Can Yücel (1926 – 12 Ağustos 1999)

[@Basakca]

Can Yücel’in Ölümünün 13’üncü Yılı

Müstehcen ve argo sözcükler kullanarak kendine özgü yalın bir dili yaratan, Türk edebiyatının usta ismi ve dünyaca ünlü şair Can Yücel’i ölümünün 13'üncü yılında saygı ile anıyoruz.

Sevgi Duvarı

Sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa

Kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi

Dilimizde akşamdan kalma bir küfür

Salonlar piyasalar sanat sevicileri

Derdim günüm insan arasına çıkarmaktı seni

Yakanda bir amonyak çiçeği

Yalnızlığım benim sidikli kontesim

Ne kadar rezil olursak o kadar iyi

[@Gece]

Çok pis severim Can Baba' yı...
Her şiiri her yazısı ezberimdedir...

Nurlariçinde yatsın...

[@CadII]

Kaç dakikadır bu sayfadayım. Satır satır okudum tüm yazılanları. Çoktandır tanıdığım ve çok sevdiğim birine rastlamış gibi. Teşekkürler teşekkürler...

[@ReaL]

Babası gibi..

Babası iyi evlat yetiştirmiş...

[@ReaL]

Bir zamanlar TV8 de Hıncal Uluç'dan dinlediğim; Şair Can Yücel ve zamanın Milli Eğitim Bakanı babası olan Hasan Ali Yücel ile ilgili hikayeyi aktarmak istedim... Aramızda bilenler olduğu gibi bilmeyenler de olabilir..

* * *

İki liseli arkadaş, liseyi bitirdiklerinde yurt dışında eğitimlerine devam etmek üzere yıllardır harçlıklarını biriktirmişler. Bu birikimlerini yıllarca her şeyden mahrum kalarak, fedakarlıklar göstererek yapmışlar.

Liseyi beraber bitirdiklerinde Milli Eğitim Bakanını ziyarete gidip, yurtdışında okumaya gönderilmelerini talep etmişler..

Ancak Bakan, gençlerden birini dışarı çıkartmış ve içerdekine,

- Seni gönderebilirim, ama arkadaşını gönderirsem dedikodu olur "oğlunu gönderdi derler" onun için onu gönderemem der.

Bu durum dışarıdaki öğrenciye de söylendiğinde, durumu algılamasının ardından arkadaşına,

-Madem öyle benim biriktirdiğim parayı da sen al, hiç olmazsa biriktirme amacımı kısmen gerçekleştireyim, der ve yıllardır fedakârlıklarla biriktirdiği tüm parayı arkadaşına verir.

Evet, bu Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel'dir. Dedikodu olmasın diye göndermediği oğlu ise, bugünün unlu şairi Can Yücel'dir.

Bu gerçek hikaye henüz bitmedi.

Arkadaşı, İsviçre’ye gider ve burada tip eğitimi alır. O kadar başarılı olur, o kadar başarılı olur ki, dünyada O'nun adını duymayan bir tıp adamı kalmamıştır.

Bu profesör Türk olduğunu her fırsatta haykırmış, kendi icat ettiği, tasarladığı ameliyat aletlerine; Ayşe, Ceylan, Leyla, Eşek Semeri gibi Türkçe isimler vermiş ve konusundaki her tıp adamı bu isimleri kullanmaya başlamıştır.

Tahmin edeceğiniz üzere bu kişi Türkiye de bir hastane açmak istemiş ama Türk Bürokrasi duvarını aşamamış ve halen bunu gerçekleştirememiştir.

Oysa İsviçre; -ülkede 60 yaşını aşan doktorlara ameliyat izni verilmemesine karşılık iki sene üst üste yasalarını değiştirerek ona bu hakkı tanımıştır.

Bu ünlü cerrah sonunda Türkiye’de tüm üniversitelerimizden takdir edildi ve Cumhuriyet tarihinde ilk kez, TBMM tarafından "Onur Madalyası" aldı. Bu kişi; Profesörlerin Profesörü, Profesör Gazi Yaşargil idi.

Hikaye hala bitmedi...

Ünlü şairimiz Can Yücel'in oğlu, Yeni Can Yücel doktor olarak mezun oldu ve babası onu can arkadaşı Gazi Yaşargil'e gönderdi.

O da onu beyin cerrahı olarak yetiştiriyor. Su an Doç. Dr. Yeni Can Yücel...

[@CadII]

Hikayenin bitmeyen kısmını ilk kez duydum. Teşekkürler...

