilmiş ve bu sırada portikonun iç duvarlarının üstünü süsleyen dört kabartma eklenmiştir. Kabartmaların asılları müzede olup, yerlerine alçı kalıpları konmuştur. Kabartmalar M.S. 4. yüzyıla tarihlendirilir. Bunlar, efsanevi kuruluşuna ilişkin tasvirlerdir.

Burada; Ephesos’un kurucusu mitolojik kral Androklos’un yaban domuzunu öldürüşü; Herakles’in Theseus ile savaşı; Amazonlar ve tanrılar toplantısı; Dionysos ve alayı, öyle ki bunların içinde bir fil üstündeki satyr çift flüt çalmaktadır. Cella içinde Hadrian’ın heykeli bulunmaktadır.

Tapınağın önünde duran ve dörtköşe sütunlara dayanan dört kaide üzerinde, Roma imparatorları Galeius, Maximianus, Diokletianus ve Constantius Chlorus’un bronz heykelleri bulunmakta idi.

[@ReaL]

Mermer Yol

Efes Artemis Tapınağı'ndan başlayan önce Vedius Gymnasionu'nu ve stadyumu geçerek tiyatronun batısı ile agoranın doğusundan ilerleyen ve kütüphanenin önünden doğuya kıvrılarak devlet agorasına çıkan, arkasından da Magnesia Kapısı'ndan itibaren kuzeye yönelip tekrar Artemis Tapınağı'na varan kutsal bir yol bulunuyordu. Görüldüğü üzere bu yol, aynı zamanda kentin ana caddesi idi. Yol çeşitli dönemlerde birçok bölümlerinde onarım ve değişiklik geçirmiştir.

Yolun, tiyatronun güneyinden başlayarak ticaret agorası boyunca uzanan kesimini M.S. 5. yüzyılda yaşamış olduğu düşünülen Eutropios adlı bir kişi, büyük mermer plakalarla döşetmiştir. Bugün bile göze çok hoş görünen bu mermer cadde, arabalara ayrılmıştı.

Caddenin doğusunda günümüzde, Geç Roma Dönemi'ne ait bir kolonadın kalıntıları, batısında ise Neron döneminde (M.S. 54-68) inşa edilen ve aşağıda söz konusu edilecek olan agoranın Dor düzeninde ve rustika tarzındaki stoası ile 1,70 m. yüksekliğindeki kaide duvarı uzanmaktadır. Bu Dor düzenindeki kolonadın kuzey ve güney ucunda, anılan caddeye inen birer merdiven bulunuyordu. Yayalar bu merdivenlerden kolonada çıkıyor ve sütunlar arasında yürüyorlardı.

Traianus Çeşmesi

Hadrian Tapınağı’nı geçtikten sonra biraz ileride solda Traianus Çeşmesi yer alır.Çeşme 5.20x11.09 metre ebadındadır.İmparator Trainan’ın o zamanki dönemde kolosal heykelinin iki kat boyunca yükseldiği ve altından suların aktığı havuz çeşmenin önünde yer alır.Bu iki katlı çeşmenin katlarını süsleyen heykellerden bazıları bugün Efes Müzesi’nde sergilenmektedir.Çeşme MS.11 yy.’da yapılmıştır.

[@ReaL]

St. Jean Kilisesi


St. Jean Kilisesi Arka Planda Ayasuluk Selçuk Kalesi

Bizans İmparatoru Justinyen’in MS.6.yy.’da St.Jean adına yaptırdığı bazilika, Ayasuluk Tepesi’nde yer almaktadır. 40X110 metre boyutlarındadır. Batıdan girilen yapının planı bir haç’ı andırır. Kilise kısmı kalın fil ayakların taşıdığı altı büyük kubbe ile örtülü olan bazilike ve Nartex bir kubbe ile örtülüdür.

Bazilika’nın ortasında kubbe altında ve zemin seviyesi altında olan St.Jean Mezarı’nın doğu tarafında rahiplerin oturdukları kısımlar bulunur.Bu yapılar kiliseden yarım daire biçiminde ayrılır.Mezar alanının kuzeyinde aziz resimlerden oluşan fresklerin bulunduğu kilisenin restore edilen sütun başlıkları üzerinde İmparator Justinyen ile karısı Theodora’nın monogramları vardır.

