Saat Beni Beş Geçince.... - Sayfa 3

@**Banemin** · 09.08.2009, 23:55

Offffffff yaaaaaaa!!!

Az önceki trafikten basim döndü...

O neydi öyle? Bir an bunadigimi düsünmeye basladim. Havanda su dövmek ve gölgesiyle kavga etmek arasinda gidip geldim. Sonra gölgesiyle kavga eden modunda karar kildim.

Siz bakmayin elin Almanina saldirdigima... Hem korkmayinda saldirmalarimdan. Benim asilarim tamamdir...

Bugüne kadar kendim icin, yani, bana yan baktin, bana küfür ettin, gecerken omuzuma carptin diye kimseye saldirmadim. Bundan sonrada saldirmam zaten.

Ama degerlerim ve deger verdiklerim söz konusu olursa, garanti veremem.

Kafayi dagitmam lazim...

Sevinmeyin hemen. Bir duvara vurup dagitmaktan bahsetmiyorum. Bu kafayi bosaltmak anlaminda, dagitmaktir.

Burasi ne güne duruyor...

Toptan defter dürme isini bile erteledim. Böcü dayi gelip yine, öküz altinda buzagi aramaya devam edebilir. Sakincasi yok. Ben sonra tek fatura keser, hallederim.

Her yil uzun izine gittigimde ikinci gün sadece bana aittir... Bu yazili olmayan kanun gibidir ve sagolsunlar kimsede sormaz nereye gidecegimi, ne zaman gelecegimi. Ama bilirler...

Gecen yilda gittim. Ikinci gün sabahin köründe, kahvaltidaki kargalari bile rahatsiz etmeden yola ciktim. Ilk durak halicioglunda yag, pas icinde bir dükkandi. Zaten ondan sonrasi icin hic program yapmam. Orada beklenilirim ve program orada ziyaret ettigim kisinin is durumuna göre sekillenir.

Seramoniden sonra, daha az yagli olan yandaki kahvede ilk caylarimizi icmeye baslamistik bile...

Ikinciyi ben bile zor bitirdikten sonra, kalkmamiz gerektigini anlamistik ve sormadan birbirimize kendimizi sokaga atmistik.

Bir minübüsün yardimiyla kendimizi sishaneye isinladik ve oradan saldik kendimizi unkapani köprüsüne.

Istanbul kalabalik ama biz iki kisiydik sadece. Gelenler, gecenler, araba kornalari bizim disimizda kalmisti. Ben sadece martilarin cigliklarini ve denizin kokusunu ayirt ediyordum ama yanimdakinin anlattiklarinin tek bir harfinide kacirmiyordum.

Sicakti hava ve biz Galata köprüsünü bulmustuk. Orada kisa bir cay molasi vermek icin durmamak affedilmeyecek bir hatadir. Kendimizi böyle bir hatanin kurbanlari durumuna düsürmemek icin oturduk... Konusmuyordu artik yanimdaki. Biliyordu...
Simdi benim saatimdi ve ben halicte gezinen tekneleri, yukaridan sarkitilmis olta misinalari arasindan seyretmeliydim.Artik sadece motorlarin patpatlariyla, martilarin cigliklari olmaliydi kulaklarimda.

Uzatmadim bu güzel ani. Cünkü anlamistim o yürüyüste, bugün onun günüydü. O anlatmaliydi...

Kalktik ve Sirkeciden vurduk yukari gülhaneye dogru. Konusuyordu hep ve ben araya girmiyordum. Girmemide istemiyordu zaten...

Nasil oldugunu bilmiyorum ama bir anda Sultan Ahmet Endüstri meslek lisesinin bahcesinde buluverdik kendimizi...

Girdinizmi bahcesine bilmem ama mümküm olursa girin. Harika bir manzarasi vardir o bahcenin. Burasi onun lisesiydi vakti zamaninda. Oradan mezun olmus, babasinin isinin basina gecmisti.

Ara vermedi anlatmaya. Manzaradanda dem vurmadi hic. Saatlerce gülmek üzerine gecmis ilk genclik yillarimizdan cok farkliydi ortam.
Bazen titriyordu sesi, bazen simsekler cakiyordu gözlerinde ama yagmur yagmiyordu bir türlü. SIkIlmis disler belkide birakmiyordu yagmuru. Yada esen öfke rüzgari...

Ciktik bahceden ve basladik yine yürümeye. Hala kimsecikler yoktu Istanbul sokaklarinda. Yalniz ben ve o!!!

