12 Eylül Gerçekten Yargılandı mı? - Can Gürola

[@Heliosaga]

İki general. Kocamışlar. Bir anıdan ibaret onlar için yaptıkları şeyler. Milyonlarca çığlık, yüzlerce ölüm, idamlar, işkenceler. Hepsi onlar için hatırlamadıkları bir şeyleri ifade eder. O yüzden şaşırıyorlar ya 30 senenin ardından nasıl yargılanabiliyoruz diye. Kendi kurdukları tezgah nasıl kendilerine dönmüş olabilir diye şaşkınlık içerisindeler.

Bu ülkede dönüşümün darbeciler diye bir şeytanlaştırmaya ihtiyaç duyması temelde devletin yeniden yapılandırılmasında karşılaşılan zorluklarla alakalıydı. Ordu kendi kırmızı çizgilerini ve devlet içinde dayandığı bürokratik iktidar odağının emperyalizmin yeni planlarına uymadığını göremedi, iktidar alanından tasfiye oldu. Ortada demokratikleşme kavgası olmadığını ve Recep Tayyip Erdoğan’ın Kenan Evren’le ilgili beğeni ifade eden malumatları ve çektirdiği fotoğraflar referandumda hayır demek için yeterli bir sebepti. Demokratikleşme yoktu, çünkü TMK’yı ve nice buna benzer uygulamaları yürürlüğe sokan bir iktidarın demokraside samimi olabileceğine dair bir inancı taşımak aptallıktı. Buna marksizm kılığında çanak tutmaya çalışanların bugün karşılaştıkları polis devleti karşısında hala demokratik reformları savunduklarını söylemeleri gerçekten komikti. Çünkü devlet içi bir tasfiye operasyonunda ve referandumun şartlarında ileri diye öne sürdükleri şeylerin tümü burjuvazinin değiştirdiğini söylediği kurallarıydı ve ileri değil, aksine bugünde görüldüğü gibi devlet içinde başka bir egemenliğin kurulmasının aracıydı. Ağızlarına sakız ettikleri atanmışa karşı seçilmişi savunma lafzı sanırsam son yerel seçimlerde ortadan kaybolan sandıklarla bu demokrasinin nasıl işlediğine dair kendilerine yeteri kadar ipucu vermiştir. Üstelik AKP’nin darbeci diye şeytanlaştırdığı kesimin tasfiyesinin ne sonuçlar doğurduğunu kabul ederken, hala bakın darbeciler yargılandı diyorlar. 12 Eylül hakikaten bir kaç generalin kana açlığını doyurmak için yapılmış bir darbe miydi?

12 Eylül’de ne olduğunu hatırlamak sanırsam bugün 12 Eylül gerçekten yargılanıyor mu sorusunu cevaplamak açısından çok önemli.

12 Eylül’den önce işçi sınıfının artan grevleri ve devrimci yükseliş, Ecevit’in büyük burjuvazi tarafından onaylamayan ama ona şirin gözükmek için revize etmeye çalıştığı siyasi programı, işçi sınıfından gelen muhalefete karşı faşist terörle cevap vermeye çalışan milliyetçi cephe, Sabancı ailesi üyelerinin MHP’ye yaptığı bağışlar, hepsi düzenin bir kriz içinde olduğunu gösteriyordu. Türkiye dünyadaki ekonomik bunalımla kendi yapısal krizini birleştirmişti ve büyük burjuvazi açısından Türkiye ekonomisinin özel teşebbüse alan daraltan karma hali, ihracat önündeki engeller, devlet bütçesindeki yoğun sosyal harcamalar büyük yük oluştuyordu. Türkiye bu bunalıma ve koalisyonlara tepki olarak yönetilemez hale gelmişti ve burjuvazi kendi açısından istikrarsız durumda olan ortamı faşist terörle sindirmeye çalışmasına rağmen bunu becerememişti. TÜSİAD’ın o dönem Ecevit’e karşı gazetelere verdiği ilanları hatırlamak yeterlidir. Ardından 24 Ocak kararları gelir. Türkiye artık serbest piyasaya tam manasıyla geçiş için kapı aralamıştır ama halkın direnci işleri zora sokmaktadır. Bir sabah tanklar gelir ve 12 Eylül olur. Burjuvazinin sözcülerinden Halit Narin’in ‘artık bizim dönemimiz başladı’ demesi 12 Eylül’ün niye gerçekleştirildiğini kanıtlar. Herkesin artık bildiği üzere CİA istasyon şefi Paul Henze’nin ‘Our Boys Did İt’ demesi ise darbedeki emperyalizm parmağını gösterir.

