Mezarlıklar - Mezar Taşları ve Edebiyatçıların Mezarları

[@Canan]

Orjinal Mesaj Sahibi Insanlikarayan

Canan ellerine saglik.

Sadece bir sey kafama takildi, inanamadimda gercekten.

Yeniden bastan sona kontrol ettimde, acaba simdi ben Öbür dünyala temasami gectim diye düsüncelere kapildim.

Mezar taslarinin üstünde Forum Gercegi okuduktan sonra, düsünmeye basladim.

Kendine gel İnsanlıkarayan, kendine gel

Hepimiz henüz dünyadayız, yaşanacak çok şeylerimiz var.

[@SoRGeNTe]

Ellerine sağlık @Canan harika bir çalışma olmuş. Hepsinin mekanı cennet olsun.

[@Cansuyu]

Allah rahmet eylesin. Bu değerleri tekrar bizlere hatırlattığın için..

Emeğine sağlık @ Canan konu sunumuyla hazırlanışıyla çok güzel teşekkürler..

[@Redwine]

Hepsine Allah gani gani rahmet eylesin... Nur içinde yatsınlar...

Ellerine sağlık Canancığım bayağ bir emek vermişsin...

Teşekkürler...

[@Canan]

Duygu Asena

(19 Nisan 1946 - 30 Temmuz 2006)

Atatürk'ün yaveri ve dönemin CHP milletvekili olan Ali Şevket Öndersev'in torunu olarak İstanbul’da doğdu. Orta öğrenimini Kadıköy Özel Kız Koleji’nde tamamlamasının ardından İstanbul Üniversitesi Pedagoji bölümünde eğitim gördü.

İş hayatına pedagog olarak başlayan Asena, Haseki Hastanesi Çocuk Kliniği ve İÜ Çocuklarevi’nde çalıştı. Gazetedeki ilk yazısı 1972 yılında Hürriyet gazetesinin Kelebek ekinde yayımlandı. Bu tarihten itibaren çeşitli dergi ve gazetelerde gazeteci ve yönetici olarak bulundu. TRT-2 televizyon kanalında 1992-1997 arasında "Ondan Sonra" isimli bir program hazırlayıp sundu.

Gazeteciliğinin yanında yazarlığını da sürdüren Asena, ilk kitabı Kadının Adı Yok ile adını duyurdu. Kitap müstehcen bulunduğundan 1988’de yasaklandı. Uzun süren dava sonucunda tekrar yayımına izin verildi ve ardından aynı yıl yönetmen Atıf Yılmaz tarafından filme alındı.
Hüseyin'in Gül'ü, Aslında Özgürsün, Aynada Aşk Vardı, Değişen Bir Şey Yok, Kahramanlar Hep Erkek, Aslında Aşk da Yok, Kadının Adı Yok isimli kitapları vardır.
Duygu Asena, beyin tümörü nedeniyle tedavi görmekte olduğu VKV Amerikan Hastanesi'nde 30 Temmuz 2006 günü hayatını kaybetti.

Zincirlikuyu Mezarlığı





Bedri Rahmi Eyüboğlu
(1913 - 21 Eylül 1975)

Sayısız öğrenci yetiştirerek çağdaş Türk resmi ve denemeleriyle Türk edebiyatı için önemli bir kişi olan Bedri Rahmi Eyüboğlu, Görele'de doğdu. Ailesinin beş çocuğundan ikincisidir. Trabzon Lisesi'nde okurken, 1927'de bu okula resim öğretmeni atanan Zeki Kocamemi'nin öğrencisi oldu. Onun derslerinin etkisi ve okul müdürünün özendirmesiyle 1929'da İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi'ne girdi. Burada Nazmi Ziya ve İbrahim Çallı'nın öğrencisi oldu. 1930'da eğitimini bitirmeden, ağabeyi Sabahattin Eyüboğlu'nun yanına Paris'e gitti. Orada André Lhote'un yanında resim çalıştı. Daha sonra evleneceği Rumen asıllı eşi Eren Eyüboğlu ile de burada tanıştı.