Cemberlitas, Beyazit ve nihayet cinaraltindayiz. Istanbul Üniversitesinin önünde, sahaflar carsisinin arkasinda koca cinarlarin altinda oturduk serinlige...

Susmamisti anlatiyordu... Kafamiza isabet kaydetmeye calisan güvercinleride umursamadan oturuyorduk. O anlatiyor, garson devamli caylari tazeliyordu. Artik sadece bardaklari aliyordu geriye, gelen tabaklar üstüste diziliyordu masamizda.

Sonra bir anda saatine bakti ve "19.30" dedi... Sustu...

Gitme vaktiydi...

Kalktik, ayrilacaktik.

Bana sarildi ve..

"Bugün seni mezarlik olarak kullandim ve derdimi sana gömdüm" dedi...

Ne fark ederki... Seneyede benim mezarligim o olur...

Tanirim ben seni eski, eskimeyen ve hep var olacak dostum...

Teklifsiz ve cikarsiz olan hersey cok güzel oluyor... Sende cok güzelsin.

Dert gömülürmüs ögrendim...

Ama tekrar hortlamama garantisi yok...

@**denise** · 10.08.2009, 00:01

Ah keske bir de Sutluce'ye ugrayip Sadrazam'da uykuluk yeseydiniz.. Cok guzel olmus Banemin..

@**Banemin** · 10.08.2009, 00:51

Orada yogurt savasina denk gelmekten korktuk

@**ReaL** · 10.08.2009, 00:53

Tebrik ederim...

Sen romancı olacakmışsın aslında..

Hiç abartım yok, yürekten tebrik ederim...

@**Banemin** · 10.08.2009, 01:55

Real verdigin gaz icin tesekkürler.

@**SanaL** · 10.08.2009, 09:37

Güzel yazı Banemin

Alıntı:

Orjinal Mesaj Sahibi Banemin

Real verdigin gaz icin tesekkürler.

@**ReaL** · 10.08.2009, 16:22

Alıntı:

Orjinal Mesaj Sahibi Banemin

Real verdigin gaz icin tesekkürler.

Kendime yok ki sana vereyim...

Devamını beklerim...

@**Banemin** · 10.08.2009, 17:44

Bu sefer mecburi bir yazi olacak

Tasindik... Baslik degisikligi...

Bahane bu!.. Yazmak icin bahaneye gerek duymam aslinda. Icimden geldigi an cekilirim bir köseye ve yazarim. Demistim benim icin bir nevi meditasyon diye.

Konu basligi istemislerdi benden. 24 saat kadar düsündüm bu baslik icin. Real ve Denise´ye sorun isterseniz. Burasi Deniz ve mehtap sordular seni gibi oldu.

deniz güldü halime,
bir avuc su verdi elime,
"biterse gözyasin al" dedi,
"doldur tekrar yerine"

Güzel sarkiydi ama konuyla ne ilgisi var ben bile anlamadim. Zaten bu baslik altinda konu arayana ayvalar benden. Ne kadar isterlerse yiyebilirler.

Basa döneyim. Baslik...

Bazen saatim geldiginde, birakirim herseyi ve beni 5 gecerim hep. Bu zaman diliminde, icinde bulundugum ani siler atarim.

Bu nedenle bu basligi sectim...

Yine belirteyim bunlar benim kisisel sacmaliklarim olacak. Ne bir mesaj kaygisi tasiyacak yazdiklarim, nede birebir beni anlatacak. Bazen cok üstün körü gecerim konularin üzerinden, bazen derinene inerim. Satir aralarinda izlerim hep olacak. Dedektifligi abartmadiginiz sürece bence bir problem yok. Abartirsanizda bence yine olmayacak ama, sizce olabilir.

Alamayacaginiz cevaplar nedeniyle, kendinizi bir sarmalda bulabilirsiniz...

Ehh! Allah kurtarsin...

@**ReaL** · 10.08.2009, 18:00

Gülümseyerek okudum...

Ellerine sağlık..

@**Banemin** · 10.08.2009, 21:26

Real, su

parmak hareketindeki karizmana hayranlik duymamak mümkün degil...

Benim verecegim gaz bu kadar olurdu zaten...