Meryem Ana Evi

Hz. İsa'nın annesi Meryemana, Hz. İsa öldükten sonra St. Jean ile birlikte Efes'e gelmiş ve hayatının son yıllarını burada yaşamıştır. Meryem Ana Evi Diğer adıyla 'Panaya Kapulu' Hıristiyanların en önemli kutsal yerlerinden birisidir. Uzun yıllardan beri Hıristiyan camiasında Az.Mary'nin(Meryem Ana) ölümü ve mezarı üzerine öne sürülen iki hipotez var idi. Bunlardan biri İsa'nın doğduğu ve öldüğü yer Kudus'tür. İkincisi ve en kuvvetli olan hipotez bu yerin Kudüs değil Efes olduğudur. 1980'de Papa 2.John-Paul burayı Hıristiyanların hac yeri ilan etmiş.

Meryem Ana Kilisesi

431 Konsül Toplantısı'nın yapıldığı yer olan Meryem Kilisesi (Konsül Kilisesi), Meryem adına inşa edilmiş ilk kilisedir. Liman Hamamı'nın kuzeyinde yer almaktadır.

Meryem Ana & Meryem Ana Kilisesi Ayrıntılı Konu İçin | Tıklayınız

[@ReaL]

Antik Tuvaletler (Latrina)

Kentin genel tuvaleti olan bu yapının ortasında kare planlı bir havuz, yanlarında bir sıra tuvalet taşı bulunmaktadır. Tuvalet taşlarının hemen önünde su kanalı yer alır. Tabanı mozaiklerle kaplıdır.

Yamaç Evler

Ephesos’da “Yamaç Saray” olarak adlandırılan yapı gruplarının oluşumu, Lysimakhos’un şehirde ızgara planını uyguladığı zamana kadar uzanmaktadır. Fakat, arazinin topografyasından dolayı Kuretler Caddesi’nin izlediği kıvrımlardan ve Bülbül Dağı’nın yamaçlarındaki eğimden dolayı ızgara planı kentin bu kısmında az da olsa değişikliğe uğramış ve arazinin şartlarına göre düzenlenmiştir. Bülbül Dağı’nın eteklerindeki eğimden dolayı trapez biçiminde değişik parseller oluşmaktadır. Adalar arasında ise dar ve dik merdivenler bulunmaktadır.

Kuretler Caddesi’ndeki yapıların inşaası (burada yer alan anıtlar, çeşmeler, heroon lar, v.b.) büyük bir tahminle M.Ö. 2. yüzyıl, daha kesin olarak M.Ö. 1. yüzyılda başlamıştır. Yapıların temelleri genellikle kayalık alanda kurulduğu ve burada yapılaşma devamlılık gösterdiği için, ilk dönemlere ait yapıların izleri fazla korunamamıştır. Bundan dolayı erken dönemlere ait yapıların tam bir planını çıkartmak mümkün değildir. Helenistik Dönem’den itibaren 700 yıl süren yapılaşmada yapıların planları çok değişmiştir. Bununla birlikte Helenistik Dönem’e ait yapılaşma izlerine bazı adalarda rastlanmaktadır.

Roma’nın en parlak çağını yaşadığı dönemlerde domus olarak adlandırılan birimin yanında başka oturma birimleri de oluşmuştur. Bu oturma birimleri küçük, alttan ısıtılabilir odalardan oluşmaktadır. Evlerin duvarları zengin işçilik gösteren fresklerle süslenmiştir. Bu durumda bu evlerin zenginlere ait olduğu anlaşılmaktadır. M.S. 262’de yaşanan bir deprem ile bu kısımdaki evler yıkılmış ve bu olaydan sonra buradaki yerleşim şekli eski refah düzeyine ulaşamamıştır. Daha sonra, bu kısımlar düşük gelirli insanların oturduğu yerler olmuş ve evler daha küçük birimlere dönüştürülmüştür. Bu yapı birimleri, taverna, elişi atölyeleri, dükkânlar olarak da kullanılmıştır. Atrium’larda yer alan kuyuların kazılarından ele geçen kemik buluntularına göre bu yapı birimlerinde refah döneminde beslenen ev hayvanlarının yerine, son dönemlerde yaralanmaya dönük küçük baş hayvanlar bile yetiştirilmiştir.

