Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
|
Jean Beraud (1849 - 1935) | Fransız Ressam
 
 
Fransız Ressam Jean Beraud'un Biyografisi ve Resimleri
Jean Béraud, 12 Ocak 1849’da St. Petersburg’da doğar. Baba Jean Béraud yetenekli bir heykeltıraştır, ama Jean dört yaşındayken ölür. Anne Eugénie, Jean’i ve üç çocuğunu alarak Fransa’ya geri döner.
Paris’e taşındıklarında lise eğitimini Lycée Bonaparte’de tamamladıktan sonra, ressam Édouard Detaille ile birlikte çalışır. Hukuk okusa da, Fransa-Prusya Savaşı’nın karışıklığı başladığı dönemde resim yapmaya karar verir. Böylece, 1872’de Gustave Caillebotte, Raoul Dufy, Edvard Munch ve Toulouse-Lautrec’in hocası olan Léon Bonnat’ın atölyesinde ilk sanat çalışmalarına başlar ve burada iki yıl kalır.
Bonnat’ın atölyesi gelenekçiydi ve yeniliklere açık değildi. Burada yetişen sanatçılar çalışmalarına bu atölyede başlasa da, daha sonra farklı bir üslup izleyeceklerdir. Béraud ise çok belirgin olmasa da izlenimciliğin etkisine girecektir.
Jean Béraud, 1876 tarihli Montmarte Mezarlığı’ndan Ayrılma (Leaving Montmartre Cemetery) adlı tablosuyla tanınmaya başlar.
Montmarte Mezarlığı'ndan Ayrılma, 1876
 Aşağıdaki resimde, Béraud o yıllarda şık bir alışveriş caddesi haline gelen Rue du Faubourg Saint-Honoré’nin bir görüntüsünü tasvir ediyor. Kilise ise on sekizinci yüzyılda mimar Jean Chalgrin tarafından tasarlanmıştır.
Saint Philippe Kilisesi, 1877
Belle Epoque (Güzel Dönem) adı verilen dönemde Paris yaşamını yansıtan resimleri ile tanınır Béraud. Belle Epoque, 1871’de başlayan ve 1914 yılında I. Dünya Savaşı’na kadar olan dönem için kullanılır. Bu dönem, orta sınıfın durumunun iyileştiği, eğlenmeye ve aktif bir sosyal hayat yaşayabilecek zamanı ve geliri bulabildikleri dönemdir.
Kariyerine Leon Joseph Florentin Bonnat’ın etkisiyle portre ressamı olarak başlasa da, daha sonra Paris bulvarlarındaki günlük yaşama odaklanarak geniş bir izleyici kitlesine ulaşır. Stüdyoya dönüştürdüğü bir arabada çalışarak, Paris’in muhteşem bulvarlarına tablolarında hayat verir. Onun tabloları, sadece burjuvaziyi değil, aynı zamanda günlük sıradan faaliyetleri de tasvir eder: Okuldan ayrılan çocuklar, apartmanından çıkmış bir adam, günlük hayat içinde erkekler ve kadınlar…
Rüzgarlı Bir Gün Tablosu, 1881
Resimde Béraud, Fransa Enstitüsü ve Louvre Cour Carrée arasındaki Seine’ye uzanan bir köprü olan Pont des Arts’ı resmetmiş. Enstitünün kubbesi arka planda görülüyor. Tabloda büyüleyici ayrıntılar mevcut, örneğin balıkçı oltasını taşıyan adam, şapkalı beylerin akarcasına art arda yürüyüşü, kadının boynundaki tül ve eteklerinin rüzgarda uçuşu gibi…
La Columna Morris, 1885
Béraud, pek çok köşede ortaya çıkan ve posterlerle kaplı sokak kiosklarına (bazı Avrupa ülkelerinde gazete, sigara vb. satan büfe veya reklam asılan sütunlar) resimlerinde sıkça yer vermiştir.