Şu an olan şey nedir peki? Ülkede şu sıralarda satacak pek bir şey kalmadığı için durmaya başlayan özelleştirme dalgasının kapısı 24 Ocak kararlarıyla açılmadı mı? Açıldı. Bundan kimler yararlandı? TÜSİAD, MESS gibi patron örgütleri(şu sıralar MÜSİAD aynı kaptan yiyor). Türkiye’de muhalefet hala bastırılıyor mu, grevler kırılıyor mu? Daha geçen gün Soma işçilerini polis müdürü tehdit etmedi mi? Evet. Türkiye’de 12 Eylül’ü aratmayacak gösteri yasakları ve tutuklama dalgaları yapılıyor mu? Evet. Türkiye’de sosyal devletin tasfiyesinde sağlık ve eğitimde kalitenin istikrarlı ve bilinçli bir politika sonucu düşürülerek, sermayeye verilen teşviklerle vatandaş sefalete mahkum ediliyor mu? Evet. Türkiye darbe sonrası yeni kültür ve siyaset politikalarıyla islamileştirildi mi? Kenan Evren TSK’nın daha önce tarihinde hiç yapmadığı Kuran ve İslam vurgularıyla mitingler yaptı mı darbe sonrasında? AKP bugün bunu devam ettiriyor mu? Evet. Türkiye’de yönetsel krizi aşmak için sol ve sağ kanat burjuva siyasetinin tam egemenliğine geçirildi mi? Evet. Darbenin emperyalizm adına aracı kurumları olan NATO ve ABD bayrakları her yerde dalgalanıyor mu? Evet.

E 12 eylül hedeflediği her şeyi başarmış o zaman, Gezi parkı eylemleri ve sindirilemeyen Kürt mücadelesi dışında. Mesele acaba 2-3 generalin yargılanması mı gerçekten?

Darbeciler yargılandı ve cezalarını aldı diyerek ruhlarına mastürbasyon yapanlar katilin eline silahı verenin kim olduğunu gerçekten görmek istemeyen eblehler olabilir mi? Darbeciler yargılandı işte diyerek TÜSİAD’ın ve burjuvazinin davadaki rollerinin flulaşmasına ve hatta aklanmalarına katkıları olduğunu itiraf etmek istemezler mi? Bu tavır acaba 12 Eylül’den önce ve sonra bu düzeni yıkmak isteyen devrimcilerin davasına ve anısına bir hakaret değil mi? Bu tavır faşist teröre karşı canını dişine takan, namussuzluğa karşı başını dik tutanları ’12 Eylül Kardeş kavgasıydı, bitti’ yavşaklığına alet edip, faşistlerle bir tutmaya çalışanlarla aynı kafa değil mi? Çünkü koskoca bir düzenle kavgayı 2-3 generalin cezalandırılmasıyla sonlanacağını ve tüm mücadelenin aslında çok gereksiz olduğunu söylemek değil mi?

Ariel Dorfman’ın çok sevdiğim bir kitabı vardır. ‘Nice Eylüller Başka Amerikalar’ diye. Bu kitapta ABD’nin yaşadığı 11 Eylül saldırılarının dünyadaki tarih ve felaket boyutu açısından simetrilerini gösterir Dorfman. Şili bizim bu anlamda kardeşimizdir. Çünkü Latin Amerika’da örgütlenen her türlü darbe öncesi kontra ve faşist terör ve sonrasında darbe uygulamaları Türkiye’ye kopya edilmiştir(bu kopyalama sonrasında gözaltında kayıplarla devam etmiştir mesela). Onların darbesinin tarihi bizden 1 gün önce, 11 Eylül’dür. General Pinochet’nin hangi amaçlarla darbe yaptığını biz bugün biliyoruz, Şili’lerinde ağzından düşürmediği biçimde Milton Friedman ekonomisi istendiği için yapılmıştı o darbe. Kaynakların burjuvazinin yağmasına açılması için yapılmıştı. Dorfman haklı biçimde kitapta ABD’ye tüm öfkesini kusar ve der ki ‘Siz mağdur rolüne soyunup hemen kendinizi yüceltmeyin, Dünyada yaptıklarınızı hatırlayın.

Türkiye’de militarizmin ve bürokratik kastın tüm amacı sermayenin egemenliğinin devamlılığını sağlayabilmekti, 12 Eylül bunun aracıydı. Bugün bu araçlar değişti.

Biz 12 Eylül’ü her gün yaşamaya devam ediyoruz. Tersanelerde ölen işçiler, Somalı işçiler 12 Eylül’ü yaşamaya devam ediyor. Lice’de Kürt halkı 12 Eylül’ü yaşamaya devam ediyor. Gezide öldürülen nice kardeşimiz yaşayamıyorlar, devam eden 12 Eylül yüzünden. Dünyanın en saçma ceza yasalarıyla hapishanelere doldurulan öğrenciler, aydınlar, işçiler bunu yaşamaya devam ediyor.

2-3 general yargılandı diye ‘Türkiye demokratikleşti, darbeyle hesaplaşıldı’ diyenlere kocaman bir küfür etme hakkına sahiptir bu halk.

Can Gürola
Red.web.tr