Demokrasi Şehitlerimiz

[@Smyrna]

Necip Hablemitoğlu

| 18 Aralık 2002 |

Türk tarihçi, yazardır. Evinin önünde uğradığı suikast sonucu 18 Aralık 2002 tarihinde hayatını kaybetmiştir. Bu suikastın failleri halen bulunamamıştır. Ancak Ergenekon davası tutuklu sanıklarından Osman Yıldırım ifadesinde Hablemitoğlu'nu Osman Gürbüz'ün öldürdüğünü ve Veli Küçük ile Muzaffer Tekin'in azmettirdiğini iddia etmiştir.

Evli ve iki kız çocuğu babası olan Necip Hablemitoğlu Türkiye dışındaki Türk topluluklarının yakın tarihi ile ilgili olarak çalışmalar yapmıştır. Orta Avrupa ve Balkanlar'da Türk eserleri, Türk azınlıkları ve Türk şehitlikleri konularında alan çalışmaları yürütmüş, ve bu konularda çeşitli projelerde aktif rol almıştır. Çalışma alanına ilişkin çok sayıda kitap ve makalesi bulunan Hablemitoğlu, öldürüldüğü 18 Aralık 2002 tarihine kadar Ankara Üniversitesi'nde doktor öğretim görevlisi olarak yirmi yıl süresince Atatürk ilkeleri ve devrim tarihi derslerini verdi.
Kendisi gibi öğretim üyesi olan Prof. Dr. Şengül Hablemitoğlu ile evli, Kanije (Kanije, Osmanlı devletinin en batıdaki kalesi) ve Uyvar (Uyvar, Osmanlı'nın en kuzeydeki kalesi) adında iki kız çocuk babası idi.

Dr. Necip Hablemitoğlu, 18 Aralık 2002 tarihinde evinin önünde uğradığı silahlı saldırı sonucunda hayata gözlerini kapadı. Köstebek isimli kitabı ölümünden sonra basılmıştır. Cinayet sonrasında Hablemitoğlu'nun elektronik postasına ve telefonuna gelen tehdit telefonları emniyet mensuplarınca incelenmek üzere alınmıştır. Ailesinin İçişleri Bakanlığı aleyhine Ankara 5'inci İdare Mahkemesi'nde açtığı dava neticesinde, İçişleri Bakanlığı 40 bin lira manevi tazminat ödemeye mahkûm edildi. İçişleri Bakanlığı, savunmasında Hablemitoğlu'nun cinayetini "adi bir cinayet vak'ası" olarak değerlendirdiğini bildirmişti. Ayrıca cinayetin üzerinden 7 sene geçmesine rağmen İçişleri Bakanlığı hâlâ "hazırlık soruşturmasının" sürmekte olduğunu bildirmektedir.

Ölümü üzerine bir çok iddia ortaya atılmıştır. Bir teoriye göre Bergama ve Alman Vakıfları üzerine araştırmaları nedeniyle, Alman GSG 9 timleri tarafından öldürülmüştür. Bir diğer teoriye göre ise Hablemitoğlu laiklik konusundaki hassasiyeti nedeniyle öldürülmüştür.

Ergenekon davası tutuklu sanıklarından Osman Yıldırım; Veli Küçük, Muzaffer Tekin ve Osman Gürbüz ile yaptıkları bir toplantıda kendisine 1 milyon dolar karşılığı Necip Hablemitoğlu’nu öldürmeyi teklif ettiklerini ve kendisi bunu kabul etmeyince Veli Küçük'ün Osman Gürbüz'e, 'Osman bu iş yine sana kaldı’ dediğini ve 6-7 ay sonra Osman Gürbüz’ü gördüğümde Hablemitoğlu’nun parasını kumar masalarında bitirdik dediğini Ergenekon davası iddianamesınde ıfade etmiştir.

Ayrıca MİT Kontrterör Dairesi eski başkanı Mehmet Eymür'de, Necip Hablemitoğlu'nun askeri ihalelerdeki usulsüzlükleri yolsuzluk.com sitesine gönderdiği için suikaste uğramış olabileceğini iddia etmiştir.

Hablemitoğlu, 1977 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Basın Yayın Yüksek Okulu'ndan mezun oldu. 1977-1978 yıllarında "Dilde, Fikirde, İşde Birlik" adlı aylık bir dergi yayımladı. Uzun yıllar çeşitli kuruluşlarda basın müşaviri olarak çalıştıktan sonra Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü'nde yüksek lisans ve doktora yaptı.

Türk azınlıkları

Türkiye dışındaki Türk topluluklarının yakın tarihi ile ilgili olarak çalışmalar yapan Hablemitoğlu, Orta Avrupa ve Balkanlar'da Türk eserleri, Türk azınlıkları ve Türk şehitlikleri konularında alan çalışmaları yürüttü. Bu çalışmalar çeşitli gazetelerde yazı dizisi olarak yayınlandı. 1995-1996 yılları arasında Birleşmiş Milletler'in UNDP projesinde görev alarak Moldova'da Gagauz Türkleri'nin Latin alfabesine geçişi ile ilgili olarak danışmanlık hizmeti verdi. Buradaki görevi sırasında, Cumhuriyet döneminin başında bölgede Atatürk tarafından görevlendirilen öğretmenlerin bulunduğunu belirleyerek, bu öğretmenlerin bugün yaşayan öğrencilerinin anılarını derledi ve bir kısmını "Kemal'in Öğretmenleri" başlığı ile yayınladı.

