12.02.2013, 19:25 | #21 |
Çevrimdışı
|
Cevap: Can Yücel (1926 – 12 Ağustos 1999)
Mediter Can Yucelin bu yazisini hayatimda ilk defa okudum. Çok guzelmis.Hayata tabuttan baslasak ne tuhaf olurdu.
Tesekkurler. |
16.05.2014, 22:31 | #22 |
Çevrimiçi
|
Cevap: Can Yücel (1926 – 12 Ağustos 1999)
Şiirlerini ve kendine has sözlerini çok beğendiğim bir şairdir Can Yücel.
Allah rahmet eylesin... |
17.05.2014, 10:14 | #23 |
Çevrimdışı
|
Cevap: Can Yücel (1926 – 12 Ağustos 1999)
Can baba can dır.. Adamdır.. Kalemi güçlü , şiir sevmeyen beni bile alır götürür bir yerlere
|
17.05.2014, 15:17 | #24 |
Çevrimdışı
|
Cevap: Can Yücel (1926 – 12 Ağustos 1999)
Bir yelkenli bayrağı al Mor da olabilir Almış yaprağına rüzgârı Rumca bir şarkı patlatıyor Denizin gözüne gözüne Mubalâğa lâz oldu vre sevgilim Aramızda bu yaz Pontuslarını zaptetmeye birbirimizin Selvi yeşili serenlerimize Beğenmediysen o yeşili Nefti mi? Değil. Camgöbeği olabilir meselâ Suların pöstekisinde sevişmek için Mubalâğa yaz oldu bu yaz İkimiz de ömrümüzün güzünde Fuzulî'nin dediği Gedây - ı Muhteşemler Bitkiniz tatlı - işemeden Böyle böyle deryadil oluyor derya Derûnumuzdaki... Uyuyalım mı dedin vre sevgilim? Gaflet ki, o bayrağı al yelkenliden Mor da olabilir Dalgalarla dalga geçen geçerken Kucağımıza atlayan bir lâpindir Menzilimiz Pontus değil Azrail Ve önümüz sırf ebabil... Lâkin o da ölecek bir gün mutlak Bizcileyin yaşarsa bir yaz Bunu Rabiş'in camına Bayrağı al bir yelkenliye yaz ! Mor da olabilir ama Rumca bir şarkı patlataraktan Ağaran siyaha doğru Siya siya !.. İki ceset ki aşktan boğulmuş Kasımpatları gibi patlayan kulaklarıyla Tozlarından tuzlarından donanmalar kurulmuş Gidiyorlar Cezayir'i fethe yeni baştan Biri erkek biri dişi İki korsan Güler'le Can... İkisi de birbirinden alâ İkisi de mubalâğa ! Şiirin bütün felâketine rağmen İkisi de yaşıyorlar hâlâ ... Böylece tekmil oluyor yavaş yavaş Bütün bir sonbahar... CAN YÜCEL |
12.08.2014, 16:30 | #25 |
Çevrimdışı
|
Cevap: Can Yücel | (1926 – 12 Ağustos 1999)
15 yıl önce bugün aramızdan ayrılan şiirlerinde sözünü esirgemeyen Can Yücel'i saygıyla anıyoruz.. |
21.09.2016, 21:01 | #26 |
Çevrimdışı
|
Cevap: Can Yücel (1926 – 12 Ağustos 1999)
SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN Her şey sende gizli Yerin seni çektiği kadar ağırsın Kanatların çırpındığı kadar hafif kalbinin attığı kadar canlısın Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç Sevdiklerin kadar iyisin Nefret ettiklerin kadar kötü Ne renk olursa olsun kaşın gözün Karşındakini gördüğüdür rengin Yaşadıklarını kar sayma Yaşadığın kadar yakınsın sonuna Ne kadar yaşarsan yaşa Sevdiğin kadardır ömrün Gülebildiğin kadar mutlusun Üzülme, bil ki ağladığın kadar güleceksin Sakın bitti sanma her şeyi; Sevdiğin kadar sevileceksin Ay ışındadır sevgiliye duyulan hasret Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın Ve güçlü his ettiğin kadar güçlü Kendini güzel hissettiğin kadar güzel İşte budur hayat, işte budur yaşamak Bunu hatırladığın kadar yaşarsın Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün; Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun Çiçek sulandığı kadar güzeldir kuşlar ötebildiği kadar sevimli Bebek ağladığı kadar bebektir Ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin. Bunu da öğren; SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN Can YÜCEL |
13.08.2024, 15:33 | #28 |
Çevrimiçi
|
Cevap: Can Yücel (1926 – 12 Ağustos 1999)
Usta Şair Can Yücel 25. Yılında Unutulmadı
|
13.08.2024, 16:05 | #29 |
Çevrimdışı
|
Cevap: Can Yücel (1926 – 12 Ağustos 1999)
Allah rahmet etsin.
Madem andık bir şiirini bırakayım buraya Belkim bir kertenkeleydim piç edilmiş bir yağmurun serini bir güzelin çirkiniydim çirkinlerin en güzeli yeşil koşsa güneşlerin gölgesi ben en hızlı yeşiliydim kurbağa yarışlarında annemin çatal matal kaç çataldım kim bilir bin dereden bir kendimi getirdim haydan gelip huya giden bir huysuz heyheyler içinde bir heydim belkim yedi belkim sekiz belaydım düdük çalar hırsızlanmış polisler ben korkudan üstlerime işerdim üç yıldızlı bir albaydı gökyüzü karşısında önüm açık gezerdim ağzı bozuk meymenetsiz bir ozan rus cenginde çağanozdum bir zaman iki gözüm iki koltuk-eviydi mavilerim bir miyobun koynunda kendi düşen köyler kentler ağlamaz sur dışında ben oturur ağlardım ekmek diye bağrışırdı bebeler elma derler ben ortaya çıkardım ağıtlarla kutlanırdı İsa-doğdu gecesi fildişinden bir kuleydim yıktım kendimi bilmem hangi keloğlanın fesiydim bir püskülsüz sümbülteber tohumu fesleğenler yaprak dökmüş şerrimden bir naraydım kimse bilmez nereden ya yakından ya uçmaktan gelirdim belkim ince belkim kalın bir sestim belkilerin kol gezdiği saatta belkim belki bile değildim. Can Yücel |
Bu Sayfayı Paylaşabilirsiniz |
Etiketler |
1926, 1999, ağustos, can yücel, yücel, Şair |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
|
|
Önemli Uyarı | |
www.forumgercek.com binlerce kişinin paylaşım ve yorum yaptığı bir forum sitesidir. Kullanıcıların paylaşımları ve yorumları onaydan geçmeden hemen yayınlanmaktadır. Paylaşım ve yorumlardan doğabilecek bütün sorumluluk kullanıcıya aittir. Forumumuzda T.C. yasalarına aykırı ve telif hakkı içeren bir paylaşımın yapıldığına rastladıysanız, lütfen bizi bu konuda bilgilendiriniz. Bildiriniz incelenerek, 48 saat içerisinde gereken yapılacaktır. Bildirinizi BURADAN yapabilirsiniz. |