Kakistokrasi | Toplumların Cahil Olmasının Nedeni Niteliksiz Yönetenler mi?

[@OkyanusunKalbi]

Kakistokrasi - Kakistocracy

Toplumların Cahil Olmasının Nedeni Niteliksiz Yönetenler mi?

Bir kakistokrasi, bir hükümet sistemi en kötü, en az nitelikli ve / veya en vicdansız vatandaşlar tarafından yönetiliyor. Kelime, on yedinci yüzyılın başlarında icat edildi.

Kelime iki Yunanca kelimeden türemiştir, Kakistos, en kötüsü ve Kratos (kural), en kötü insanlar tarafından kelimenin tam anlamıyla hükümetin anlamı ile.

Tarih

Kelimenin ilk kullanımı, Paul Gosnold'un 1644 Ağustos'un dokuzuncu gününde St. Maries'de Publique Orucu'nda Vaaz Verilen bir vaaz:

"Bu nedenle, şu türlere karşı dua etmekten çekinmemize gerek yok: Ülkelerini yakmak için cennetten ateş getiren, en kötü bir isyanı yükseltmek ve sürdürmek için Din gibi davranan Kutsal Ateşli Silahlara karşı: Yırtıcı Nero'lara karşı. onları doğuran ve emziren göğüsleri yaralayan annenin kadınına: etle beslenen ve kendi kardeşlerinin bulutuyla sarhoş olan Yamyamlara karşı: publicke rahatsızlığında özel sonlarını arayan Catiline'lere karşı ve Kingdome'u ateşe vermişler, kendi yumurtalarını dizmek için: Devletin bu fırtınalarına karşı, artık yaşayamayan huzursuz ruhlar, sonra yapışıyor ve karışıyor; sürekli bir değişim ve yenilikçilik kaşıntısı ile sokulmuş, bizim eski Hiyerarşi yeni bir Presbytery'ye ve bu yeniden daha yeni bir Bağımsızlığa; ve iyi huylu Monarşimiz Kakistokrasinin çılgın kinde'sine. Aman Tanrım!

İngiliz yazar Thomas Love Peacock Daha sonra bu terimi 1829 romanında kullandı Elphin'in Talihsizlikleri kakistokrasinin tersini temsil ettiğini açıkladığı aristokrasi, gibi Aristo, Yunanca'da "mükemmel" anlamına gelir.

1838'inde Kölelik Anıları (desteklediği), ABD Senatörü William Harper kakistokrasi ile karşılaştırıldığında anarşive nadiren meydana geldiğini söyledi:

Anarşi, en kötülerin hükümeti kadar hükümetin yokluğu değildir - aristokrasi değil, kakistokrasi - doğamızın onuruna nadiren insanlar arasında nadiren elde edilen ve belki de yalnızca en kötü durumda tam olarak örneklenen bir durumdur. zamanları Fransız devrimi, o korkunç cehennem en korkunç aleviyle yandığında. Böyle bir durumda suçlanmak kınanmaktır - masumları korumak suçlu olmaktır; ve belki de en kötü sonuç nedir, kendi yaptıklarının iğrenç olduğu daha iyi doğaya sahip erkekler bile, suçluluk ve şiddet eylemlerinde ileriye ve küstah olmaya teröre saldırır.

Amerikalı şair James Russell Lowell terimi 1877'de bir mektupta kullandı Joel Benton, "Beni şüphe ve dehşetle dolduran ahlaki tonun bozulmasıdır. Bu Demokrasinin bir sonucu mu yoksa değil mi? Bizimki 'halkın halk için halk tarafından yönetilmesi' mi, yoksa Kakistokrasi mi? , ahmaklar pahasına ahmakların yararına mı? "

Bugün demokrasiyle yönetiliyoruz, dünyanın büyük bir kısmı da bu yönetim biçimini benimsiyor ama çoğunlukla bu durum 'sözde' kalıyor.

