Bir Adam Varmış (C.C'den Hikayeler)

[@C.Cienfuegos]

Yazıyorum, delirmemek için yazıyorum, yazmazsam deliririm, sebebi bu olmayabilir, içten gelen güdüleri ifade etmede dil yetersizdir.
Melodi düşmüyor dilimden, her zaman taşıyorum onu, ağzımın kenarındaki sigara gibi, düşmüyor, taşıyorum seninle birlikte. Dönmüyor Dünya, güneş doğuyor sonra. Işık vururken odama gölgen düşüyor, anlıyorum yine bana yazmak düşüyor. Bir esirim, zamanın akmadığı şehirlerde.

[@C.Cienfuegos]

Sanki alakasız cümleleri yan yana yazmışım gibi oldu okuyunca idare edin.

[@C.Cienfuegos]

Ne yaşadıysan onu yazıyorum kardeeeeş. biz de yalan olmaz.

[@C.Cienfuegos]

Erkan diyorum, vicdanın yok mu senin?
Tepemdesin, uyandığımda, kahvaltımı ederken başımın etini yiyorsun,
gece uykularım kaçıyor senin yüzünden. Gölgen düşüyor kağıdıma, senin onaylamadığın tek kelime yazılmıyor, yine de yakamdan düşmedin, hep fazlasını istedin. Yeter diyorum Erkan senin Allah'ın yok mu ne istiyorsun?

''Hikayelerine basit insanlar koymalısın, senin için söylüyorum bunu keyfin bilir okunmazsın, üzülürsün yine bana yalvarırsın yardım etmem, küstürme beni, gidersem dönmem.''
............

[@C.Cienfuegos]

Aklıma geliyor, biz üç kişiydik, Murat'la demlenelim, kızgınsın biliyorum, olsun diyor çağır da ifadesini alayım.

[@C.Cienfuegos]

Murat'ın işleri yolunda, evliliği hayırlı gidiyor, içtikçe yeter erken döneceğim diyor, içme o zaman Murat neden geldin diyorum, kızıyor yine içiyor. Erkan'la tartışmaya daldıkları sırada, mutfağa geçiyorum, nefes almak için. Biraz da buz getiriyorum, seviniyorlar, tartışmayı böldüm, neden evlendin diyor, senle mi yaşlanacaktım cevabını beğenmemiş, bak bize dostluğumuza diyor bakma bana Murat adam kafayı yedi diyorum gülüyoruz, gitmiyor başımdan diyorum gülüyoruz, Murat istersen gider diyor, sen de istemiyorsun, bak bana nasıl da evlendim diyor, nasıl da kaçtın gittin diyorum, bu adamı bana bıraktın. Cesaret yok sende diyor, yengen bekler kalkıyor masadan işte diyor bunu yapmak cesaret ister, Erkan gibi birine karşı hem de. Gönderiyoruz Murat'ı evine, biz bize kaldık.

[@C.Cienfuegos]

Uyanıyorum Erkan yok, üç gün sonra döneceğini bilmiyorum. Erkansız günlerde, yazmayı da unutuyorum. İş arıyordum, Rıza bulur. Rıza'ya gidiyorum, evde yok, sokaktan aşağıya yürürken, ağaçlara bakıyorum. Yolun iki tarafında ve malesef tellerin arkasında kalan ağaçlar, seyirlik konulmuş. Neyse diyorum buna da şükür, gölgesinin düştüğü yerlerden geçmek halen serbest iken, buna da şükür. Markete girip, soğuk su alıyorum, çünkü hava sıcak, Temmuz ayındayız, Ağustos'u kıskandıran sıcaklarda erimiyoruz, buna da şükür. Eve döndüğümde, alışkanlıktan zile basıyorum, Erkan açıyor, neredesin merak ettim diyor, telefonumu evde unutmuşum. Anahtarımı da. Sen olmasan kapıda kalacaktım, iyiki varım, aç kalmayacaksın diyor. Rıza'yı arıyorum ilk fırsatta, bakacak çaresine. Boşver şimdi diyor, senin işin hazır, aklımda senaryo var, heyecanlanıyorum, hadi yaz, sabaha okurum diyorum. Yemekten sonra o çalışma odasına ben yatağıma ayrılıyoruz.

[@merileyn]

Atış serbest

[@C.Cienfuegos]

Orjinal Mesaj Sahibi merileyn

Atış serbest

Aklımda birşeyler var ama, hikayeye müdahil olup, yazabilirsiniz.

[@C.Cienfuegos]

Bu hikaye içime dert oldu ne bitirebildim ne de yazacak sabrım kaldı.
Aklımdaki düşünceyi doğrudan yazıyorum, merak edenler için.

Bu bir varmış dediğimiz adam, karısını trafik kazasında kaybetmiş ve 1 haftadır depresyonda yemiyor içmiyor evine kapanmış. Uyku hapı alıp yatıyor rüyaları baştan sona hayatının önemli anlarının biraz sapmış olarak hatırlaması şeklinde gidiyor.
karısının öldüğü zamanı yani bir hafta öncesini de uykusunda gördükten sonra, beden iflas ediyor, adam ölüyor.
Bir varmış bir yokmuş. İşte böyle bir şeydi.