Peki İslam'da Alkol Yasak mı?

[@Rosebud]

Muharrem İnce’nin CHP’nin cumhurbaşkanı adayı olduğu açıklandığı andan itibaren İslamcı yandaş medyadan ve dinci trollerin sosyal medya hesaplarından bir saldırı furyası başladı ki sormayın gitsin…

Neymiş…

Muharrem İnce bira içmişmiş…

Muharrem İnce’nin bira içerken izinsiz olarak çekilmiş fotoğraflarının servis edildiğini, üstelik birayı Ramazan Ayı içinde halka açık bir mekânda içtiğinin ifşa edildiğini görünce; alkollü içki konusunda İslam hukukunun ne söylediği, ilk dönem Müslümanlarının içkiyle münasebetlerinin ne olduğu ve sarhoşluk veren içeceklere dair verilen dinî fetvaların neler olduğu hususunda hemen hiç kimsenin bilmediği noktaları ve gerçekleri açıklamayı kendime görev bildim.

Sayın Muharrem İnce’nin, içtiği şeyin bira değil, enerji içeceği olduğunu ve daha da önemlisi içtiği zamanın Ramazan Ayı olmadığını ifade etmesi üzerine ben sadece içkinin hükmü ve içkiye ilişkin yaklaşımlar noktasında bilinmeyenleri kısaca ortaya koymayı düşünüyorum.

YASAKLANAN ALKOLÜN KENDİSİ DEĞİL

Konunun en başında vurgulamalıyım ki, Müslümanlara yasaklanan şey alkolün bizzat kendisi değildir, alkolle oluşabilecek sarhoşluktur. Ancak özü bırakıp etiketi esas alan radikal görüşlüler, alkolün kokusunu ve antiseptik olarak kullanılmasını bile haram sayacak kadar meseleyi abartmışlardır. Kuran’da sarhoş olanlar hakkında bir lanet ifadesi bulunmaz. Ama kişilerden, kendilerini kaybedecek, yani tamamen bilinci iptal edecek duruma geldiğini düşündüklerinde namaz kılmamaları gerektiği vurgulanır. Buna karar verecek olan da içkiyi içen kişinin kendisidir.

İslam hukuku alanındaki en büyük otorite olan İmamı Azam Ebu Hanife, Kuran’da geçen “hamr” kelimesinin günlük dilde şarap anlamına geldiği için, şarabın az veya çok içilse de haram olduğunu, diğer alkollü içkilerin (bira, rakı, viski, likör vb) ise sarhoş edecek kadar içildiğinde haram olacağını belirtmiştir.

Üstelik fıkıh ulemasından çok sayıda fakih/ müçtehid de (İslam hukukçusu) onunla aynı fikirdedir.

Örneğin, Osmanlı şeyhülislamlarından Çatalcalı Ali Efendi, vişne likörü ile ilgili olarak sorulan soruya “sarhoş etmeyecek kadarı içilebilir” şeklinde fetva vermiştir.

Ayette içki hakkında “İçkide zarar da vardır, yarar da vardır. Zararı yararından fazladır.” (Bakara Suresi, Ayet 219) denilmektedir. Bunun anlamının “Zararı her halükârda yararından fazladır” olması gerekmiyor. Bir şeyin zararının artması için, insanların onu tüketmede veya kullanmada işin ayarını kaçırması gerekir. Argo tabirle de olsa söylemeliyim, “Adam gibi içmesini bilene”, içkinin zararın her şartta fazla olması ve içkiden kaynaklanacak olumsuzluğun her zaman yoğun olması gerekmeyebilir.

NEBİZ ÖRNEĞİ

Şimdi sizlere pek bilinmeyen bir konudan söz etmek istiyorum.

Peygamber zamanında çokça içilen Nebiz’i anlatmak istiyorum.

İslamiyet öncesinde olduğu gibi, Müslümanlığın ilk senelerinde de şarap ve nebiz içilirdi.

Ancak daha sonra aşamalı olarak inen ayetlerle şarap yasak edilmesine rağmen “Nebiz” şarap olarak kabul edilmemiş, üretilip içilmesine devam edilmiştir.

