Çocuk Romanlarının Usta Kalemi | Kemalettin Tuğcu (1902-1996)

[@Mediter]

Bir ara ben yazıyormuşum gibi geldi Banemin,
Fakat Tommiks, Teksas bölümü kısa geçince uyandım. Çünkü ben yazsaydım o bölüm biraz uzun sürerdi. Ta Killing ve Tarzan'dan başlayıp,taaaa Zagor'dan mister No'ya kadar devam ederdi.
Diğer etaplarsa ise aynı evrelerden geçmişiz ama yanan kitaplarımı da hatırlattın bana.
1980 darbesinde evde değildim.
Zavallı annem, (ben iki gün içinde dönünceye kadar) korkusundan ne kadar kitabım varsa yakmış.
Hala içimde bir yaradır, o yakılmış kitaplarım.
Neyse Kemalettin Tuğcu, basit anlatımı, sıradan insanların, sıradan ama duygusal yaşamlarını, dramlarını öylesine basit ve anlaşılır işliyordu ki, okumayı sevmemek mümkün değildi.
Kemalettin Tuğcu'yu hatırlamamıza ve anmamıza yol açan bu güzel konun için teşekkürler, eline sağlık...

[@Banemin]

Bu Teksas-tommiks konusu uzun mevzudur Mediter, konuda Kemalettin amcamıza ayıp etmemek adına kısa bir geçiş yaptım.

Başka bir konuda gireriz bu mevzuya, ayıpsın.


Ahyaaaaaaaaaaaaaakkkkkkkkkkkkkk

[@Basakca]

Bizim devirde hangi çocuk okumamıştır Kemalettin Tuğcu'nun kitabını diye sorsak "ben okumadım" diye cevap alamayız sanırım.

İlk okul öğretmenin okumayı öğrenen her öğrencisine kitaplarından bir tane hediye ederdi. Bir tane hediye kitap alabilmek için akşamları uykum gelene kadar babamla birlikte çalıştığımı hatırlarım. Nihayet mutlu sona erdiğimde hediye edilen Kolsuz Bebek ve boğazıma oturan bir yumrukla, kızarmış gözlere sahip oldum birden. Ve ondan sonra Küçük Besleme, Yetim Ali ile devam eden Kemalettin Tuğcu hayranlığım ara ara okul çıkışları yolumu kirtasiyeye düşürüyordu.

Sanırım ilkokul üçüncü sınıfta iken hayatını merak etmiştim. Araştırıp öğrendiğimde çok üzülmüştüm. Kitaplığımda bir çok eseri dururdu. Ta ki Efe okumayı öğrenen kadar. Ben okurken çok ağlardım. Efe'de sulu sepken göz olduğu için ortalığı sulamasın diye hepsini bir kutu içinde toplayıp sakladım.

Çocukluk günlerimize sulu göz anılarımızla döndürdüğün için teşekkürler Banemin.





Abim ne çok alay ederdi benle okurken gözümden akan yaşları gördüğünde.

[@Gece]

Orjinal Mesaj Sahibi Mediter

Bir ara ben yazıyormuşum gibi geldi Banemin,

Vallahi ilk anda ben de öyle hissettim...
Aramazdaki ooooncaaaa yaş farkına! rağmen aynı kitapları
okumamıza şaşırdım

İki abim olunca da Teksas Tommiks, Kızılmaske ne varsa
öyle çok okudum ki...

Kemalettin Tuğcu, ne çok okuduğum, ne çok ağladığım...
Ağladıkça daha çok sevdiğim bir yazardı...

Teşekkürler Banemin...

[@MyLife]

Oldum olası sevmezdim okumasını ama bazı kitaplar istisna Kemalettin TUĞCU'da bunlardan biriydi.
Teşekkürler Mediter.

[@Suleyman]

hakikatden fafizalardan silinmeyan kitaplarin yazari kemalettin tugcu ,bizim cocuklugumuzda ilgincdir pek cok ogretmenin tavsiye etmedigi okumayin dedigi bir yazardir basit bulurlardi bos bulurlardi kitaplarini halbuki ne dolu seyler anlatmis tugcu..