Yurda döndükten sonra 1934'te D Grubu'nun dördüncü sergisine otuz resim ile katıldı. İlk kişisel sergisini de aynı yıl Bükreş'te açtı. 1934'te katıldığı Akademi'nin diploma yarışmasında üçüncü oldu. Bu derece ile mezun olmak istemediği için bir yandan diploma yarışmasına yeniden hazırlanırken, bir yandan da bir süre Çerkeş demiryolu yapımında çevirmenlik yaptı, Tekel Genel Müdürlüğü'nde çalıştı. 1936'daki diploma yarışmasında Hamam adlı kompozisyonuyla birinci oldu. Aynı yıl Moskova'da düzenlenen Çağdaş Türk Sanat Sergisi'ne katıldı. 1937'de Cemal Tollu'yla birlikte Akademi'nin Resim Bölümü Şefi Léopold Lévy'nin asistanı oldu.

Mozaik çalışmalarına 1950'de başladı. 1960 ve 1961'de iki kez ABD'ye gitti. Orada birçok geziye katıldı, konferanslar verdi ve resim çalışmaları yaptı.1969'da Sao Paulo Bienali'nde onur madalyası kazandı.

Yaradana Mektuplar, Karadut, Tuz, Üçü Birden, Dördü Birden, Dol Karabakır Dol, Yaşadım, Türküler Dolusu, Sevgi Üstüne, Üç Dil, Mavi Gezi, İstida, Çakıl, Bahar ve Biz, Deniz Türküsü, Gel Vur, Büyük Şehir, Zindanı Taştan Oyarlar, Taze Taze isimli şiir kitapları; Cânım Anadolu, Tezek, Delifişek, Resme Başlarken isimli denemeleri vardır.
Nisan 1975’te sarılık hastalığına yakalandı. 21 Eylül 1975 Pazar günü 64 yaşındayken İstanbul’da hayata veda etti.

Küçükyalı Mezarlığı

[@Mislina]

"Ölürse tenler ölür
Canlar ölesi değil."


Yüzümü nereye çevireceğimi şaşırdım...

[@Canan]

Necati Cumalı
(1921 - 10 Ocak 2001)

Hikâye, roman ve tiyatrolarıyla tanınan Necati Cumalı, 1921 yılında bugün Yunanistan sınırları içindeki Florina’da doğdu. Kurtuluş Savaşı'ndan sonra Türkiye'ye göç ederek İzmir'in Urla kazasına yerleşen bir çiftçi ailesinin çocuğu olan Cumalı, ortaöğrenimini İzmir Atatürk Lisesi'nde, yüksek öğrenimini ise Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde tamamladı.

Ankara'da Toprak Mahsulleri Ofisi'nde, Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğü'nde çalıştı, Askerliğini tamamladıktan sonra 1945-1957 yılları arasında Urla ve İzmir'de avukatlık ve memurluk yaptı. Daha sonra 1957-1959 yıllarında Türkiye'nin Paris Basın Ataşeliği'nde çalıştı. 1959 – 1963 yıllarında İstanbul Radyosu'nda redaktörlük yapan Necati Cumalı, sonraki yıllarda hayatını roman ve tiyatro yazarlığı ile sürdürdü.

Kızılçullu Yolu, Harbe Gidenin Şarkıları, Mayıs Ayı Notları, Güzel Aydınlık, Denizin İlk Yükselişi, İmbatla Gelen, Güneş Çizgisi, Yağmurlu Deniz, Başaklar Gebe, Ceylan Ağıdı, Aç Güneş, Bozkırda Bir Atlı, Yarasın Beyler isimli şiir kitapları vardır.

