"Yaşlanmaz Şair Çocuk" | Necati Cumalı

[@Banemin]

Necati Cumalı
(13 Ocak 1921 - 10 Ocak 2001)

Şiir, roman, hikâye, deneme, tiyatro, günce gibi pek çok edebi türde eser vermiş çok yönlü bir yazardır. Cumhuriyet devri Türk edebiyatının tanınmış kişilerinden olan Cumalı, Yaşar Kemal'in ifadesiyle "Yaşlanmaz Şair Çocuk" olarak anılır.

13 Ocak 1921 tarihinde Yunanistan sınırları içinde bulunan o dönemin Rumeli Vilayet-i Celilesine (Manastır'a) bağlı ve Cuma beyleriyle meşhur olan Cuma kazasında doğdu. Altı çocuklu ailenin en büyük evladı idi. Ailesi 1923 Türkiye-Yunanistan Nüfus Mübadelesi kapsamında Türkiye'ye göç ederek İzmir'in Urla ilçesine yerleşti.

Ortaöğrenimini 1938’de İzmir Atatürk Lisesi'nde tamamladıktan sonra Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne girdi. İlk şiiri, 1939'da Urla Halkevi Dergisi olan "Ocak"'ta "A. N. Acar" ismiyle yayımlandı. Sanatsal değere sahip ilk şiiri ise 1940'ta Varlık dergisinde "Netice" ismiyle yayımlandı. Orhan Veli, Oktay Rıfat, Cahit Sıtkı, Nurullah Ataç gibi önemli edebiyatçılarla tanıştı ve onlarınetkisiyle şiirine yön verdi.Çocukluğundan başlayarak hayatında yer alan olayları şiirlerinde konu edindi. Yüksek öğrenimini Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde (1941) tamamladı.Ankara'da Toprak Mahsulleri Ofisi'nde (1941-1942) çalıştıktan sonra askerlik görevi nedeniyle Ezine'ye gitti.

İlk kitabı "Kızılçullu Yolu" 1943'te yayımlandı. Askerlikten döndüğü 1945 yılında Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğü'nde çalışmaya başladı. Askerliği sırasında yazdığı şiirleri aynı yıl “Harbe Gidenin Şarkıları” adıyla yayımladı. 1945'ten itibaren Ulus gazetesi sanat sayfası, Varlık, Ülkü, Ankara gibi dergilerde sürekli olarak şiirleri yayınlandı. Yayınlanan ilk hikayesi, 1945 yılında Yücel dergisinin yayımladığı "Aysız Geceler" oldu. Ulus gazetesinde şiirlerin yanısıra hikaye alanındaki ilk denemelerini yayımlamayı sürdürdü. Bir süre Ankara'da Cahit Sıtkı Tarancı ile aynı evi paylaştı. 1949 yılında sahnelenen "Boş Beşik" adlı oyunu ile dikkat çekti.

1949 yılında Ankara’daki görevinden ayrılarak İzmir’e gitti. 1957'ye kadar Urla ve İzmir'de avukatlık ve memurluk yaptı. “Güzel Aydınlık” (1951), “İmbatla Gelen” (1955), “Güneş Çizgisi” (1955) adlı şiir kitapları ve "Yalnız Kadın" adlı hikaye kitabı İzmir'de iken yayımlandı. 1955'ten sonra şiir, hikâye, roman çalışmalarını birlikte sürdürdü. Urla ve çevresine ait gözlemleri, avukatlık yıllarında karşılaştığı olaylar ve baktığı davalardan edindiği izlenimlere eserlerine şekil verdi. Özellikle Ege yöresindeki kasaba ve kırsal kesim insanlarının sorunlarının işledi. İlk hikâye kitabı “Yalnız Kadın”, 1955'te yayımlandı. 1956'da İzmir'de "Ara Tiyatro"'yu kurdu ve yöneticiliğini üstlendi. 1957'de “Değişik Gözle” kitabıyla Sait Faik Hikâye Armağanı'nı kazandı. O yıl avukatlığı bırakarak kendi imkanları ile Paris'e gitti.

1957-1959 yıllarında Türkiye'nin Paris Büyükelçiliği Basın Ataşeliği'nde çalıştı. Paris yılları "Aşk Duvarı" ve "Zorla İspanyol" gibi bazı oyunlarına ve kimi hikayelerine kaynaklık etti. 1959'da "hayatını edebiyat adamı olarak kazanma" kararıyla yurda döndü; İstanbul'a yerleşti. 1959 - 1963 yıllarında İstanbul Radyosu'nda redaktörlük yaptı. İlk romanı "Tütün Zamanı", 1959'da tefrika edildi.