Journal des Débats Gazetesi, 1889
Journal des Débats, 1789 yılında kurulur. 1812’de en yüksek tirajına ulaşır. Liberal bakış açısı, Anayasal monarşi altında Orleanist fikirleri ifade etmesine yol açsa da, daha sonra sütunlarını Cumhuriyetçilere açar ve yüzyılın sonuna kadar ılımlı eğilimler içeren muhafazakar bir gazete olarak yayın hayatına devam eder. 1944’te yayın hayatına son verir. Gazetenin kuruluşunun yüzüncü yılı nedeniyle Béraud’a bu resim yaptırılır. Doğal, ayrıntılı, kendine özgü tarzıyla adeta bir fotoğraf gibi gazetedeki tüm yöneticileri tesisin içinde resmetmiştir.
Jean Béraud’un açık havada yaptığı resimlerinin birçoğunda rüzgarda etekleri uçuşan kadınlar sıkça yer alır.
1890’larda tarzını değiştirerek dinsel konulara yönelir ve en çok 17. yüzyıl Kuzey Avrupa tarzından etkilenir. Tartışmalı eserlerinden biri, İncil’de anlatılan bir konuyu tasvir ettiği Ferisilerin Evi’ndeki Mary Magdalene (La Madeleine chez les Pharisiens) isimli tablosudur. Çağdaş bir Paris kahvesinde yer alan sahnede, o dönemde İsa’nın Yaşamı adlı kitabıyla tanınan ünlü bir yazar olan Ernest Renan’da yer alıyor. Ancak eleştirmenler ve halk, çağdaş politikacılar arasında oturan bir Mesih figürünü kabullenmezler.
Les Grands Boulevards (Café Américain)
Béraud, yağmurlu bir sonbahar gününü tasvir ediyor, yaprakların renkleri Café Americain’in cephesindeki Korint düzende sütun başlarıyla aynı renk. Bir adamla konuşan genç kadın, eteği ıslanmasın diye topluyor. Resmin merkezinde reklam sütunu ve üzerinde o dönem ünlü olan şarkıcı ve dansçıların isimleri yazıyor. Yolda faytonların çokluğu dikkat çekici. Resmin ön planındaki netlik arka plana gittikçe azalıyor, sis içerisinde silüet halinde görülebiliyor.
Bu resminde, Birinci Dünya Savaşı’ndan önceki yılların cafe kültürüne bir bakış sunmaktadır. Adam traşsız, kaba görünümlü olmasına rağmen, kadın zarif bir şekilde giyinmiş ve mektup yazmaktadır. Her ikisinin önünde de o dönemin tehlikeli içkilerinden absent bulunuyor. Béraud’un cafe resimleri çoktur ve hemen hemen hepsinde de absentli masalar göze çarpar.
Özel Bir Konser, 1911
Béraud, zengin çevrede dolaşan ünlü bir figür haline gelir. Rus kökenli Fransız aristokratlarıyla yakınlaşarak, onların yaşamında var olan detaycılık, zerafet ve görgü gibi nitelikleri resimlerine taşır. Marcel Proust ve Armand Dorville ile arkadaşlığı, Prens d’Orléans ve Prens Troubetskoy, Prenses Cheref Ouroussof tarafından kabulü sayesinde Paris’teki şık mekanlarda bulunur.
Jean Béraud 1910 ve 1929 yılları arasında eserlerinin sergilendiği Société Nationale des Beaux-arts’ın Kurucu Üyesi ve Başkan Yardımcısı olur. 1889’da Fransız Sanatçılar Derneği’nden altın madalya, 1889’da Evrensel Sergi’de altın madalya ile ödüllendirilir. 1887’de Légion d’Honneur’un Chevalier’i seçilir.
Jean Béraud hiç evlenmez, hayatının son yıllarında sağlık sorunları yaşar, depresyon ve fiziksel yorgunluk daha az resim yapmasına neden olur, resimleri canlılığını yitirmiştir. Fransız ressam Jean Beraud 4 Ekim 1935 tarihinde Paris’te yaşama veda etmiştir..
|