MEB’in yeni adı ‘çocuk işçi’ bulma kurumu - Feray Aytekin Aydoğan

[@Canan]

MEB’in yeni adı ‘çocuk işçi’ bulma kurumu

MEB mevzuatta tüm çocukların kamusal eğitim hakkından sorumlu Bakanlık. Tüm çocukların eğitim hakkından sorumlu bu Bakanlık, siyasi iktidarın politik tercihinin sonucu son yirmi iki yılı çocukların eğitimden koparılması, çocuk yaşta işçileştirilmesini temel hedef haline getiren bir kurum haline geldi, getirildi. Bir yandan çocuklar akın akın okul dışına çıkıyor. Salgın, yoksulluğun artışı ve depremle birlikte yaşatılan çaresizlikten çocuklar okullardan kitleler halinde ayrılıyor, ‘çocuk işçi’ haline getiriliyor. Deprem bölgesinde inşaatlarda, tamirhanelerde, atölyelerde dolaştığınızda okulu bırakıp çalışmaya başlamış yüzlerce çocukla karşılaşıyorsunuz. Açık lise ve ortaokullardaki çocukların sayısı iki milyona yaklaştı. Devamsızlık verileri de paylaşılmadığı için gerçek sayının ne olduğu kocaman bir bilinmezlik. Bir yandan da bakanlık eliyle meslek liseleri, mesleki eğitim merkezleri ile büyük bir aldatmaca ile çocuklar okulda gösteriliyor ancak bu yerlerde çocukların eğitimle bağı tamamen koparılıyor halkın, emekçilerin vergileriyle patronlar için ucuz hatta bedava iş gücü haline getiriliyor.

Milli Eğitim Bakanı MESEM, meslek lisesi açılışlarında sermayeye sesleniyor, “Ne istedinizse verdik, ne isterseniz vereceğiz” diyor.

∗∗∗

Ücretsiz okul yemeği, çocukların kamusal eğitim hakkı için yok denilen bütçe sınırsızca sermayeye, özel okul patronlarına aktarılıyor. Genel seçim sonrası atılan ilk adım özel meslek liselerine aktarılan teşviklerin, desteğin artırılması oldu. Ve şimdi bir kez daha dün yapılan açıklama ile bu teşvikler bir kez daha artırıldı. Emeğimiz, alın terimiz, vergilerimiz milyonlar durmaksızın çocuklarımızın çocuk yaşta işçileştirilmesine, eğitimden koparılmasına, özel okul sahiplerine, sermayeye aktarılıyor.

Tüm bu adımlar da onlara artık yetmiyor. Mesleki teknik eğitimde “istihdam” odaklı yeni program açıklıyorlar.

Yeni yönerge doğrultusunda meslek liselilerin istihdamı denilerek çocukların nasıl çalıştırılacaklarının tarifini yapıyor Bakanlık. Bölge, ihtisas, sektör içi ve sektöre entegre olmak üzere 4 yeni okul programını hayata geçireceklerini, bölge okullarının işletmelerin yoğun olduğu yerlerde ve pansiyonlu olacağını açıklıyor. “Öyle esnek çalışma koşullarını hayata geçireceğiz ki” diyorlar “Evlerine bile gitmeye zamanları olmayacak.”

Sektör içi okulların ise büyük işletmelerin içinde açılacağını, çocukların 9. sınıftan itibaren işletmenin içinde açılmış okullarda sözde eğitim alacaklarını, 11 ve 12. sınıfta ise eğitimle hiçbir bağları kalmayacağını ve işletmelerde çalıştırılacaklarını söylüyorlar.

∗∗∗

Sektöre entegre okullara ilişkin de bölge okulları gibi faaliyet yürüteceğini, mesleki ve teknik eğitim kurumlarının içindeki tüm alanların sermayenin ihtiyacı ne ise, hangi alanda ve kaç saat çalıştırılacağına sermayenin karar verdiği bir şekilde ilişkilendirilmelerinin sağlanacağını, öğrencilerin işletmelerde mesleki eğitim adı altında nasıl bedava iş gücü haline getirileceğini anlatıyorlar.

Bölge okulu ve sektöre entegre özellikli okul programında, okulun bulunduğu kayıt alanı dışındaki diğer mesleki ve teknik eğitim veren liselerde öğrenim gören ve 10. sınıfı tamamlayan belli niteliklere sahip öğrencilerin de bu işletmelere nakil ve geçişlerinin yapılacağını, bunun için nakil kontenjanlarının oluşturulacağını, çocukların okullarından, öğretmenlerinden ve hatta ailelerinden tamamen koparılarak yatılı bir şekilde artık mesleki eğitimi öğretmenlerin değil o işletmelerdeki teknik personelin vereceğini ilan ediyorlar.