09.08.2009, 23:55	#21
Çevrimdışı @Banemin » » » Çapulcu « « « Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Banemin	Cevap: Yok baslik... Offffffff yaaaaaaa!!! Az önceki trafikten basim döndü... O neydi öyle? Bir an bunadigimi düsünmeye basladim. Havanda su dövmek ve gölgesiyle kavga etmek arasinda gidip geldim. Sonra gölgesiyle kavga eden modunda karar kildim. Siz bakmayin elin Almanina saldirdigima... Hem korkmayinda saldirmalarimdan. Benim asilarim tamamdir... Bugüne kadar kendim icin, yani, bana yan baktin, bana küfür ettin, gecerken omuzuma carptin diye kimseye saldirmadim. Bundan sonrada saldirmam zaten. Ama degerlerim ve deger verdiklerim söz konusu olursa, garanti veremem. Kafayi dagitmam lazim... Sevinmeyin hemen. Bir duvara vurup dagitmaktan bahsetmiyorum. Bu kafayi bosaltmak anlaminda, dagitmaktir. Burasi ne güne duruyor... Toptan defter dürme isini bile erteledim. Böcü dayi gelip yine, öküz altinda buzagi aramaya devam edebilir. Sakincasi yok. Ben sonra tek fatura keser, hallederim. Her yil uzun izine gittigimde ikinci gün sadece bana aittir... Bu yazili olmayan kanun gibidir ve sagolsunlar kimsede sormaz nereye gidecegimi, ne zaman gelecegimi. Ama bilirler... Gecen yilda gittim. Ikinci gün sabahin köründe, kahvaltidaki kargalari bile rahatsiz etmeden yola ciktim. Ilk durak halicioglunda yag, pas icinde bir dükkandi. Zaten ondan sonrasi icin hic program yapmam. Orada beklenilirim ve program orada ziyaret ettigim kisinin is durumuna göre sekillenir. Seramoniden sonra, daha az yagli olan yandaki kahvede ilk caylarimizi icmeye baslamistik bile... Ikinciyi ben bile zor bitirdikten sonra, kalkmamiz gerektigini anlamistik ve sormadan birbirimize kendimizi sokaga atmistik. Bir minübüsün yardimiyla kendimizi sishaneye isinladik ve oradan saldik kendimizi unkapani köprüsüne. Istanbul kalabalik ama biz iki kisiydik sadece. Gelenler, gecenler, araba kornalari bizim disimizda kalmisti. Ben sadece martilarin cigliklarini ve denizin kokusunu ayirt ediyordum ama yanimdakinin anlattiklarinin tek bir harfinide kacirmiyordum. Sicakti hava ve biz Galata köprüsünü bulmustuk. Orada kisa bir cay molasi vermek icin durmamak affedilmeyecek bir hatadir. Kendimizi böyle bir hatanin kurbanlari durumuna düsürmemek icin oturduk... Konusmuyordu artik yanimdaki. Biliyordu... Simdi benim saatimdi ve ben halicte gezinen tekneleri, yukaridan sarkitilmis olta misinalari arasindan seyretmeliydim.Artik sadece motorlarin patpatlariyla, martilarin cigliklari olmaliydi kulaklarimda. Uzatmadim bu güzel ani. Cünkü anlamistim o yürüyüste, bugün onun günüydü. O anlatmaliydi... Kalktik ve Sirkeciden vurduk yukari gülhaneye dogru. Konusuyordu hep ve ben araya girmiyordum. Girmemide istemiyordu zaten... Nasil oldugunu bilmiyorum ama bir anda Sultan Ahmet Endüstri meslek lisesinin bahcesinde buluverdik kendimizi... Girdinizmi bahcesine bilmem ama mümküm olursa girin. Harika bir manzarasi vardir o bahcenin. Burasi onun lisesiydi vakti zamaninda. Oradan mezun olmus, babasinin isinin basina gecmisti. Ara vermedi anlatmaya. Manzaradanda dem vurmadi hic. Saatlerce gülmek üzerine gecmis ilk genclik yillarimizdan cok farkliydi ortam. Bazen titriyordu sesi, bazen simsekler cakiyordu gözlerinde ama yagmur yagmiyordu bir türlü. SIkIlmis disler belkide birakmiyordu yagmuru. Yada esen öfke rüzgari... Ciktik bahceden ve basladik yine yürümeye. Hala kimsecikler yoktu Istanbul sokaklarinda. Yalniz ben ve o!!! Cemberlitas, Beyazit ve nihayet cinaraltindayiz. Istanbul Üniversitesinin önünde, sahaflar carsisinin arkasinda koca cinarlarin altinda oturduk serinlige... Susmamisti anlatiyordu... Kafamiza isabet kaydetmeye calisan güvercinleride umursamadan oturuyorduk. O anlatiyor, garson devamli caylari tazeliyordu. Artik sadece bardaklari aliyordu geriye, gelen tabaklar üstüste diziliyordu masamizda. Sonra bir anda saatine bakti ve "19.30" dedi... Sustu... Gitme vaktiydi... Kalktik, ayrilacaktik. Bana sarildi ve.. "Bugün seni mezarlik olarak kullandim ve derdimi sana gömdüm" dedi... Ne fark ederki... Seneyede benim mezarligim o olur... Tanirim ben seni eski, eskimeyen ve hep var olacak dostum... Teklifsiz ve cikarsiz olan hersey cok güzel oluyor... Sende cok güzelsin. Dert gömülürmüs ögrendim... Ama tekrar hortlamama garantisi yok... __________________ Ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