Çalışma alanına ilişkin çok sayıda kitap ve makalesi bulunan Hablemitoğlu, öldürüldüğü 18 Aralık 2002 tarihine kadar Ankara Üniversitesi'nde doktor öğretim görevlisi olarak yirmi yıl süresince Atatürk ilkeleri ve devrim tarihi derslerini verdi.

Kırım Türkleri

İlk kitabı, II. Dünya Savaşı sırasında Sovyet Rusya tarafından Kırım Türkleri'nin kendi topraklarından zorunlu göç ettirilişini anlatan ve 1974 yılında yayımlanan "Yüzbinlerin Sürgünü"'dür.

Hablemitoğlu'nun özellikle Türkiye dışında yaşayan Türk toplulukları ve Kırım Türkleri konusunda yayınlanmış tarihi belgelere dayalı çok sayıda makalesi bulunmaktadır. Ailesi Bulgaristan Büyük Oranköy'den (Golyamo Vranovo) Türkiye'ye göç etmiş Kırım Türkleri'nden olan Dr. Necip Hablemitoğlu, Kırım Türkleri'nin Türkçü lideri İsmail Gaspıralı'ya ait tarihi belgelerden oluşan bir arşive de sahipti.

Alman Vakıfları

Ayrıca, Türkiye'de ve yurt dışında faaliyet gösteren bölücü terör örgütlerive Alman vakıfları ile Avrupa Birliği uyum yasaları içinde yer alan vakıflar yasası konularında çeşitli araştırmaları bulunan Hablemitoğlu, çalışma alanına ilişkin Türkiye'de ve yabancı ülkelerde sempozyum, panel gibi toplantılarda sayısız konferanslar verdi, çeşitli televizyon ve radyo programlarına katıldı ve bu çalışmalarını Alman Vakıfları ve Bergama Dosyası adlı kitabında topladı.

Köstebek kitabı

Öldürüldüğü için tamamlayamadığı Köstebek isimli araştırma kitabında Gülen hareketinin örgütlennmesini yazdı. Kitap, vefatından sonra bitirilememiş haliyle yayınlandı. Bu kitabında hareket mensuplarının yabancı devletler adına gönüllü casusluk yaptıklarını iddia etmiştir.

Bibliyografya

• Gaspıralı İsmail, 2006, Birharf Yayınları
• Milli Mücadele'de Yesil Ordu Cemiyeti, 2006, Birharf Yayınları
• Çarlık Rusyası'nda Türk Kongreleri (1905-1917) 2005, Toplumsal Dönüşüm Yayınları
• Sovyet Rusya'da Devlet Terörü, 2004, Toplumsal Dönüşüm Yayınları
• Terör'ün ve Batının Kıskacındaki Ülke: Türkiye, 2003
• Köstebek, 2003, Birharf Yayınları
• Kırım'da Türk Soykırımı, 2002, Iq Kültür Sanat Yayıncılık
• Alman Vakıfları ve Bergama Dosyası, 2001, Pozitif Yayıncılık
• Şefika Gaspıralı ve Rusya'da Türk Kadın Hareketi (1893-1920), Toplumsal Dönüşüm Yayınları
• Yüzbinlerin Sürgünü, 1997, Toplumsal Dönüşüm Yayınları

Ödüller

• Ölümünden sonra 2002 Sertel Demokrasi Ödülü'ne layık görülmüştür fakat eşi ödülü almayı kabul etmemiştir.

Ali GaffarOkkan

| 24 Ocak 2001 |

Ali Gaffar Okkan, Sakarya ilinin Hendek ilçesinde 1952 yılında doğdu. 30 Eylül 1970 tarihinde Polis Koleji'nden, 29 Eylül 1973 tarihinde Polis Akademisi'nden mezun olarak İzmir İl Emniyet Müdürlüğü'ne Komiser Yardımcısı olarak atandı.

Bu ilde Emniyet Âmirliği rütbesine kadar çeşitli birimlerde görev yaptıktan sonra, 1983 yılında Şanlıurfa İl Emniyet Müdürlüğü'ne atanarak, 1985 yılında şube müdürlüğüne terfî etti. 1986 yılında Eskişehir İl Emniyet Müdürlüğü kadrosunda görev aldı. Bu ilde 1992 yılında Emniyet Müdür Yardımcısı oldu. 6 Aralık 1993 tarihinde 1. Sınıf Emniyet Müdürlüğü'ne terfî ederek Kars İl Emniyet Müdürü olarak atandı. 18 Kasım 1997 tarihinde Diyarbakır İl Emniyet Müdürü olarak göreve başladı. Bu arada İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetiminden mezun oldu.