Yalnız Kadın, Değişik Gözle, Susuz Yaz, Ay Büyürken Uyuyamam, Viran Dağlar, Kente İnen Kaplanlar isimli hikaye; Zeliş, Yağmurlar ve Topraklar, Acı Tütün, Aşk da Gezer, Susuz Yaz isimli romanları; Niçin Aşk, Senin İçin Ey Demokrasi, Etiler Mektupları isimli denemeleri vardır.
Mine, Oyunlar I (Boş Beşik, Ezik Otlar, Vur Emri), Oyunlar II (Susuz Yaz, Tehlikeli Güvercin, Yeni Çıkan Şarkılar), Oyunlar III (Nalınlar, Masallar, Kaynana Ciğeri), Oyunlar IV (Derya Gülü, Aşk Duvarı, Zorla İspanyol), Oyunlar V (Gömü, Bakanı Bekliyoruz, Kristof Kolomb'un Yumurtası), Oyunlar VI (Mine, Yürüyen Geceyi Dinle, İş Karar Vermekte, Yaralı Geyik) isimli tiyatro eserleri vardır.

10 Ocak 2001 tarihinde İstanbul'da hayata veda etti. Necati Cumalı, uzun süredir karaciğer kanseri tedavisi görüyordu. 80 yaşında ölen Cumalı, 12 Ocak Cuma günü Teşvikiye Camii'nde öğleyin kılınan cenaze namazından sonra Zincirlikuyu Mezarlığı'nda 28. adada toprağa verildi.

Zincirlikuyu Mezarlığı




Mehmet Rauf

(12 Ağustos 1875 - 23 Aralık 1931)

Türk edebiyatında ilk psikolojik roman örneği sayılan Eylül'ün yazarı Mehmet Rauf, İstanbul'da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Balat'taki mahalle mektebiyle, Soğukçeşme Askeri Rüşdiyesi'nde gören Mehmet Rauf, Bahriye mektebini bitirerek 1893’te deniz subayı oldu.
1894'te staj için Girit'e, 1895'te Kiel kanalının açılış merasiminde bulunmak üzere Almanya'ya gönderildi ve dönüşünde Trabya'da elçilik gemilerinin irtibat subaylığına atandı. Üç kez evlenen Mehmet Rauf, Tevfik Fikret'in halasının kızı olan Ayşe Sermet Hanım’la ilk evliliğini yaptı. Biri beş yaşında vefat eden iki kızı oldu. 1908’de ilk eşinden ayrılmadan Besime Hanım’la evlendi. Bu evliliğinden de bir kızı oldu. Çeşitli gönül maceraları peşinde sürüklenen Mehmet Rauf 1908'den sonra Bahriye’den ayrılarak, hayatını yazarlıkla kazanmaya çalıştı. Cumhuriyet devrinde kadın dergileri çıkarmasına, ticaretle uğraşmasına rağmen ekonomik sıkıntılardan bir türlü kurtulamadı.
Eylül, Ferda-ı Garam, Karanfil ve Yasemin, Genç Kız Kalbi, Böğürtlen, Son Yıldız, Halas, Ceriha, Kan Damlası isimli romanları; İhtizar, Son Emel, Aşk Kadını, Eski Aşk Geceleri, İlk Temas, İlk Zevk isimli hikayeleri; Pençe isimli tiyatro; Siyah İnciler isimli mensur şiir eseri vardır.
1927’de hastalanarak felç oldu. Beş yıl kadar Harbiye’deki evinde yatalak olarak hayatını sürdürdü. 23 Aralık 1931 tarihinde Cerrahpaşa Hastanesi’nde vefat etti. Cenazesi 25 Aralık’ta, Abdülhak Hamit Tarhan, Hüseyin Cahit Yalçın, Selim Sırrı Tarcan ve Celal Sahir Erozan’ın da katıldığı bir törenle, Maçka'daki aile mezarlığına defnedildi.

Maçka Mezarlığı

[@Çengelli İğne]

Bazı edebiyatçıların mezarlarını gördüm.

Nur içinde yatsınlar.

Harika sunum eşliğinde dolu dolu paylaşımın çok güzel olmuş.

Ellerine,emeklerine sağlık,teşekkürler.