[@Mediter]

Keşke Hayatı Tersten Yaşasaydık - Can YÜCEL

Yaşamın en tatsız tarafı sona eriş şeklidir...

Şüphesiz ki yaşamı tersten yaşamak daha güzel, hatta mükemmel olurdu.

Nasıl mı?

Cami'de uyanıyorsunuz.

Bir tahta sandık içerisinde, herkes karşınızda saf durmuş, iyiliğinize dua ediyor ve tüm haklar helal edilmiş vaziyette tabuttan doğruluyorsunuz,yaşlı, olgun, ve ağırbaşlı olarak.

Herkes etrafınızda, büyük bir itibar, iltifatlar, çocuklar torunlar hepsi hazır.

Arabanıza kurulup evinize gidiyorsunuz.

Doğar doğmaz devlet size maaş bağlıyor, aylık veya üç ayda bir maaşınızı alıyorsunuz.

Ne güzel, hazır maaş, hazır ev...

Altmışlı yaşlara kadar garanti, huzur içinde yaşıyorsunuz.

Sağlığınız gittikçe düzeliyor, kaslar güçleniyor, kuvvetleniyorsunuz.

Bir gün çalışmak istiyorsunuz ve işe ilk başladığınız gün size hoş geldin hediyesi olarak bir plaket ve altın kol saati veriyor patronunuz.. ve genel müdürlük veya bunun gibi yüksek bir makamdan tecrübeli bir insan olarak işe başlıyorsunuz.

Herkes karsınızda el pençe divan...

Vücudunuzda da bazı hoşa giden hareketler de başlıyor.

Gittikçe zayıflıyor forma giriyorsunuz.

Diğer hormonal aktiviteler artıyor, fevkalade.....aman ne güzel günler başlıyor... derken bir gün patron size artık üniversiteye gitsen daha iyi olur diyor.

Bu arada babanız ortaya çıkmış, 'fazla çalıştın' diyor 'artık eve dön,

işi bırak, okumaya basla, harçlığın benden olsun...'

Keyfe bakar mısınız?

Okuduğunuz dersler gittikçe kolaylaşıyor. Ekmek elden, su gölden bir dönem başlıyor.

Partiler, diskotekler, kızların sayısı artıyor.

Derken anne ve babanız sizi götürüp getirmeye başlıyor,

araba kullanma derdi de yok artık....

Günün birinde sizi okuldan da alıyorlar, 'evde otur, keyfine bak,

oyuncaklarınla oyna' diyorlar.

Mamanız ağzınıza veriliyor, zaman zaman altınızı bile temizliyorlar, hatta bu durum alışkanlık yaratıyor ve hiç tuvalet kullanmamaya başlıyorsunuz.

Derken anneniz bir gün size süt verme kararını alıyor ve

başka bir keyifli dönem başlıyor.

Mama artık her yerde, her an ve en taze şeklinde hazır.

Bir gün karanlık ılık ve sıcak bir ortama giriyorsunuz.

Beslenmek için ağzınızı açmaya dahi gerek yok, bir kordondan besleniyor,

sıcacık, yumuşacık, gürültü ve patırtısız bir ortamda yaşıyorsunuz.

Küçülüyor, küçülüyor, ufacık bir hücre halini alıyorsunuz.

Veeeeee....

En güzeli deeee......

Günün birinde müthiş keyifli bir geceyle hayatınız bitiyor...

Can YÜCEL



Not: Usta şair 1999 yılında aramızdan ayrıldığına göre,
‘’ The Curious Case Of Benjamin Button 2008’’ filmine ilham vermiş anlaşılan...


Can Baba!
Sen CANSIN, Yattığın yer, bir kaç gerici çapulcunun kırdığı mezar değil, milyonların yüreğidir...
Her şiirin okunuşunda daha da gençleşeceksin yarınlarda...



Mediter

[@Canan]

Çok güzel...

Can Baba!
Sen CANSIN, Yattığın yer, bir kaç gerici çapulcunun kırdığı mezar değil, milyonların yüreğidir...
Her şiirin okunuşunda daha da gençleşeceksin yarınlarda...

Teşekkürler Mediter.

[@Gece]

Dönüp dolaşıp bu konuya geliyorum...
Can Yücel sevgim nedeniyle banlandığım bir forumu
anımsıyorum...
Hatta alıntı şiirleri yasakladılar ...
Bende inatla yazılarımın arasına şiirlerden
parçalar yerleştiriyordum...
Yada hergün imza yapıyordum kendime onun sözlerinden...
(Yahuuu bende de amma keçilik varmış)

Seviyoruz o kadar....

[@SuskunKalem]