[@C.Doğan]

Çocukluğumun kitapları arasında özel bir yer tutuyordu Kemalettin Tuğcu kitapları. Harçlığımın durumuna göre haftada, iki haftada bir kitap alırdım muhakkak. Seyrek te olsa bazen iki kitap almaya yeterdi kalan harçlığım.Kütüphane de, okulda okuduğum kitapların dışında Kemalettin Tuğcu'nun kitapları ballı çörek gibi gelirdi bana.

Onun kitaplarını okuyunca dünya ya, çevreme bakış açım değişirdi. Okudukça bazen ağlar, bazen mutluluktan uçardınız. Aynı kitapları defalarca okuduğum olurdu. Kemalettin Tuğcu'nun 100'den fazla kitabını okumuşumdur. Kitaplarından yapılan dizileri de izledim ama hiçbirisi kitaplarından aldığım tadı vermedi.

Paylaşım için teşekkürler BANEMİN.

[@CadII]

Çocukluğumun katili Kemalettin Tuğcu Çok okudum. Çok ağladım. Çok severdim. Sonrasında, bu ülke çocuklarına sanki acı çektirmek için yazılmış gibi geldi bana. Yazıktır, günahtır. Küçücük çocuklara hangi zihin bu kitapları tavsiye etti ve okuttu? Okutulacak onca yaşam sevinci verecek, zeka geliştirecek, hayal gücünü devreye sokacak pozitif kitap varken, neden Kemalettin Tuğcu? Bin çocuğum olsa, birine bile okutmam. Nerden hatırlattın Banemin...Keşke sadece Teksas,Tommiks, Mike Hammer' lere devam etseydim...

[@Banemin]

Seni biz BURAYA alalım o zaman CadII...

Bu kitaplara ben sardığım da, okumam için elime tutuşturan olmamıştı veya en azından ben hatırlamıyorum.

Bu kitapların bir çoğunu okuduğum halde gelişmesini tamamlamamış, ağlak-ağlak gezen veya acıların çocuğu modunda olan biri de değilim.

Hamuru yoğururken malzemeyi eksik vermemek lazım. Sadece toz pembe hikayelerden oluşmuyor hayat. Bence hepsinden bir tutam karıştırıp, çocuğun ileride gördükleri karşısında afallamasını engellemek çok daha mantıklı.

Ayrıca Tuğcu kitapları ağlatarak ta olsa, o yaştaki çocuklara insan sevgisini aşılıyor ve başkalarını düşünmeye de sevk ediyordu.

Hem o kitapları okuduğuna göre, seni de pek bozmamış sanırım...

[@CadII]

Orjinal Mesaj Sahibi Banemin

Seni biz BURAYA alalım o zaman CadII...

Bu kitaplara ben sardığım da, okumam için elime tutuşturan olmamıştı veya en azından ben hatırlamıyorum.

Bu kitapların bir çoğunu okuduğum halde gelişmesini tamamlamamış, ağlak-ağlak gezen veya acıların çocuğu modunda olan biri de değilim.

Hamuru yoğururken malzemeyi eksik vermemek lazım. Sadece toz pembe hikayelerden oluşmuyor hayat. Bence hepsinden bir tutam karıştırıp, çocuğun ileride gördükleri karşısında afallamasını engellemek çok daha mantıklı.

Ayrıca Tuğcu kitapları ağlatarak ta olsa, o yaştaki çocuklara insan sevgisini aşılıyor ve başkalarını düşünmeye de sevk ediyordu.

Hem o kitapları okuduğuna göre, seni de pek bozmamış sanırım...

Sevgili Banemin,
O verdiğin link bana daha çok hitap etti Tuğcu kitaplarını zorla elimize kimse tutuşturmadı elbette. Ama birileri illaki tanışmamıza vesile oldu. Bir kez okuyan da müptelası oldu zaten Hayatın gerçekleri konusuna gelince...Hayat içinde zaten gerçeklerle karşılaşıyorsun. Eğer halkın içinde yaşıyorsan, hayatın tam da göbeğinde yaşıyorsun demektir.

Beni bu ülke bile bozamadı. Hangi kitap bozabilirmişSonuç olarak, karşıyım Tuğcu yaklaşımına