Albrecht Dürer |1471-1528| Alman Ressam | Gravür Sanatçısı

[@Ekin]

Albrecht Dürer |1471-1528| Alman Ressam

Avrupa sanatının en etkili, çok yönlü ve önemli kişiliklerinden biriydi ve bu nedenle de Almanya'nın en ünlü ressamı olarak görülüyor.

Birçok çağdaşlarından ve onun öncülerinden farklı olarak, sanatın yaratılışı ile de teoriyi ele alan az sayıdaki sanatçıdan biriydi.

Dürer'ın ününün büyük bir kısmı şüphesiz çok sayıda detaylı resminden kaynaklanmaktadır. Bunlar sayesinde doğayı mümkün olduğunca orijinale göre temsil etmek ve her küçük detayı göstermek

Alman Ressam Albrecht Dürer'in Biyografisi

Doğum : 21 Mayıs 1471 Nürnberg / Almanya

Ressam, grafik sanatçısı, matematikçi, sanat teorisyeni ve oymacı

Eserleri : Yaklaşık 900 resim, 70 resim, 100 gravür, 350 gravür ve çeşitli

Ölüm : 6 Nisan 1528 Nürnberg / Almanya

Alman Rönesans Ressamı ve Gravürcüsü Albrecht Dürer 1471’de Nürnberg’de doğdu. Bir macar ailesinden veya Macaristan’a yerleşen Alman mültecisi bir aileden gelmedir. Bir kuyumcunun on çocuğundan biriydi. 1486’da babası tarafından ressam ve gravürcü Wolgemut’un yanına çırak olarak verildi. Genç Dürer 1480’dan 1494’e kadar sanatın ilk öğrenim devresini tamamladı. Bu arada bir süre Colmar şehrinde kaldı. O sırada ölen devrin en değerli gravürcüsü Büyük Schongauer’in kardeşlerinin yanında çalıştı. Daha sonra tahta üzerine oyma resimler (bu eserlerin kesin olmamakla beraber Dürer’in olduğu sanılır) yaptığı Basel şehrinde yaşadı.

Nürnberg’e dönünce hemen evlendi. Bir yıl sonra İtalyaya gitti. Yola çıkmadan önce yaptığı eserler arasında Öğretmeni Wolgemut’un portresi (1490- Uffizi galerisi) ile kendisinin nişanlık portresi (1493- Louvre) vardır. Daha İtalya’ya gitmeden Mantegna’nın bakır üzerine yaptığı gravürleri görmüş, İtalyan sanatının etkisinde kalmıştı. İlk suluboya peyzajlarını yolculuk sırasında çizdi. 1496 yıllarında bakır üzerinde gravür ustalığını elde etmişti.

Apokalipse konusundaki resimlerini 15 büyük levha halinde tahta üzerine büyük bir canlılık ve hareketlilikle işledi, böylece daha o yıllarda kişiliğini ortaya koydu. Kıvrımlı, düğümlü, lav gibi akıcı deseni henüz ortaçağ karakterini taşıyordu. O sıralarda yapmağa başladığı İsa’nın çilesi tahta gravürlerini çok daha sonra tamamladı. Zevkçe daha incelmiş topluluk için yaptığı bakır gravürlerinde İtalyan ustaları gibi çıplak vücutları canlandırmak istedi. Kendi yağlıboya portreleri arasında en ışıklı en canlı ve parlak renklisi 1498’de yaptığı siyah-beyaz yelekli olanıdır.(Prado Müzesi).

Hümanizm

Dostu Willibald Pirckheimer onu Nürnberg hümanistleri çevresine soktu. Yüzyıl başında Venedikli garip bir ressam olan Jacopo De Barbari (Jacop Walch) ile tanıştı. Bu sanatçıyla dostluk kurduktan sonra yaşadığı sürece ilgilendiği bir konu olan insan vücudu orantıları bilgisi üzerinde çalışmaya başladı. Ama bu bilgiyi gerektiği gibi benimseyemediği için 1504’te yaptığı Adem ile Havva bakır gravürü gibi bazı eserleri heyecansız ve soğuk bir havaya büründü. Öte yanda çıplak vücudu bütün gerçeği ve yaşlılığıyla görünen Nemesis gibi bazı eserlerinde bu kusurdan kendini kurtardı. Albrecht Dürer suluboya ile, tabiat bilgisi levhalarına benzeyen, titizlikle, dikkatle çalışılmış çok duygulu bitki ve hayvan resimleri de yaptı Tavşan, Menekşe Buketi, Çimen Demetleri (1503) Meryem’in hayatıyla ilgili bir tahta gravür dizisine başladı, Kahin Kralların İsa’ya tapması (Uffizi) ve Paumgartner Mihrabı (Münih Pinakotek) gibi yağlıboya tablolarıda bu sırada yaptı. Kendisinin en ünlü portresi bu çağın ürünüdür.(1504, Münih (Alte Pinakotek).

