Psikolog'a Gidememenizin En Önemli Nedeni Nedir?

[@Lipton]

cesaret gösterip gitmiştim bir kere pek fayda göremedm aslında herseyi anlatmıyoruz yüzeysel konuşuyoruz o yüzden galiba faydalı olmadı bide bizde bi laf vardı "çeken anlar" diye hani herseyi anlattın ne kadar anlayabilir ki beni ve yaşadıklarımı neyse sonuç 1 hafta rapor ölü gibi etrafda dolanmamı sağlayan ilaçlar .samimi arkadaşlarımla dertleşmek daha iyi geliyor.ozaman benim sorunum ne demek ki güvenemiyorum şıkkımı buldum

[@California]

Günümüzde her insanın Psikoloğa ihtiyacı vardır. Ancak Türkiye' de 'Deli doktoru' vs gibi tanımlamalar yüzünden ( pek yüzeye vurulmamakla beraber) insanlarda hep bir acaba vardır.

Şu açıdan düşünüldüğü zaman Psikoloğa gitmek bir tür 'iç dökme seansı' haline gelebilir. En açıklayıcı sebep olarak size sunabilceğim örnek; Bir Hıristiyan nasıl Papaza gidip günah çıkartıp kendini rahatlatıyorsa, problemleri ve sorunları olan insanlarda olaya bu şekilde bakabilirler.

(Sevgi pıtırıcığımıyım neyim ama aklansın artık şu psikologlar!)

[@Zafina]

Bence de aklansınlar Psikolojik problem olması, delilik anlamına gelmiyor

[@Heliosaga]

Daha önce defalarca gitmiş biri olarak pek bir faydasını göremedim..çünkü bana verdikleri tavsiyeler benim hayatıma tamamen ters düşüyordu daha çok sosyolojik tavsiyeler desem daha doğru olur,onlara bunuda yapamayacağımı söylüyordum bana açık ve net çözüm söylemelerini bekliyordum ama ya onlar anlatamadı yada ben anlayamadım..söyledikleri şeyleri mecbur tutuyorlardı ve sizden hayatınızın akışınızı değiştirmenizi istiyorlar ve bu sadece bir-iki seansa bakıyordu..bu yüzden bazen tartıştığım bile oluyordu..
Sonunda bıraktım tabi..
Neden diye soruyorsunuz biliyorum çok saçma gelecek size ama..
İnsan davranışlarını bir kitapta toplayıpta buna göre teşhis koymalarını anlamsız buluyorum...sizi bilemem ama benim için bu bilim dalı birşey ifade etmiyor...

[@Psikolog]

Orjinal Mesaj Sahibi SerseriGezgin

Daha önce defalarca gitmiş biri olarak pek bir faydasını göremedim..çünkü bana verdikleri tavsiyeler benim hayatıma tamamen ters düşüyordu daha çok sosyolojik tavsiyeler desem daha doğru olur,onlara bunuda yapamayacağımı söylüyordum bana açık ve net çözüm söylemelerini bekliyordum ama ya onlar anlatamadı yada ben anlayamadım..söyledikleri şeyleri mecbur tutuyorlardı ve sizden hayatınızın akışınızı değiştirmenizi istiyorlar ve bu sadece bir-iki seansa bakıyordu..bu yüzden bazen tartıştığım bile oluyordu..
Sonunda bıraktım tabi..
Neden diye soruyorsunuz biliyorum çok saçma gelecek size ama..
İnsan davranışlarını bir kitapta toplayıpta buna göre teşhis koymalarını anlamsız buluyorum...sizi bilemem ama benim için bu bilim dalı birşey ifade etmiyor...

Öncelikle elimizde sihirli bir değnek olmadığını belirtmek isterim...

Açık ve net çözümler konusunda yol gösterici olmak ve desteklemektir bizim işimiz...Psikolojik sorunlar grip gibi değildir...Grip olursunuz doktora gidersiniz ilaç tedavisiyle hallolur..Açık ve net çözümüdür bu değil mi...

Ancak psikolojik sorunlarda öncelikle bize gelen bireylere ilk sorduğumuz sorulardan birisi şudur..Sen hayatında böyle bir sorunun var olduğunu düşünüyor musun? ve eğer var ise böyle bir sorunu aşmada kendine yardımcı olacak mısın?