1960 yılında hariciyeci Berrin Teksoy ile evlenen sanatçı, 1963'ten sonra yaşamını roman ve oyun yazarlığı ile sürdürdü. Eşinin işi nedeniyle 1963-1965'te Tel Aviv ve Paris'te bulundu. Necati Cumalı'nın yazdığı bazı yazılar nedeniyle 1966'da eşi Berrin Hanım görevinden alınınca İstanbul'a yerleştiler. 1967'den itibaren Makedonya, ABD, Sovyetler Birliği, Bulgaristan İran, Yunanistan, Almanya, Çekoslovakya, Finlandiya'ya yurtdışı geziler yaptı. Bu geziler eserlerinin oluşmasında etkili oldu.

“Makedonya 1900” ile 1970 yılında ikinci kez Sait Faik Hikaye Armağanı'nı, “Yağmurlu Deniz” adlı kitabıyla Türk Dil Kurumu 1969 Şiir Ödülü'nü, “Dün Neredeydiniz” adlı oyunuyla Kültür Bakanlığı 1981 Tiyatro Ödülü'nü, “Tufandan Önce” kitabıyla 1984 Yeditepe Şiir Armağanı’nı, “Viran Dağlar” romanı ile 1995 Orhan Kemal Roman Armağanı, Yunus Nadi Roman Ödülü ve Ömer Asım Aksoy Ödülü'nü kazandı. Türk tiyatrosuna katkılarından dolayı kendisine 2000 yılında Tiyatro Yazarlar Derneği tarafından “Onur Ödülü” verildi.

10 Ocak 2001 tarihinde yakalandığı karaciğer kanserinden kurtulamayarak İstanbul'da hayata veda etti. Cenazesi, Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedildi.

Ölümünden sonra 2001 yılı “Şiir Büyük Ödülü”’ne değer bulundu ve ödülü eşi Berrin Cumalı'ya sunuldu.

Kaynak; Vikipedi

[@Banemin]

Eserleri ve Ödülleri

Öykü

• Yalnız Kadın (1955)
• Değişik Gözle (1956)
• Susuz Yaz (1962)
• Ay Büyürken Uyuyamam (1969)
• Makedonya 1900 (1976)(1978'de Dilâ Hanım adıyla yeniden yayımlandı)(Filme alındı)
• Kente İnen Kaplanlar (1976)
• Revizyonist (1979)
• Yakup'un Koyunları (1979)
• Aylı Bıçak (1981) ("Uzun Bir Gece" adıyla ikinci basım 1991)

Roman

• Tütün Zamanı (1959) (1971'de "Zeliş" adıyla yeniden basıldı)
• Yağmurlar ve Topraklar (1973)
• Acı Tütün (1974)
• Aşk da Gezer (1975)
• Üç Minik Serçem (1990)
• Viran Dağlar (1994)

Oyun

• Boş Beşik (1949)
• Mine (1959)
• Nalınlar (1962)
• Derya Gülü (1963)
• Yaralı Geyik
• Oyunlar 1: Boş Beşik, Ezik Otlar, Vur Emri (1969)
• Oyunlar 1: Susuz Yaz, Tehlikeli Güvercin, Yeni Çıkan Şarkılar Ya da Juliette (1969)
• Oyunlar 3: Nalınlar, Masalar, Kaynana Ciğeri (1969)
• Oyunlar 4: Derya Gülü, Aşk Duvarı, Zorla İspanyol (1969)
• Oyunlar 5: Gömü, Bakanı Bekliyoruz, Kristof Kolomb'un Yumurtası (1973)
• Oyunlar 6: Mine, Yürüyen Geceyi Dinle, İş Karar Vermekte (1977)
• Yaralı Geyik (1981)
• Dün Neredeydiniz ((1983)
• Vatan Diye Diye (1990)
• Devetabanı (1992)

Şiir

• Kızılçullu Yolu
• Harbe Gidenin Şarkıları
• Mayıs Ayı Notları
• Güzel Aydınlık
• Denizin Yükselişi
• İnbatla Gelen
• Güneş Çizgisi
• Yağmurlu Deniz
• Başaklar Gebe
• Ceylan Ağıdı
• Ay Güneş
• Bozkırda Bir Atlı
• Yarasın Beyler
• Bütün Şiirleri
• Aşklar ve Yalnızlıklar, Toplu Şiirleri I
• Kısmeti Kapalı Gençlik, Toplu Şiirleri II

Hatıra

• Yeşil Bir At Sırtında (1978)

Senaryo

• Bağımsızlık ya da Ölüm (1990)

Deneme

• Niçin Aşk (1971)
• Senin İçin Ey Demokrasi (!976)
• Etiler Mektubu (1982)
• Niçin Af? (1989)
• Şiddet Ruhu (1998)
• Ulus Olmak (Atatürk Denemeleri) (1995)

İnceleme

• Muzaffer Tayyip Uslu, Şiirleri, Yazıları ve Kendisi için Yazılanlar (1956)
• Guillaume Apollinaire, Yaşamıi Sanatı ve Şiirleri (1986)