Kars Emniyet Müdürü iken, Diyarbakır gibi yıllarca PKK ve Hizbullah terörünün ve aşırı göçün ağır sonuçlarını yaşayan bir ile emniyet müdürü olarak atandı. Hüseyin Velioğlu'nun İstanbul Beykoz'daki villasına yapılan baskında büyük rolü vardı. Gaffar Okkan, Hizbullah'ın çökertilmesinde çok önemli bir rol oynadı. Kadın polisler Diyarbakır'da ilk kez onun emriyle sokağa çıktılar, trafiği yönettiler. Gaffar Okkan; İki küçük otomobil aldı ve mavi-beyaza boyattı, İkişer kadın polis görevlendirdi. Bir otomobil kaybolan çocukları toplayıp ailelerine teslim ediyor, diğeri de yürümekte zorlanan yaşlılara yardım ediyordu. Havaalanındaki kadın polisler yaşlı yolcuların bilet işlemlerini yaptı, uçağa kadar götürdü. Havaalanına tekerlekli sandalye aldırdı. Okkan'ın ilklerinden biri de şehrin kritik noktalarına kurdurduğu kameralardı. Gece yarılarına kadar makam odasındaki dev ekranda sokakları gözlerdi.

[@Öykü]

Demokrasi şehitlerimizi unutmadık. UNUTMAYACAĞIZ. Onların ışığında yürümeye devam.

[@LaLe]

Uğur'lar olsun Uğur'lar olsun
Hüzünlü bulutlar yoldaşın olsun
Bir keskin kalem, bir kırık gözlük
Yürekli yiğitlere hatıran olsun

Bir amaç uğruna mücadele edenleri haince öldürmek onları susturmak değildir. Geride bıraktıkları araştırmalarının ve yazılarının gerçeğe ne denli ışık tuttuğu, çabalarındaki haklılıklarını gösterir.


Birgün mezarlarınızda güller açacak,
Unutmayacağız sizleri...



Teşekkürler Smyrna, ellerine sağlık.

[@OkyanusunKalbi]

Ne acı zamanları atlattık.

Türkiye'yi aydınlık zamanlara getirmek için uğraşan, fikirleri uğruna canından olan, nice demokrasi şehitlerimizin ruhu şad olsun. Onları unutmak tarihimize haksızlık olur.

Eline sağlık canım.

[@Smyrna]

Teşekkürler arkadaşlar...

Dilerim ki bu konuya bir yenisi daha eklenmesin...

[@ReaL]

İddialı halı saha maçında, maç başlamadan iddia ettiğim skorla maçı kazandık... Neşem yerinde idi, taa ki bu konuya girene kadar...

Ne biçim bir ülkeyiz biz ya...

Yetişmiş insanlarımızı hunharca katlediyoruz... Biz böyleyiz, biz şöyleyiz diyerek kofalanıp, kendimizi de bir şey sanırız..

Yazıklar olsun..!!

[@Banemin]

O lanet bombanın patladığı gün televizyonun karşısında nasıl donup kaldığım geldi aklıma.

Aynı şeyi Sivas katliamında da yaşamıştım...


Lanet olsun yapanlara...

[@Basakca]

Katlederek kendi amaçlarına ulaşacaklarını zannedip peş peşe eylemlerini gözlerini kırpmadan gerçekleştirdiler.Üzerinden bunca zaman geçmesne rağmen hala unutulmadıklarını görerek büyük bir hata yaptıklarını anladılar ama iş işten geçmişti.
Şimdilerde de hayatları pahasına Cumhuriyetimizi savunanları pisi pisine dört duvar arasında sıkıştırdılar.
Bakalım daha ne kadar tutabilecekler?
Ülkesini aydınlığa götürmek isteyenleri ya kaçırtıyorlar başka devletlere,kaçırtamadıklarını da katlediyorlar.Bir Bahriye Üçok,bir Necip Hablemitoğlu,bir Abdi İpekçi,bir Uğur Mumcu gibi şahsiyetler bir daha var olabilecek mi ?


Ruhları şad olsun.

[@ReaL]

Uğur Mumcu'nun otomobiline uzaktan kumandalı bomba konularak patlatıldığında, Diyarbakır ilinde bulunuyordum..

Olayı radyodan duydum... Benimle birlikte birçok kişi de duymuştu... Bu olaya sevinenler vardı iyimi...

İşte o zaman üzüntüm ikiye katlanmıştı... Gerekli yanıtları versemde, nafile... O düşüncede olan kişiler içimizde yaşıyor, halen var... En büyük acı da bu olsa gerek...

[@Duayen]

Patlatılan her silah,atılan her bomba,bu acizlerin, bu ucubelerin korkaklıklarının bir ispatı değilmi zaten..
Fikir insanlarının dillerini kesseler, kalemlerini susturamıyacaklarını bildiklerinden, canlarını aldılar..
Korkularının, ecellerine faydası olmayacak..

Çok değerli bir çalışma olmuş, seni tebrik ediyorum Smy..