Elbiseyi Göğsünün üstünde tutan hayranlık verici el sayesinde bu tablo, simetrik fakat eşsiz güzellikte bir eser niteliği kazanmıştır. 1505 yılı sonunda İtalya’da ve Venedik’te yaşayan Dürer’in gravürlerinin sahteleri yapılmağa başlandı. Alman Ticaret evindeki (Fondaco dei Tadeschi) vatandaşları Saint- Barthelemy kilisesi için sonradan çok bozulmuş biçimde çağımıza kalan Meryem tesbihi Bayramını ısmarladılar. Albrecht Dürer’in hekimler ortasında İsa tablosunda (Roma, Barberini galerisi) Leonardo Da Vinci’nin karikatüre kaçan çizgilerinin etkisi görülür. Nürnberg’e geri dönünce (1508), özentili bir üslup taşıyan sarı renkteki Adem ile Havva (Prado) panolarını yaptı. Sonra Jacop Heller Adlı Frankfurt’lu bir tüccarın ısmarladığı üçlü tabloya büyük emek verdi. Bu eserin orta kanadı olan Meryem’in göğe yükselişi adlı tablosunun bu gün elde ancak bir kopyası vardır. Albrecht Dürer’in bu devresinin en büyük eseri, italyan sanatının cennet tipi düzenlemerine uygun, ahenkli ve parlak renkteki Kutsal Üçlüye Tapınma tablosudur (1510 Viyana Müzesi).

Gravüre Dönüş

Albrecht Dürer sonraki yıllarda yeniden gravür türüne döndü; Meryem’in hayatı dizisini ve Büyük Acı’yı bitirdi. Küçük Acı’nın 37 parça tutan tahta gravürlerinin desenlerini çizdi.1512’de aynı konudaki bakır estampları oydu. Ama sanatının doruğuna Şövalye, Ölüm ve Şeytan, Aziz Hieronymus Hücresinde adlı gravürleriyle ulaştı. Bu eserlerde teknik olgunluk plastik kudretle birleşir. Düşünce esrarlı alegorilerle ortaya çıkar. Albrecht Dürer 1515 ve 1520 yıllarında imparator Maximillian’ın ısmarladığı gravür ve desenler üzerinde çalışmalara katıldı. 92 parça tahta oymasını içine alan Zafer Takı için bol bol desen çizdi. Alaydaki başlıca arabayı süslemek için krokler verdi. İmparatorun dua kitabının sayfa kenarlarını umulmaz bir mizah üslubunda ve olağanüstü incelikte desenlerle süsledi.

Maximillian’ın ölümünden sonra Nürnberg’den ayrıldı. Karl V’in büyük babasının kendisine bağladığı aylığı alabilmek için krala başvurdu. Felemenk’te özellikle Anvers’de ressamlar onu büyük başarılar kazanmış bir sanatçı olarak karşıladılar. Yalnız bir kaç portre ile Aziz Hieronymus (Lizbon Müzesi) tablosunu yaptı. Gümüş uçla ilgi çekiçi sayısız manzara desenleri çizdi. Bu gezisinden kalan not defteri kendisini büyük bir buhrandan kurtaran Martin Luther’e karşı bağlılığını anlatan yazısıyla ünlüdür. Çünkü reform hareketi koyu dindar sanatçıyı pek çok üzmüştü. Nürnberg’deki son yıllarında belediye dairesinin büyük salonundaki Zafer arabası tablosunu ya kendi yaptı yada öğrencisi Pence’e yaptırdı.

