Ne Gidilir Senden Ne Yanında Kalınır!

[@Minerva]

Bazı ilişkiler insanı çıldırtır. Ne huzurla, şöyle mutlu yanında kalabilirsin; ne çıkıp gidebilirsin. İki arada bir derede durursun ama durduğun derenin sularında boğulmak üzeresindir.

Elinden geleni, hatta gelmeyeni bile yaparsın ancak hiçbiri karşı tarafa geçmez, ulaşmaz. Çoğu zaman bir duvara konuşsan, onun bile dile geleceğini düşünürsün. İşin ilginç tarafı sevdiğin adam da, öyle boş biri değildir. İlişkiniz hariç her konuda bilgisi, öngörüsü, tecrübesi ve mutlaka bir fikri vardır. İş aşka gelince sınıfta kalır, yani teorisi zehirdir de pratiği sallanır. Öyle bir adamdan beklenmeyecek hayal kırıklığı yaratır üstünde, şaşırırsın. Sonra içinden geçirirsin, bütün erkekler biraz çocuklardır diye ama olayların tam ortasında dururken, sinirine hakim olamazsın.

Daha önce tecrübelerin olmuştur. Hepsinden bir ders kalmıştır aklında. Sabretmeyi, alttan almayı, paylaşmayı, susmayı, geçiştirmeyi, idare etmeyi, gerektiği yerde durmayı, hangi konuların hassas olduğunu ve tartışılmaması gerektiğini, erkeklerin zaaflarını, egolarını çözmüş, mutlaka öğrenmişsindir. Bütün bildiklerini harmanlayıp, en çok yürütmek istediğin, bozulmasın diye üstüne titrediğin ilişkinde ortaya çıkarırsın ama işe yaramaz. Daha ne yapman gerektiğini bilemezsin.


Önce laf arasında, çaktırmadan sızlanırsın, biraz kadın, biraz çocuk şımarıklığıyla; karşındaki erkeğin bu dokundurmalardan sezinleyeceğini tahmin edersin. Sonradan anlarsın ki, erkekler böyle satır arası cümleleri okumuyorlar. Genelin içinde kaynayıp gitmiş tüm sözcüklerin. Başka bir yol ararsın. Bu yol da öyle hemen bulunmaz. Onun keyfinin olduğu, kendini iyi hissettiği, konuşulmaya uygun olduğu bir zamanı bulduğunda, yavaşça konuyu açarsın. Konuşmanın başında, “seninle konuşmamız gerek” gibi kelamlarda bulunmazsın, çünkü bilirsin ki, erkekler böyle başlayan diyalogları o anda keserler. Ertelemek için onlarca bahaneleri vardır. Üstelik bizim başımızın ağrımasından daha sık kullanırlar bütün hepsini. Onlardan her şeyi iste ama konuşmamız gerek deme!


Punduna getirdiğin o zaman diliminde, karşına alır, güzel güzel anlatırsın. İlişkinden ne beklediğini, onunla daha fazla hangi şartlarda mutlu olabileceğini, aklında ne varsa hepsini ortaya dökersin. En sonunda da kendisinin senden istediği, mutsuzluk duyduğu bir şey olup olmadığını sorarsın. Cevap genellikle hayır olur. Yine beklemeye başlarsın. Daha yeni konuştun, hepsini anlattın ya, zannedersin ki, düzelecek.
Düzelmez!
Zamanla içinde biriktirdiklerin, gerçek olmayan sebeplerden, saçma bahanelerden dolayı patlamaya başlar. Karşındaki adam senin neredeyse deli olduğunu zanneder. Tepkilerinin anormal olduğunu bilirsin ancak kendini tutamıyorsundur. Asıl sebepleri daha önce anlattığın için, sürekli yinelemekten yorulmuşsundur. Bütün bu olanlar sevgini törpülemeye başlar.
Bir gün, hiç olmayacak bir anda kendini tutamaz ve bağırırsın. İş kavgaya dönüşür. Kalbinde kırgınlıklar volta atıyordur. Son defa oturur, bu sefer biraz sert bir dille daha önce anlattıklarını tekrarlarsın. Vakit verirsin, beklersin, düzelmesi için gözünün içine bakarsın. Ancak yine her şey olduğu gibidir. Bir türlü değişmez. Bunu anladığın andan sonra, bir akşam aşık olduğun adam seni arar, telefonu açmazsın. Bir daha arar, yine açmazsın.
Final günü gelmiştir ve sen o telefonu bir daha hiç açmazsın. Çünkü gitmekle kalmak arasında verdiğin mücadele o kadar yormuştur ki kalbini, yokluğunda çekeceğin acıyı, yanındayken çektiğin çileye tercih edersin….

