Daldan Sofraya Zeytinin Hikayesi

[@Rukia]

Daldan Sofraya Zeytinin Hikayesi

Her yıl Ekim ayı sonunda başlayan hasat sezonu zeytincilikle geçinen bölgelere canlılık getiriyor. Genci yaşlısı herkes günün ilk ışıklarıyla zeytinliklerin yolunu tutuyor.

Her bir ağaçta 5 kişi, ağaç altına yaygılarını sererek başlıyor işe. Eskiden sırıklarla dallara vurarak düşürdükleri zeytinleri artık plastik taraklarla dalları tarayarak topluyorlar.

Meyveleri dallardan sıyırma işini genelde kadınlar yapıyor, erkeklerin görevi kasaları taşımak.

Kasalarda toplanan zeytinler, vakit geçirmeden alım merkezleri, salamura veya zeytinyağı tesislerine gönderiliyor.

Zeytinler, salamura tesislerinde bir nevi elek olan kalibrasyon makinesine verilerek boylarına göre kasalara ayrılıyor.

Yine genelde kadınların yaptığı bir işlemle çürük, ezilmiş meyveler ayıklanıyor.

Salamura yapmaya uygun irilikteki zeytinler çizme makinesine giriyor. Eskiden 1 işçi günde 100 kilogram zeytin çizebiliyorken şimdi makineler sayesinde saatte 3 ton çizme yapılabiliyor.

Çizik atılarak dövülen zeytinler, salamura için polyester tankların içine giriyor. Tankların üzerine kapatılan delikli kapakların üzerine deniz tuzu ve su dökülüyor. Kapakların üzerinde eriyen tuzlu su tankı dolduruyor. Tuzlu su, tankın tüm alanına yayılması için ayda bir kez tankın dibinden çekilerek üstünden tekrar dökülüyor

Yağlık zeytinler ise kontinü sistemli zeytinyağı tesislerine gönderiliyor. Yıkanıp yapraklarından ayıklanan meyveler, hamur haline getirilip 45 dakika bekletildikten sonra sıkıma gidiyor. Son yıllarda kurulan son tesisler sayesinde zeytinler, çevre açısından sorun yaratan karasuyunu bırakmadan kendi suyuyla organik olarak sıkılıyor.

El değmeden yapılan üretim süreci sonunda filtreden geçirilen yağın yüzde 12'si sıkma tesisine bırakılıyor. Sıkımdan çıkan posa olan pirina ise kurutularak ısınmada kullanılıyor. Siyah zeytini dalları sıyırarak değil, elle toplamak gerekiyor. Dolayısıyla toplamak daha uzun sürüyor. Yeşil zeytini bir kerede toplayabiliyorken siyah zeytin için en az 3 kez ağacın başına gitmek gerekiyor.
Derlemedir.

[@LaLe]

Taze sıkılmış olanının kokusu ve tadı bambaşkadır. Dök tabağa, kekik, tuz... sonra bandır ekmeğini

Severek yediğimiz birçok şeyin aslında ne kadar zorluklarla elde edildiğini düşünsek, sanırım fiyatlarına da mırın kırın etmeyiz.



Teşekkürler Rukia, ellerine sağlık.

[@Duayen]

Sofralarımızın vazgeçilmezini çok güzel anlatmışsın Rukia
Zahmetli fakat bir o kadarda bereketli bir iş zeytincilik..Bence Ege ve Akdenizdeki gereksiz palmiyeleri kaldırıp onların yerinede zeytin ağacı dikilsin derim..

[@Canan]

Zeytin, kahvaltı sofralarımızın vazgeçilmezidir. Paylaşım için teşekkürler Rukia ellerine sağlık.

Orjinal Mesaj Sahibi Duayen

Sofralarımızın vazgeçilmezini çok güzel anlatmışsın Rukia
Zahmetli fakat bir o kadarda bereketli bir iş zeytincilik..Bence Ege ve Akdenizdeki gereksiz palmiyeleri kaldırıp onların yerinede zeytin ağacı dikilsin derim..

Palmiyeleri kaldırtma Duayen

( ciddi kızdığımı sanma sakın ) Onları çok severim ; yurdumuzun aksesuarı onlar. Tabi bana göre .
Zeytin ağacı yetiştirecek çook alanımız var, yeterki değerlendirilsin.

[@Türkü]

Yokluğunda eksikliğini derinden hissettiklerimden zeytin bin bir emekle zorlu bir süreçte sofralarımızda yerini alıyor, kısa sürede midelere iniyor.

Teşekkürler Rukia.


Mis kokulu bir çay,sıcacık ekmek,lokum gibi peynir ve zeytin misler gibi kahvaltı sofrası daha ne olsun ki.

[@Basakca]

Zeytinsiz bir kahvaltı düşünemiyorum doğrusu.

Zeytinin dalda oluşması da en az sofraya gelmesi kadar zahmetli. Zeytin ağaçının bakımı da çok zahmetli.

Bizim yazlıkta tam 5 tane ağaçımız var. Ürün alana kadar hastalık kapmasın diye verilen uğraşılar aynı şekilde ürünü verdikten sonra da devam ediyor. Tüm işlemleri masraflı olduğundan ve yeteri kadar kar payı bırakmadığı için zeytinliğe sahip olanlar bir şekilde yok etme çabasında ne yazık ki.

[@pirina]

Zeytin gerçek bir mucize. Hiç de azımsanmayacak, hatta hayran olunacak nice özelliği var.

Zeytin dalı barışı ve umudu simgeler. Efsaneye göre büyük tufandan gemisiyle ve tüm canlılardan aldığı birer çift ile sağ kurtulan Nuh peygamber bir süre sonra ona karayı bulsun ve haberini getirsin diye bir güvercin yollar. Güvercin ağzında bir zeytin dalı ile geri döner ve böylece karanın haberini ve kuru zemine tekrar ayak basma umudunu getirir. (endüstriyel – çevreci anlatımında hikayenin şöyle devam eder) Ve Nuh peygamber pirina kazanının güç verdiği gemisin i bacasından hiç duman çıkmadığı ve kazanında kül birikmediği halde güvercinin geldiği yöne çevirir.

[@ReaL]

Zeytinsiz ve zeytinyağsız hayat düşünemiyorum, ne kadar da yavan olurdu.

Bu sene bir zeytin yaptım, amanınnn yeme de yanında yat.. Sapsarı oldu, üstelik zeytinde etliymiş.. Az yaptıydım.. Aynı şekilde hazırı kilosu 20 TL olsa alırım.

* * *

Konu mükemmel hazırlanmış..

[@Gülfem]

Elinize sağlık gerçekten güzel bir konu

[@Paneb]

Orjinal Mesaj Sahibi ReaL

Zeytinsiz ve zeytinyağsız hayat düşünemiyorum, ne kadar da yavan olurdu.

Bu sene bir zeytin yaptım, amanınnn yeme de yanında yat.. Sapsarı oldu, üstelik zeytinde etliymiş.. Az yaptıydım.. Aynı şekilde hazırı kilosu 20 TL olsa alırım.

* * *

Konu mükemmel hazırlanmış..

Zeytini nasıl yaptın real Zeytin mi Banemin mi demek istedin ki? Baneminsiz bir hayat düşünemiyorum, ne kadar da yavan olurdu. gibi. Diye düşünüyordum ki, sonraki cümlelerde gerçekten de zeytin demek istediğini anladım Neyseki zeytinmiş Valla zeytin ya şükür oh be zeytinmiş demekki.