Ödülleri

1957 Sait Faik Hikaye Armağanı (Değişik Gözle adlı kitabıyla)1969 Türk Dili Kurumu Şiir Ödülü (Yağmurlu Deniz adlı kitabıyla)1970 Sait Faik Hikaye Armağanı (Makedonya 1900 adlı kitabıyla)1984 Yeditepe Şiir Ödülü (Bütün Şiirleri I ile)1995 Yunus Nadi Ödülü (Viran Dağlar romanı ile)1995 Orhan Kemal Ödülü (Viran Dağlar romanı ile)1995 1. Ömer Asım Aksoy Ödülü (Viran Dağlar romanı ile)2000 Tiyatro Yazarlar Derneği Onur Ödülü (Türk tiyatrosuna katkılarından dolayı)2001 P.E.N Yazarlar Derneği Şiir Büyük Ödülü

[@Banemin]

Necati Cumalı Anı ve Kültür Evi

Urla'da çocukluğunu geçirdiği ev "Anı ve Kültür Evi" olarak ziyarete açılmış; İstanbul'un Beşiktaş ilçesinde Vişnezade Şairler Parkı'na heykeli dikilmiştir. Urla'da her yıl 10 Ocak'ta anılmaktadır.

[@LaLe]

Urla üzerine bir de şöyle bir şiir yazmış Necati Cumalı;

Urla

Elimde bardak
Oturmuş içiyorum
Bardak mı Urla mı tuttuğum?

Bardağı masaya
Tak!
Vurdum mu vurdum
Masaya dönüyorum
Urla, uzak, uzak, uzak

Diyelim oturmuş yazıyorum
Birden duruyor kalem
Bir görüntü ak kâğıtlarda
Ev ev sokak sokak
Yine Urla oluyor konum

Bir ağız mızıkam var
Üflüyorum
Re mi fa sol la
Bir es mi giriyor araya
-Ya Urla?

Bardak değil o baylar
Tak!
Masaya vurduğum
Hak arıyorum
Düpedüz hak!
Bütün mahpus kasabalar
Küçük ölü kentler
Soyulan tarla tarla
Onlardan biridir Urla!

Yavaş yavaş sarhoş oluyorum...

* * * *

Urla'ya sık sık giden arkadaşlarımız da bir fotoğrafını bile çekip yayınlamıyorlar


Teşekkürler paylaşım için Banemin.

[@CadII]

Necati Cumalı...Zeliş, ilk okuduğum romanlardandır Teşekkürler, teşekkürler...

[@ReaL]

Haklısın LaLe...

İzmir'in şirin mi şirin, Urla ilçesinde anı evinin olduğunu daha şimdi konuyu okuduğum da öğrenmiş oldum...

* * *

"Susuz Yaz" isimli öyküsünü bilmeyen yoktur sanırım.

Konu için ellerine sağlık, teşekkürler Banemin...

[@Sevda]

Edebiyat dünyasının en üretken yazarlarından biri. Ardında ne kadar güzel eserler bıraktı.

Teşekkürler Banemin.

[@Türkü]

Üretken yazarlarımızdan biri olan Necati Cumalı romanlarında Anadolu insanına yer vererek onların yaşadıklarını duru anlatımıyla her zaman gözler önüne sermiştir.


Teşekkürler Banemin.

[@Redwine]

SERÇE KUŞU


Bu sabah bahçede karşıma
Küçük bir serçe kuşu geldi;
Havuzun taşına kondu,
Bir içti, bir doğruldu,
Nasıl da korkuyordu.



Sen hiç korkma serçe kuşu,
Suyunu rahat rahat iç,
Sıhhat afiyetle uç,
İnsanoğlu çeşit çeşit
Beş parmağın beşi bir mi?




YAZIN IŞIKTAN SELİ



Tepeden denizi gördük
Üstünde denizin
Yazın ışıktan seli
Patladı birdenbire



Bir söğüdün dibinde
Karpuz kestik yedik
Yazın ışıktan seli
Bıçağımın yüzünde



Uzandık altımızda
Kuru otların Salı
Elimde karımın eli
Yaz sellerini geçtik





URLA


Diyelim bir masa var önümde
Elimde bardak
Oturmuş içiyorum
Bardak mı Urla mı tuttuğum?



Bardağı masaya
Tak!
Vurdum mu vurdum
Masaya dönüyorum
Urla, uzak, uzak, uzak



Diyelim oturmuş yazıyorum
Birden duruyor kalem
Bir görüntü ak kâğıtlarda
Ev ev sokak sokak
Yine Urla oluyor konum



Bir ağız mızıkam var
Üflüyorum
Re mi fa sol la
Bir es mi giriyor araya
-Ya Urla?



Bardak değil o baylar
Tak!
Masaya vurduğum
Hak arıyorum
Düpedüz hak!
Bütün mahpus kasabalar
Küçük ölü kentler
Soyulan tarla tarla
Onlardan biridir Urla!



Yavaş yavaş sarhoş oluyorum...

Necati Cumalı