Nebizi bir nevi “Arap birası” ya da “Arap Rakısı” olarak isimlendirebiliriz ama tadı acı değildi, belki biraz boza veya şerbet ayarındaydı.

Buna rağmen Nebiz asla tatlı bir içecek olarak sınıflandırılamaz. Çünkü Nebiz için şerbet veya boza benzeri bir içecek denilmesine karşın, alkolleşen bir özellikte olması ve bunun önüne her zaman geçilemeyeceği de bir gerçekti.

Kaldı ki, özel bir isimle anılıyor olması, onun diğer tatlı içeceklerden ayrıldığını göstermektedir.

Nebiz; üzüm, hurma, bal, buğday, arpa gibi bazı meyve ve tahılların suda bekletilip kendi kendine mayalanması neticesinde oluşan bir içki çeşididir.

Köpürme, yani fermantasyonun hızlanmasından sonra içilmesi haram olarak kabul edilmiştir. Çünkü bekleme süresi uzadıkça içinde oluşan alkol miktarı arttığından dolayı içildikçe sarhoş etme durumu ortaya çıkmaktadır.

Ölçü, sarhoş olma olunca, kişiye göre değişen bir durum ortaya çıkmıştır.

İslam hukukçuları tarafından da farklı yorumlar getirilerek Nebiz her dönem kabul görmüştür.

Nebiz’i içenler arasında Hz. Ali ve Hz. Ömer’in de bulunduğu, hatta 3 günlük Nebiz’den Peygamberin de içtiği bilinmektedir. Elbette ki peygamberin sarhoşluk veren nitelikteki içkiden kullandığı fikrine sahip değilim, zira onun sarhoşluğa neden olan her şeyden uzak kaldığı bilinmektedir ama tüm sahabenin bu duyarlılığa sahip olduğu iddia edilemez, aksinin iddia edilemeyeceği gibi. Bununla birlikte, hiç kimse Nebiz’in alkolden veya sarhoş edebilen nitelikten tamamen uzak olduğunu da savunamaz.

Bazen Atatürk’e, rakı içtiği için laf söyleyenlerin öncelikle sahabeye ve Osmanlı tarihine, özellikle de Halil İnalcık’ın “Hâs-Bağçe'de 'Ayş u Tarab”’ adlı kitabına bakması gerekir.

Yakın tarihte “iki ayyaş” arayanlar, derin İslam tarihinde, mübareklik verdikleri birçok kişinin aslında alkollü içki tükettiği gerçeğiyle karşılaşacaklardır.

Atatürk’e laf edenlerin temel derdi, her koşulda onun asaletine yaklaşamamak ve mübarek zannettiği kimi tarihî büyüklerinin ayyaşlığını Atatürk ile perdelemeye çabalamaktır.

Bugün Muharrem İnce’ye veya çağdaş insanlara içki üzerinden saldırılmasının ana nedeni de alkollü içecekleri tüketenlerin nasıl ahlâklı ve erdemli olduklarının açıklamasını kendi radikal dinsel öğretileriyle yapamamalarıdır.

Nazif Ay

Odatv.com

[@Dilaver]

Bence bu öğretici bir yazı- makale.

Nazif Ay'ın kalemine, Rosebud'ın klavyesine sağlık..

[@ersi]

Afiyet olsun.

[@Livan]

Hoca camide vaaz ediyomuş. Vaazın konusu da 'içki bütün kötülüklerin anası'ymış. Hoca uzun uzun anlatmış ve konuyu somutlaştırmak istemiş. Örnek vermiş; 'aziz cemaat, bir eşşeğin önüne bir kapta içki, bir kapta da su koysanız, eşşek hangisini içer...?' Cemaat hep bir ağızdan cevap vermiş; 'suyuu...' diye. Hoca, 'peki nedeen...?' diye sormuş. Cemaatin içinde Bektaşi bu sefer cevabı cemaate bırakmamış ve anında; 'eşşekliğindeen...' ))

[@Tntcool]

Üstelik ramazan ayında açık alanda içmiş... Yobazların ağzını sulandırmaya utanmamış mı ? Büyük günah işlemiş...
Mobil Sürüm ile Gönderildi