Adaların Kuretler Caddesi’ne bakan kısımları stoa şeklinde yapılmıştır. Stoanın gerisinde tek sıra dükkânlar bulunmaktadır. Bütün evlerin doğrudan doğruya caddeye açılan kapıları vardır. Dükkânların bulunduğu kısımda yer alan döşeme M.S. 5. yüzyılın başına tarihlenen geometrik desenlerden oluşan mozaik ile kaplıdır. Burada yer alan iki dükkânda bulunan merdivenler zemin katın üzerinde ikincibir katın varlığına da işaret etmektedir. Evlerin çoğu peristillidir ve merkezde bir atrium bulunmaktadır. Evlerin hepsinde akarsu bulunmaktadır ve buna bağlı olarak da bazı evlerde özel banyolar vardır.

Duvar Motifi

[@ReaL]

Yedi Uyuyanlar

Bizans döneminde mezar kilisesi haline getirilmiş olan bu yer, Geç Roma imparatorlarından Decius zamanında putperestlerin zulmünden kaçan yedi Hristiyan gencin Panayır Dağı eteklerinde sığındıkları rivayet edilen mağara olduğuna inanılır ancak tüm araştırmalarda gerçek mağaranın dönemin en büyük merkezi ve St. Paul'ün doğum yeri olan Tarsus'tadır.

Yedi Uyuyuyanlar ve Arka Planda Kale







Kale

Kale içinde cam ve su sarnıçları vardır. İzmir Selçuk yolu üzerinde, Selçuk’a yaklaşık bir kilometre mesafede, başınızı yukarıya kaldırdığınızda, uzaklardaki tepe üzerinde görünen kale. Ulaşılması oldukça zahmetli olmasına karşılık, görmeğe değer. Civarında, ilginç mağaralar da var. Baharda tırmanılması tavsiye edilir.

[@ReaL]

Diğer Mimari Eserler

Efes, tarihi boyunca birçok kez yer değiştirdiğinden kalıntıları yaklaşık 8 kilometrelik geniş bir alana yayılır. Ayasuluk Tepesi, Artemision, Efes ve Selçuk olarak dört ana bölgedeki harabeler yılda ortalama 1,5 milyon turist tarafından ziyaret edilmektedir. Tümüyle mermerden yapılmış ilk kent olan Efes'teki başlıca yapılar ve eserler aşağıda açıklanmıştır:

Artemis Tapınağı

Dünyanın yedi harikasından biridir. Antik dünyanın mermerden inşa edilmiş ilk tapınağıdır. Büyüklüğü 130 x 68 metre ve ön cephesi diğer Artemis (Ana Tanrıça) tapınakları gibi batıya dönüktür. İzmir modern liman kentine yaklaşık 50 km güneyinde ve antik kenti yakınındadır.

Artemis Tapınağı Arka Planda Kale

Magnesia Kapısı

(Üst Kapı) ve Doğu Gymnasiumu: Efes'in iki girişi vardır. Bunlardan biri kentin çevresindeki sur duvarlarının doğu kapısı olan, Meryemana Evi Yolu üzerindeki Magnesia Kapısı'dır. Doğu Gymnasiumu, Panayır Dağı eteğindeki Magnesia Kapısı'nın hemen yanındadır. Gymnasion, Roma Çağı'nın okuludur.

Herakles Kapısı

Roma Çağı sonlarında yaptırılmış olan bu kapı Kuretler Caddesi'ni yaya yolu haline getirmiştir. Ön cephesindeki Kuvvet Tanrısı Herakles kabartmaları dolayısıyla bu ismi almıştır.

[@ReaL]

Liman Caddesi

Büyük Tiyatro'dan, bugün tamamen dolmuş olan Antik Liman'a uzanan, iki yanı sütunlu ve mermer döşeli Liman Caddesi (Arcadiane Caddesi), Efes'in en uzun caddesidir. 600 metre uzunluktaki cadde üzerine kentin Hıristiyanlık döneminde anıtlar yapılmıştır. Her birinde havarilerden birinin heykeli olan dört sütunlu Dört Havari Anıtı, caddenin hemen hemen ortasındadır.

Liman Gymnasiumu ve Liman Hamamı

Liman Caddesi'nin sonundaki büyük yapılar grubudur. Bir bölümü kazılmıştır.

İsabey Camii

Anadolu Selçuklularından Aydınoğlu Beyliğinin bir dönem Merkezi olarak kullanılan (Ayasuluğ) Selçuk’ta İsa Bey tarafından Mimar Ali bin Müşeymeş (Dımışki)’ e inşa ettirilmiştir. 13 Mart 1375 tarihinde ibadete açılmıştır. Caminin kuzeyinde bulunan Snt. Jan Katedrali ile güneybatısında bulunan paganist kültüre ait Artemis tapınağının arasında bir yere yaptırılması son derece anlamlıdır.