Cumhurbaşkanı’na Sesleniyorum! | Rahmi Turan

[@Canan]

Cumhurbaşkanı’na Sesleniyorum!

Türkiye, Kuzey Irak'ta yapılan bağımsızlık referandumunun şokunu yaşarken, referandumdan iki gün sonra, 27 Eylül 2017'de, Muğla'ya bağlı Ardıççık Adası'na dikilen Yunan anıtı gösterişli bir törenle açıldı.
Yunan anıtı, geçen yıl 11 Şubat'ta Ardıççık Adası'na düşen helikopterde hayatlarını kaybeden Yunan askerlerinin anısına dikilmiş…
Törene Yunan Savunma Bakanı Kammenos, Genelkurmay Başkanı Oramiral Apostolakis, papazlar ve diğer yetkililer katıldı.
Bu haberi, Yunan işgallerini iyi takip eden Milli Savunma Bakanlığı eski Genel Sekreteri E. Albay Ümit Yalım'dan aldık.
“Ey Almanya, Ey Avrupa, Ey Amerika” diye yedi düvele seslenen Cumhurbaşkanı Erdoğan, 18 Türk adasını zorbaca işgal eden Yunanistan'a bir şey demeyecek mi?

* * *
Yunanistan'ın Ege'deki Türk adalarını göz göre göre zapt etmesini, Yunan bayrağını asıp üstelik askeri tatbikatlar yapmasını şahsen ben bir türlü hazmedemiyorum.
Bizim muhterem Başbakan'ın, Bakan beylerin umurlarında bile değil… Ne bir ses, ne bir nefes!
Şimdi bir vatandaş olarak Cumhurbaşkanı Erdoğan'a sesleniyorum:
Zatıâliniz ne diyor bu işe?
Bir süre önce Ege'deki 12 büyük adayı kastederek:
“Şöyle bağırsan, sesinin duyulacağı adaları biz Lozan'da verdik” diye bu Cumhuriyeti kuranları eleştirmiş ve şöyle demiştiniz:
“Ben Lozan dedim, rahatsız oldular. Niye rahatsız oluyorsun? Burnumuzun dibindeki adalar, bağırıyoruz, çağırıyoruz, bu adalar bizimdi. Bu adalarda bizim eserlerimiz var, tarihimiz var, camilerimiz var, kervansaraylarımız var. Bunların altına kim imza attıysa sorumludur.”
Oysa Erdoğan'ın 12 Ada hakkında yaptığı bu konuşma yanlıştı… Çünkü 12 Ada'yı veren Cumhuriyeti kuranlar değil Osmanlı hükümeti idi, altında Sadrazam'la Padişah'ın imzası vardı.
12 Ada, 1913 yılında, yani Lozan'dan 10 yıl önce 6 büyük Avrupa devletinin baskısıyla Osmanlı tarafından İtalya'ya verilmişti. İtalya da daha sonra Yunanistan'a verdi. Sebebi de bu adalarda Rumların çoğunlukta olmasıydı.
Biz Lozan'da ada kaybetmedik, tam tersine orta büyüklükte 18 adayı kazandık ama ne yazık ki bugün onları koruyamıyoruz.
Danışmanları Erdoğan'a yanlış bilgi vermişler…

* * *
Şimdi Lozan'ı bırakalım, bugünkü duruma bakalım…
Bize ait 18 ada, yani vatan toprakları gitti ve gitmeye devam ediyor.
Yunanistan adalara asker yerleştirip ağır silahlarla donattı, topların namlularını Türkiye'ye çevirdi.
Başbakan ve Bakanlar susuyor!
Peki, Cumhurbaşkanı ne diyor? Vatandaşlar merak ediyor bunu soruyor. Muhterem Cumhurbaşkanı bu konuda milleti aydınlatır mı?
Yunan işgaline daha ne kadar sessiz kalacağız?
18 adayı, yani vatan topraklarını işgalden kurtarmak Türkiye'yi yönetenlerin görevi değil mi?

ARRİVERDERCİ İSTANBUL

Uzun yılar yurt dışında yaşayan bir okurumdan mektup aldım. Özetle şöyle diyor:
“Yurt özlemiyle geldim, İstanbul ve Ankara'da birer hafta kaldım…
Ne olmuş bizim güzel, yiğit, mert insanlarımıza?
Emin olun tanıyamadım!
Sokaklarda, caddelerde, parklarda, eskisinden çok farklı insanlar gördüm. Yüzler asık, gözler öfkeli… Sert ve haşindiler. Avrupa ülkelerinde ve Kanada'da insanlar sokakta birine çarpsa hemen ‘Sorry' diye üzüntüsünü belirtir, özür diler. Türkiye'de ise artık ‘Kör müsün? Önüne baksana!' diyorlar. İtiraz edecek olursanız, dayak yemeniz kuvvetle muhtemeldir!
Hele televizyon haberlerinde, kendisine çarpan adama ‘Önüne baksana' diyen kadının bir yumrukla nasıl yere serildiğini gördükten sonra daha da korktum!
Bir toplumda böyle insanların olması, kendisini savunamayacak durumdaki bir kadını yumruklaması utanç vericidir!
Eskiden mert olan insanlarımızda (hepsinde değil tabii ki, çoğunda) utanma da kalmamış!
Hele trafik! Bir korku tüneline girmiş gibi oluyorsunuz. Aklı olan Avrupalı, özellikle İstanbul'da araç kullanmaz! Üstünüze üstünüze geliyorlar. Hiçbir sürücünün diğer sürücüye saygısı yok.
Bir vakitler insanlarımız dünyanın en konuksever kişileriydi. Nasıl bu kadar öfkeli oldular, nasıl böyle karakter değiştirdiler, ben şahsen anlayamadım.
İlk uçakla Türkiye'den kaçıyorum! Bir daha gelir miyim, bilmem! Arriverderci (Elveda) İstanbul! (Dr. Ümit Kocatürk)