[@abdullahh]

çok ğüzel yazmşsınız teşekkürler

[@cmy1903]

Aynı sorun bendede var nişanlımla iletşim kuramıyoruz.konuşuyorum konuşuyorum ama bir tepki cevap alamıyorum.Günlük yaşıyor gelecekte ne olması gerektiğini konuşamıyoruz.Susuyor benden onu anlamamı bekliyor e bende kahin olmadığıma göre çatışma yaşıyoruz.hep ben hep ben demeside cabası maalesef sanırım bu iletişimsizlikten ayrılacağım

[@SanaL]

Zor bir durum , gidememek ve kalamamak, sevmek delicesine ama onunla olamamak, yanyana durmak yinede onu özlemek, anlatmak fakat anlaşılmamak ...

[@Starlight]

en önemlisi yanindayken aslinda ona ne kadar uzakda oldugunu bilememek

[@Minerva]

Orjinal Mesaj Sahibi cmy1903

Aynı sorun bendede var nişanlımla iletşim kuramıyoruz.konuşuyorum konuşuyorum ama bir tepki cevap alamıyorum.Günlük yaşıyor gelecekte ne olması gerektiğini konuşamıyoruz.Susuyor benden onu anlamamı bekliyor e bende kahin olmadığıma göre çatışma yaşıyoruz.hep ben hep ben demeside cabası maalesef sanırım bu iletişimsizlikten ayrılacağım

İletişim bir sanattır ve herkesten sanatçı olması beklenemez

Karışmak gibi olmasın ama nişanlandığınıza göre seviyorsunuz birbirinizi.
Aşılmayacak sorunlar değil bunlar
Neden iletişim sanatını siz devralmıyorsunuz
İlişkiyi kimin kurtardığı önemli değil
Önemli olan kurtarabilmek

[@Starlight]

Orjinal Mesaj Sahibi cmy1903

Aynı sorun bendede var nişanlımla iletşim kuramıyoruz.konuşuyorum konuşuyorum ama bir tepki cevap alamıyorum.Günlük yaşıyor gelecekte ne olması gerektiğini konuşamıyoruz.Susuyor benden onu anlamamı bekliyor e bende kahin olmadığıma göre çatışma yaşıyoruz.hep ben hep ben demeside cabası maalesef sanırım bu iletişimsizlikten ayrılacağım

Aslin´da cok düsündüm bu yazdigina cevap vermek veya vermemekle ilgili. Ben yine´de sana tecrübelerime dayanarak bir kac öneride bulunayim.

Öncelikle tebrikederim nisanlanmissinsiniz. Simdi gelelim yazdiklarinin analizine;
Sakin yanlis anlasilmasin yazacaklarim bastan söyleyeyim.