10.08.2009, 00:01	#22
Çevrimdışı @denise Gerçek Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @denise	Cevap: Yok baslik... Ah keske bir de Sutluce'ye ugrayip Sadrazam'da uykuluk yeseydiniz.. Cok guzel olmus Banemin.. __________________ ForumGerçek Türkiye'nin Forumu

10.08.2009, 00:51	#23
Çevrimdışı @Banemin » » » Çapulcu « « « Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Banemin	Cevap: Yok baslik... Orada yogurt savasina denk gelmekten korktuk __________________ Ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

10.08.2009, 00:53	#24
Çevrimdışı @ReaL Deniz Sevengillerden Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @ReaL	Cevap: Yok baslik... Tebrik ederim... Sen romancı olacakmışsın aslında.. Hiç abartım yok, yürekten tebrik ederim... __________________ Tüm katılımcı arkadaşların okumasını rica ediyorum... Lütfen Tıklayınız.. * * *

10.08.2009, 01:55	#25
Çevrimdışı @Banemin » » » Çapulcu « « « Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Banemin	Cevap: Yok baslik... Real verdigin gaz icin tesekkürler. __________________ Ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

10.08.2009, 17:44	#28
Çevrimdışı @Banemin » » » Çapulcu « « « Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Banemin	Cevap: Saat beni beş geçince.... Bu sefer mecburi bir yazi olacak Tasindik... Baslik degisikligi... Bahane bu!.. Yazmak icin bahaneye gerek duymam aslinda. Icimden geldigi an cekilirim bir köseye ve yazarim. Demistim benim icin bir nevi meditasyon diye. Konu basligi istemislerdi benden. 24 saat kadar düsündüm bu baslik icin. Real ve Denise´ye sorun isterseniz. Burasi Deniz ve mehtap sordular seni gibi oldu. *deniz güldü halime,* bir avuc su verdi elime, "biterse gözyasin al" dedi, "doldur tekrar yerine" Güzel sarkiydi ama konuyla ne ilgisi var ben bile anlamadim. Zaten bu baslik altinda konu arayana ayvalar benden. Ne kadar isterlerse yiyebilirler. Basa döneyim. Baslik... Bazen saatim geldiginde, birakirim herseyi ve beni 5 gecerim hep. Bu zaman diliminde, icinde bulundugum ani siler atarim. Bu nedenle bu basligi sectim... Yine belirteyim bunlar benim kisisel sacmaliklarim olacak. Ne bir mesaj kaygisi tasiyacak yazdiklarim, nede birebir beni anlatacak. Bazen cok üstün körü gecerim konularin üzerinden, bazen derinene inerim. Satir aralarinda izlerim hep olacak. Dedektifligi abartmadiginiz sürece bence bir problem yok. Abartirsanizda bence yine olmayacak ama, sizce olabilir. Alamayacaginiz cevaplar nedeniyle, kendinizi bir sarmalda bulabilirsiniz... Ehh! Allah kurtarsin... __________________ Ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

10.08.2009, 18:00	#29
Çevrimdışı @ReaL Deniz Sevengillerden Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @ReaL	Cevap: Saat beni beş geçince.... Gülümseyerek okudum... Ellerine sağlık.. __________________ Tüm katılımcı arkadaşların okumasını rica ediyorum... Lütfen Tıklayınız.. * * *

10.08.2009, 21:26	#30
Çevrimdışı @Banemin » » » Çapulcu « « « Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Banemin	Cevap: Saat beni beş geçince.... Real, su parmak hareketindeki karizmana hayranlik duymamak mümkün degil... Benim verecegim gaz bu kadar olurdu zaten... __________________ Ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Konuyu Toplam 2 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 2 Misafir)