Kendi çocukları özel okullarda, yurtdışında eğitim alırken mesleki eğitimdeki çocuklar için “Herkes üniversite okumamalı, sen ağa ben ağa bu inekleri kim sağa” diyenler mesleki eğitimdeki çocuklara lise biter bitmez de “İstihdamdaki yerinizi alacaksınız” diyerek müjde veriyor.

Çocukların gelecek yaşantısını değiştirmek için tek umut olan fen liseleri ve Anadolu liselerinin sayısını her geçen yıl azaltan mesleki eğitim ve imam hatipleşmenin artırılmasını bir okullaşma politikası olarak hayata geçiren bakanlardan biri olan Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin Kastamonu’da meslek lisesi ve MESEM açılışında çocukları açıkça okullarını bırakmaya, çocuk yaşta işçi olmaya çağırıyor ve sermayeye de bir kez daha ne isterseniz vereceğiz diyerek seslenmeye devam ediyor.

“İnebolu'da, Kastamonu'da hangi ara elemana ihtiyaç varsa, hangi sektörde ihtiyaç varsa oturuyoruz ilgili ticaret odası, sanayi odası ya da ildeki büyük sanayi, yatırım kuruluşlarıyla, 'Neye ihtiyacınız var, oradaki meslek lisesi bünyesinde o programı açalım.' diyoruz. 'Eğitimci kadrosunu beraber oluşturalım, akademik personel bizde olsun, meslekle ilgili derslerin içeriğini sizinle yazalım.' diyoruz. Bu anlamda, 'proje okul' diye bir kavram ürettik.
Şu an Türkiye'de 400 civarında sektöre hizmet eden her alanda meslek liseleri açıyoruz. Karşılığında sektörden istediğimiz de çocuklarımıza istihdam garantisi. Bakın yükseköğretim, lisans programlarını küçümsemek için söylemiyorum ama şu an birçok meslek lisesinden mezun çocuğumuz istihdam garantili olarak mezun oluyor. İstihdam edildikleri ücretler de benzetmek için söylemiyorum ama ara eleman ihtiyacını ortaya çıkarması anlamında söylüyorum. Deprem bölgesinde bir sürü yatırım yapıyoruz, kepçe operatörlerinin maaşlarının 150 bin, 200 bin bandında olduğu söyleniyor. Şu anda ara eleman konusunda ciddi şekilde ihtiyaç var. Biz de meslek liselerini kullanarak bu ihtiyacı gidermeye çalışıyoruz."

∗∗∗

Bir ülkenin eğitim bakanı emekçilerin çocuklarına üniversite okuyarak kendilerine bir gelecek yaratamayacağını, iş bulamayacaklarını, çocuk yaşta çalışmaya başlamalarını öğütlüyor. Ve depremden sonra çoğu konuşmasının içeriğinde olduğu gibi deprem bölgesindeki çocuklara kepçe operatörlüğünü vaat ediyor.

“Okullarınızı bırakın, mesleki eğitime, MESEM’lere gelin, sizin fıtratınızda ‘çocuk işçi’ olmak var” diyor.

Milli Eğitim Bakanlığı’nın sayfalarında mesleki eğitimde iş sağlığı güvenliği önlemlerini artıracaklarını açıklamışlar. Mesleki eğitim kurumları bir kara kutu. Ne yaşandığından ancak çocuklar çalıştırılırken hayatlarını kaybettiklerinden öğreniyoruz.

Çalıştırılırken yaralanan kaç çocuk var bilmiyoruz, çalıştırılırken iş cinayetlerinde hayatını kaybeden çocukları ise ancak basında haber olursa öğrenebiliyoruz.

Meslek liseleri, MESEM’ler memleket meselesi diyorlar ya o cümlenin gerçeği mesleki eğitim sınıfın meselesi. Neden mesleki eğitimde bu memleketin en yoksullarının çocukları var? Neden asgari ücretin üçte biri, 12. sınıfta yarısını alabilmek için binlerce çocuk okullarını bırakıyor? Neden çocuk yaşta çalışmak, çalışırken hayatını kaybetmek yalnızca emekçilerin çocuklarının kaderinde, fıtratında var?

Daha kaç çocuk okullarını bırakmak zorunda kalacak, daha kaç çocuk çalışırken inşaatlardan düşerek, organize sanayi bölgelerinde, işletmelerde iş makinesine sıkışarak yaşamını kaybedecek?

https://www.birgun.net/makale/mebin-...-kurumu-515611