Birbirinizi sevmissiniz ve bir hayati paylasmak icin karar verip ilk adimi atmissiniz cok güzel yalniz bu karari vermeden önce nisanlinizin bugibi davranislar sergiledigini bilmiyormuydunuz? Diyelimki biliyordunuz, o zaman bu sorunlari nisanlanmadan önce neden oturup konusmadiniz, belkide konustunuz ama siz tatmin olamadiniz. Ozaman tatmin olamadiysaniz neden nisanlandiniz? Nisanlaninca hersey düzelir anlayisindaysaniz cok yanlis. Nisanlanmadan ayrilmak gayet mantikli bir davranis olacakti yanlis anlamayin simdi mantiksizsiniz demek istemiyorum ama bu gibi durumlar genelde nisanlandiktan sonra ayrilma noktasina geliyorsa bu her iki aileyide yipratir özellikle kiz tarafini..
Sikayetiniz´de Nisanlinizla ilgili kurmus oldugunuz su cümle "hep bana hep bana" beni cok tedirgin etti acikcasi. Sayet gercekten dediginiz gibiyse saglikli bir iliskinin yürümesi mümkün deyil. Tabiiki karar sizin ben Tecrübelerime dayanarak söylüyorum sadece..Araniz´da yazilarinizdan okudugum kadariyla bir iletisim bozuklugu söz konusu. Bence kendinizi hic yipratmadan sakin bir kafyla tekrar oturup konusun sonucda bu hayati kiniz paylasacaksiniz ve hic bir sekilde bu konusmada yaninizda 3 üncü bir kisi olmasin. Baskalarinin söylediklerine´de kulak asmayin. karari sadece siz verin
Evlenince düzelir gecer laflarina´da kanmayin!!! Sagliksiz bir temel tasiyla insaat´da her an cökecek korkusuyla yasamaktansa temeli saglamlastirmak en iyisi olucaktir.

Umarim her sey gönlünüzce olur mutlu ve saglikli bir hayat kurarsiniz..

[@Banemin]

Daha önce tecrübelerin olmuştur. Hepsinden bir ders kalmıştır aklında. Sabretmeyi, alttan almayı, paylaşmayı, susmayı, geçiştirmeyi, idare etmeyi, gerektiği yerde durmayı, hangi konuların hassas olduğunu ve tartışılmaması gerektiğini, erkeklerin zaaflarını, egolarını çözmüş, mutlaka öğrenmişsindir. Bütün bildiklerini harmanlayıp, en çok yürütmek istediğin, bozulmasın diye üstüne titrediğin ilişkinde ortaya çıkarırsın ama işe yaramaz. Daha ne yapman gerektiğini bilemezsin.


Oysa seviyorsundur karsindaki kadini...

Her ne kadar üzerine gelsede,, eline aldigi kaliba seni sokmaya calissada seversin. Oysa caba harciyorsundur bu iliskinin iyi gitmesi icin, fedekarlikta yapiyorsundur elinden geldigince.
Ama sen tek kisisindir. Karakterin, kisiligin baskalarinin iyilerinden kirpilip olusturulmamistir ve olusturulamazda zaten.

Bu iliskiye baslarken oldugun noktadan, aslinda cok ileri gitmissindir. Ödünler vermis, ödünler almissindir. Yalniz erkeksin ya! göze sokmayi becerememissindir. Reklamini yapamamis, kendini anlatamamissindir.

Susarsin kirmamak icin, kacarsin üzmemek adina. Acilirsa konu kapatmaya calisirsin. Bilirsin karsindakinin bildiklerini, mutlak dogru zannettigini.

Söyleyemezsin...

Gün gelir bikarsin hep adim atmaktan ve artik sende kalirsin oldugun noktada. Bilirsinki yetmeyecek hic bir adim yanina varabilmek icin.
Bilirsin atacagin son adimda artik sen olmayacagini... Baskasina dikilmis bir elbisenin icinde olamayacagini.

Gidemezsin... Acir icinde biryerler... Gitsen, kalani düsünürsün. Kalsan kendini inkar edersin. Birakirsin kendini akintiya ve nerede batarsa batsin dersin.

Acilmayan telefonlar kurtarir belki seni...

Belkide giden...