Biyografi Kaynağı
Resimler

[@Ekin]

1484 - Kendi Portresi





1490 - Tesbih babası






Çölde Saint Jerome 1496





1497 - Babanın portresi





1498 - Kendi portresi manzara ile





1500 - Kürklü Cübbe içinde Kendi Portresi





Annesinin Portresi

[@Ekin]

1502 Tavşan







1503 - Büyük çim parçası








1504 - Kralların hayranlığı





1506 - Tesbih Şenliği







1506-Madonna ile siskin ( Madonna mit dem Zeisig 1506 )





1508 - Dua eden eller







1520 - Anvers Limanı Kalem ve Mürekkep Çizimi





1521 - Aziz Jerome






1521 - Mors Başı






1526- Dört Havariler

[@Ekin]

Meryem Ve Çocuk İsa















Meryem’in Yedi Çilesi





İsa'nın Sünnet Edilmesi


Meryem’in Yedi Çilesinden


Mısır’a Kaçış


Çarmıhını Taşıyan İsa


İsa’nın Çarmıha Gerilmesi


Çarmıhta Isa


Ölü İsa’ya Ağıt

[@Ekin]

Albrecht Dürer Gravür Çalışmaları







1497 St. Chrysostom'un Tövbe Edilmesi (Dağlama)







1510 - İsa'nın Son Akşam Yemeği (Kereste bölümü)







1513 - Şövalye, ölüm ve şeytan (Dağlama)







1514 - Durumdaki Jerome (Dağlama)







1514 - Melencolia (Dağlama)







1515 - Rhinocerus (Kereste bölümü)

[@Sevda]

Gravürleri de resimleri kadar başarılı. Oldukça önemli bir ressam. Annesi de pek çirkinmiş.


Teşekkürler Ekin.

[@Gülümsün]

Ressamın değişik tarzda resim anlayışı var.

Tanıtım ve sunumun için teşekkürler ellerine sağlık Ekin.

[@Ekin]

Dua Eden Eller (Praying Hands)

Ressam olmak isteyen iki yetenekli kardeş. Albert ve Albercht.

14.yy sonlarında Almanyanın Nurnberg yakınlarında fakir bir aile yaşardı.

Albrecht ve Albert, oldukça zor yaşam koşullarına rağmen, gönüllerinde gizliden gizliye ressam olma hayali ile yaşıyorlardı. Ama babalarının onları sanat akademisine göndermeye maddi olarak imkanı olmadığını biliyorlardı.

Aralarında uzun süren tartışmalar sonunda iki kardeş ortak bir karar aldılar. Yazı tura atmaya karar verdiler. Yazı turada kaybeden maden ocağında çalışacak, kazandığı ile kazanan kardeşinin sanat akademisindeki masraflarını karşılayacaktı. Sonra da kazanan kardeş, dört yıl sonra mezun olduğunda, ya resimlerini satarak ya da gerekirse madende çalışarak diğer kardeşi okutacaktı.

Bir sabah fısıltılı dualar eşliğinde yazı tura attılar. Yazı turayı Albrecht kazandı ve Nurnberg'deki sanat akademisinin yolunu tuttu.
Albert ise maden ocağının yolunu tuttu. Dört yıl boyunca kardeşine para gönderdi.

Albrecht'in karakalem ve yağlıboya resimleri akademide hemen herkeste hayranlık uyandırmıştı. Öyle ki daha mezun olmadan hatırı sayılır paralar kazandı.

Genç sanatçı mezun olup köyüne döndüğünde, kalabalık ailesi evlerinin verandasında yemekteydi. Uzun sohbetlerin ardından, Albrecht ayağa kalktı, kardeşi Albert'in elinden tutup kendisine yaptığı eşsiz iyiliği anlattı.

Albrecht, Albert sayesinde hayallerini gerçekleştirmişti. Sonra sözlerini şöyle tamamladı:

"Ve şimdi, benim fedakâr kardeşim Albert, sıra senin. Şimdi Nurnberg’e gidip hayallerini gerçekleştirebilirsin. Masraflarını ben karşılayacağım."