Yani burada önemli olan şudur..Birey öncelikle sorununun varlığını kabul etmeli ve kendisi istemelidir...Bu soruna farklı bakış açılarıyla çözüm yolları üretmektir psikologun işi..Bireyide bu sürece dahil ederek...Bunun yanında ilaç tedavisi ile desteklenebilirde...

Ama kesinlikle herhangi bir psikolojik rahatsızlık grip gibi değildir...

Hayatın akışında soruna yol açacak bir sıkıntı gözlemlenmişse bunu değiştirmek için yol göstermek ve desteklemek normaldir ve gereklidir...Örneğin madde bağımlısı bir birey hayatının akışını değiştirmemek konusunda negatif anlamda dirençliyse biz ne yaparsak yapalım o maddeden uzaklaşması imkansız olacaktır..Burada anlatmak istediğim şudur..Eğer sorun sosyal arkadaş çevresindeyse gerekirse değiştirilmelidir..Ailevi bir sorunsa aile bireyler zaten sürece dahil edilir..Yada başka bir sorunsa o noktaya müdahale edilir..

Son olarak tekrar bu topicte verdiğim hatırlatmayı okuman dileğiyle...

Her terapist bilir ki terapideki ilk can alıcı adım hastanın kendi
olumsuz yasam durumunun sorumluluğunu üstlenmesidir. İnsan, sorunlarına kendisinin dısındaki bir gücün ya da aracının neden olduğuna inandığı sürece terapinin bir etkisi olamaz. Öyle ya, eğer sorun dısarıda bir yerdeyse neden insanın kendisini değistirmesi gereksin?

Aşkın Celladı- Irwin D.Yalom

İnsanlar terapistlerin hastaları sistematik ve güvenilir bir biçimde
terapinin önceden tahmin edilebilen evrelerinden geçirip önceden
bilinen bir hedefe yönelttiklerini sanabilirler ama bu pek seyrek
rastlanan bir durumdur: terapistler sık sık yalpalar, doğaçlama yapar ve el yordamıyla yön bulmaya çalısırlar. Bir ideolojik ekole ve katı bir terapi sistemine sarılarak kesinliğe ulasmanın güçlü çekiciliğine kapılma eğilimi tehlikelidir:böyle bir inanç etkin bir terapi için gerekli olan, kesinlikten uzak, içtengelen, doğal karsılasmanın önünü kesebilir.

Aşkın Celladı- Irwin D.Yalom

[@Heliosaga]

Valla benim gittiğim klinik sadece dinledi beni bazı anlamı olmayan sorular sordu sonra tavsiye etti hepsi bu..sizin dediğiniz gibi böyle bir sorunumu kabul edip veya etmediğimi bile sormadılar.. sadece tavsiye verdiler..ilaçda verdiler tabi.. zaten hakkımda yanlış teşhis konulmuştu nerden biliyorsunuz derseniz konulan teşhisteki kriterlerin çoğuna uyuşmuyordum ve buna göre tedavi görüyordum yanlış bir doktora gittim galiba...sonuçta bıraktım tabi.

Benim takıldığım nokta insan davranışları.. ve bu davranışları belli bir kalıbın içerisine sokup ona göre teşhis koymaları beni hayal kırıklığına uğratanda budur..çünkü insan davranışı her an değişmeye ve değişime uğramaya meyillidir bu yüzden insanlara belli sıfatlar altında teşhis konulmasına veya buna göre tedavi uygulanmasını doğru bulmuyorum..eğer davranış bilimleri konusunda daha fazla bilgi için araştırma yapılacaksa bu özellikle yüzeysel olmamalıdır içten olmalıdır..ancak böyle daha geniş kriterlere erişilebilir..

Yaptığınız işe saygı duyuyorum sevgili @Psikolog şüpheniz olmasın ama gördüklerimden sonra inanın herhangi bir psikiyatri kliniği adı duysam tüylerim diken diken oluyor..yakınından bile geçmek istemiyorum.

[@_kanka**]

hastaneye gidince bisey dikkatimi çekmişti psikiatri bölümünün önü bom boş hiç kimse yok ama hasta yazan ekran dolu
hemşire dışarı çıkıyor isim okuyor ismi okunan uzaktan kıyı köşe bi yerden çıkıyor sagına soluna bakıyor kimse görmesin eş dost bana deli damgasını vurur hemen diye tanıdık kimse olmadığından emin oluncada hızlı bi şekilde odaya dalıyor

bence esas sorun bu