Eşit hak ve temsiliyet hakkının olduğu demokrasi bir yanda soyluların yönetimde olduğu aristokrasi öte yandayken biz hangisini seçeceğiz?

Üçüncü bir seçenek meritokrasi, yönetenlerin liyakat usulü yönetime gelmesi ama üzülerek söylüyoruz ki hangisini seçtiğimizin bir önemi yok, ülkelerin büyük çoğunluğu demokrasi görünümlü kakistokrasiyle yönetiliyor.

Kakistokrasi bizim geçici bir dönem zannettiğimiz bu vasat altı yönetimin kalıcı hale gelmesi...

Konumuza dönecek olursak niteliksiz insanların toplumun en başarılı ve nitelikli kısmını yönetmesi ne kadar acı, değil mi?

Hal böyle olunca demokrasiden yahut meritokrasiden uzaklaşan toplumların kakistokrasiden gördüğü bir fayda da yok yok çünkü toplumlar bu durumu seçerek yaşamıyor, gerek hukukun gerek halkın yaklaşımları sebebiyle zorunlu olarak geçiş yapılıyor.

Kimse 'bizi niteliksizler yönetsin' diyerek sandığa gitmiyor. Yoksa gidiyor mu? Soru işareti olarak bırakalım.

İdeal yönetim biçiminin hayal olduğunu bilsek de kakistokrasinin temel problemi başta olanların kalifiye olmaması değil.

Bu sistemde başa geçenler yeteneksiz oldukları için sundukları hiçbir vaadi gerçekleştiremiyorlar. Hizmet sunacaklarını söyleseler de yönetim kabiliyetleri bunun için yetersiz kalıyor, iktidar yılları sadece rüşvet ve adam kayırmayla geçip gidiyor.

Kakistokraside göstermelik icraatlar olmasının yanında bir de sonsuz baskı var.

Yani medyada, politikacıların dilinde ifade özgürlüğü gezip dursa da hangi ifadelerin özgür olduğu yine bahsettiğimiz yönetemeyen yönetici sınıfın kararına bağlıdır. Hal böyle olunca özgürlükten bahsetmek de pek mümkün olmaz, en temel haklar bile ilkesiz yöneticilerin elinde lüks haline gelir.

Kakistokrasilerde özgürlük sürekli tehlikede, hukuka da pek yer yok...

Yönetmeyi bilmeyen kişilerin kapladığı koltuklarda adalet nasıl dağıtılabilir? Son yıllarda Kuzey Kore ve ABD'de akıllara sığmaz uygulamalarla karşılaşınca şaşkına dönen halk adı koyulmamış kakistokrasinin etkilerini gördü ama kakistokrasinin bu kadar net hüküm sürmediği diyarlarda insanlar halen demokrasiyle yönetildiğini düşünüyor.

Peki niteliksiz kitleler neden yönetici oluyor? Sistemi ve yöneticileri eleştirmek yerine şapkamızı önümüze koyup düşünelim.

Halklar kendilerini yönetemeyecek insanları başlarına neden getirir? Birçok açıklaması var, çıkarlarını gözetmeleri, niteliksiz olsa da kendi fikirlerini savunan birilerinin yönetimde olmasının rahatlığı... Bunlar bizim de şahit olduğumuz en yaygın sebepler.

O halde kendi geleceğini umursamayan kitleler böyle davranırken yöneticilere suç atmak anlamlı mı?

Hitler'in Çöküş (Almanca: Der Untergang), 1945 yılı Nazi Almanyası'nda Adolf Hitler'in son günlerini ve Berlin'in düşüşünü anlatan 2004 yılı Almanya yapımı tarihi bir savaş drama filminde yer alan komutanla Hitler arasında geçen dialogla konuyu noktalayalım..

Komutanlardan biri: Efendim halk ölüyor, ne yapacağız?

Hitler: Bu onların tercihiydi. Bizi onlar seçti, elbette ölecekler!

Alıntıdır.