Herkesin gözü Albert'e döndü. Albert, oldukça solgun yüzünü yıkayan gözyaşlarını gizlemeye gerek görmeden, başını "hayır, hayır!" anlamında sağa sola sallıyordu. Albert, sonunda kalktı ve gözyaşlarını sildi. Kardeşlerinin, anne babasının yüzlerinde gezdirdi gözlerini. İki elini de sağ yanağına yapıştırıp yumuşak bir ses tonuyla konuşmaya başladı:

"Hayır, kardeşim. Nurnberg’e gidemem. Benim için artık çok geç. Dört yıllık maden işçiliği ellerime neler yapmadı ki! Her parmağım en az bir kere ezilip kırıldı. Son zamanlarda, sağ elimde dayanılmaz romatizma ağrıları da başladı. Bir bardağı bile zor tutuyorum. Nasıl olur da karakalem, yağlıboya çalışırım ki?.. Parmaklarım fırça tutacak inceliği çoktan kaybetti. Hayır, kardeşim, hayır… Benim için artık çok geç."

Bu buruk konuşmanın üzerinden 450 yıldan uzun bir süre geçti. Bugüne kadar Albrecht Durer’in yüzlerce portresinin yanı sıra karakalem, suluboya, yağlıboya resimleri dünyanın sayılı müzelerinin duvarlarını süsledi. Fakat bunlar içinde hiçbiri Albrecht Durer’in o günkü yemekten sonra yaptığı karakalem çalışması kadar ünlü olmadı. Bugün yeryüzünde birçok çalışma masasının üzerini süsleyen, birçok duvarda asılı duran bu resim Durer’le eşleştirildi; hatta Durer’den daha çok bilinir oldu.

Albrecht Durer, kardeşi Albert’in kendisi için gösterdiği feragati resmetmeye niyetlendi. Kardeşinin maden ocağında çalışmaktan eğri büğrü olmuş parmaklarını ve kırış kırış avuçlarını bütün detaylarıyla çizdi. Resimde Albert’in ince parmakları göğe doğru yönelmişti. Avuçların içi sanki gökten bir yağmur bekliyormuşçasına açıktı. Durer, bu çalışmasına basitçe "Eller" adını verdi. Fakat insanlar, böylesine açık avuçlara ve göğe yönelmiş parmaklara her kalbin içini ısıtan bir sırrı doldurdular.

Bozuk para yere düştüğünde, Albrecht’in sanatçı olma duası, Albert’in de bir sanatçının en ünlü eserine model olma duası kabul edilmişti. Durer’in "Eller"i, böylece, "Dua Eden Eller" olarak anıldı..

[@ReaL]

Kütüphanemize güzel bir konu da eklenmiş oldu.

Güzel sunum için teşekkürler Ekin

[@Ekin]

Aziz Jerome çok çalışıyor, elinde bir tüy, başı ışıldama ile çevrilidir . Masanın üzerinde sadece bir kitap var, Aziz Jerome'un, çarmıha gerilmenin ve bir Inkwell'in çalışması . Resmin kompozisyonu Rönesans'ın karakteristiğidir . Ön planda küçük bir köpek ve korkunç bir aslan barış içinde uyuyor ( Aziz Jerome efsanesinin zorunlu bir parçası ). Albert Dürer'de, köpekler muhtemelen en sık tasvir edilen hayvanlardır.

Çok sayıda parça ve dikkatli çalışması inanılmaz. Resim küçük nesnelerle doludur - gözlemcinin gözünü yakalayan semboller. Onlara verilecek cevaplardan daha fazla soru var ve bu da bazı şeyleri düşünmenizi sağlıyor. Bu teknik, Kuzey Rönesansı ve Albrecht Dürer'in tipik bir örneğidir .

Ayrıntıları:

Aslan ve köpek
Kafatası
Kitaplar
Kum saati
Geniş kenarlı şapka
Boncuklar
Kabak
Ayakkabısı
Minderler
Balmumu tabletler ile bir arma ve yazı yıl.



Dürer, çalışmalarını sistematik olarak imzalamaya başlayan ilk sanatçı oldu. Monogramlarını onlara yerleştirdi. Yazarın bu yerleştirmesi, imitasyonun yanı sıra genel onaylamaya da neden oldu.

Üç "gravür atölyesi" nin en yaygın yorum ve yorumlarından biri, üç farklı yaşam tarzının tasviridir. Aziz Jerome'un armağanı bir keşişin hayatıdır. Alçakgönüllülük, tefekkür ve dua yoluyla kutsallığa giden yol.

Kaynak : Resimler ve konu.

Albercht Dürer'in İmzası