Çizgi Roman Kahramanları | Teksas-Tom Miks ve Diğerleri

[@Banemin]

Ben var çok okumak bunu da ve var çok sevmek Zembla'yı...

Girişteki cümleler her ne kadar bana ait olsa da, Zembla'nın koruması altına aldığı ve yanından hiç ayrılmayan, boynunda asılı çalar saati ve kafasında çorba kasesi gibi bir kaskla dolaşan, Afrikalı bir yetim olan Yeye'nin bozuk Türkçesine göndermeydi o...

Ayrıca sihirbaz elbisesiyle dolaşan, değişik sihirbazlık gösterileri yapıp sonunu bir türlü getiremeyip hep .oka saran, aksi adam Rasmus'ta bu kahramanımızın yanından ayrılmayan bir diğer kişiydi...

Zembla küçük yaşta ormanda hatırlayamadığım bir şekilde kaybolmuş, dişi bir aslan tarafından bulunup büyütülmüş ve ormanın derinliklerinde yaşayan bir bilge tarafından eğitilmiş biridir. Bu nedenle, hem ormandaki her hayvanın dilinden konuşabilirken, insanlarla da insanca! konuşabiliyordu.

Zembla bu iki yoldaşının yanı sıra, ormandaki dostlarından aslanı Buana, Kangurusu Zıpzıp ve birde adını hatırlayamadığım vahşi kedisini yanından hiç ayırmazdı. Sıkıştığı zamanlarda ormanda yaşayan her türlü hayvandan yardım ister ve fillerden, maymunlardan, gergedanlardan vb. her türlü hayvandan bir anda ordular kurabilirdi.

Zembla, şimdilerin deyimiyle çevreci bir kahramandı ve hayatını ormanın korunmasına adamış bir kahramandı. Hatta bir ara bir yerlerde denk gelip okumuştum ama bilgi ne derece doğru olarak aklımda kaldı bilemem. Bu nedenle sizler de emin olmak adına bana güvenmeyin ve araştırın lütfen, bu kitabın gelirleri çevreci bir örgüte bağışlanmış.

Ben var bunları anlatırken mutlu olmak, sanki yeniden okumak.

zırrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

En lüzümsuz zamanlarda boynundaki çalar saati öterdi yaa!..

[@Banemin]

Normal olarak bir ismi de olan bu kahramanımızı ben sadece kitaptaki bu adıyla hatırlıyorum. Kızılderililer tarafından kervanlarına yapılan baskında eşi öldürülen kahramanımız, kafa derisi yüzüldükten sonra öldü diye bırakılır.

Derin bir bedensel ve ruhsal acıyla hayatına devam eder. Orduya iz sürücü olarak katılır ama asıl kitaba konusu olan maceraları, kendi yapmış olduğu yeşil ve korkunç maskeyi taktığında başlar. Katil ve kana susamış Kızılderililerin korkulu rüyası Kinowa'ya dönüşür bu zamanlarda.

Sadık atı Bingo ile had bildirdiği böyle zamanların birinde, karısını kaybettiği baskında öldüğünü düşündüğü oğlunun aslında Kızılderililer tarafından yetiştirildiğini ve yaşadığını öğrenir. Kızıl Tüy adını verdikleri oğlunu bulduktan sonra Kızılderililerle de yakınlaşan kahramanımız, her iki tarafın içinde bulunan kötülerle mücadelesini sürdürür.

Bir dağın tepesinde beliren silueti, maskesinin verdiği korkunç hava ve bu esnada yerin göğün "Kinowa, Kinowa, Kinowa" diye inlemesi, kitaplarında heyecanın tavan yaptığı yerlerdi...

Dibine yasal olmayan ama Etik bir uyarı; Konuyu hazırlarken unuttuğum (Darkwood ormanı, Kaptan Ginşo vb.) bazı isimleri nette bularak kopya çektim. Onun dışında anlatım tamamen aklımda kalanlardan oluştuğu için her türlü hatadan ben sorumluyum. Eğer olur da ilginizi çekerse, lütfen değişik kaynaklardan bu bilgileri kontrol edin ve yanlış bir bilgilendirmeye sebebiyet vermemi engelleyin. Teşekkür ederim...

[@Banemin]

Girişte de belirttiğim gibi sevgili Mediter'in Kemalettin Tuğcu konusunda yapmış olduğu göndermeyi görev bilip ona bir sürpriz hazırlamak istedim.

Her zaman kötü sürprizlerimi büyük bir olgunlukla karşılayıp, bizlerle gülen ve şakalaşan Mediter'e sizlerin de izniyle bu konuyu ithaf etmek istiyorum.

Al da başına çal!..

Sevgili Lale, sana da düzenleme ve resimlerdeki katkılarından dolayı kucak dolusu teşekkürler...

[@LaLe]

İçinde tanımadığım 2-3 roman kahramanı var sadece.

Babam çok severmiş, annem de öyle. Bazı okuduklarını saklamışlar, bana ve abime de nasip oldu. Neden hala yok diye üzülürken, bir kaç sene önce gazete bayisinde tekrar gördüm. Ama ince değil, birkaç kitabı sanki birleştirmişler gibi. Fiyatı da epey vardı. Sanırım antikaya girdiler artık

Banemin, bütün kahramanların hikayesini aklında tutup, bu kadar güzel kaleme alman, sanki bütün kitapları tekrar bir solukta okumak gibi oldu

Şaşırdığım başka bir şey de; zekanın bu kadar iyi olması. Birşey ima etmedim he

Sevgili Mediter'de iyi ki atıfta bulunmuş, sayesinde bu güzel konu ortaya çıkmış.

Ellerine sağlık ve çoook teşekkürler.

[@Sevda]

Hemen şimdii gidiyorum annemle ve babamın kitaplığından bütün Teksas , Tommiks , Kaptan Swing , Zagor , Teks , Red Kit serilerini çıkarıp okumaya başlıyorummm

Çocukken baş ucumda okul kitaplarımın yanı sıra bu çizgi romanlar dururdu.
Derslerden sıkıldığım zaman okur ve ben de onlarla birlikte bazen kırmızı urbalılarla savaşır bazen Daltonların peşine düşer , bazen Gamlı Baykuş'la beraber zavallı Puik'in canına okurdum

Anlatım o kadar güzel ki kendimi yine aynı maceraların içinde hissettim. Güzel şeyleri hatırlattığın ve emeklerin için teşekkürler Banemin. at:

[@Banemin]

Lale arada zekama yapmış olduğun göndermede ne kadar ciddi olduğunu bildiğim için hiiiçç sorun yapmadım.

Sevgili Sevda bu kadar güzel bir teşekküre benden de kocaman bir teşekkür gelsin o zaman.

Ne mutlu bana ki Lale ve senin anılarında yeri olan bir şeyleri tebessümle canlandırmışım tekrar.

[@Mediter]

Harika bir araştırma ile çok ayrıntılı bir seri oluşturmuşsun,

bu jestin karşısında söylenecek söz bulamıyorum Banemin,
Beni mahçup ettin doğrusu.

Teşekkürler, teşekkürler….


Okumaya başladığım, ilkokul çağlarımdan başlayarak lise yıllarımın başlarına kadar takip ettiğim kahramanlardı tanıttıkların.
Önceleri kendim satın alırken, daha sonra kitap okuduğum kitapları başkalarının okudukları kitaplarla değiştirmeye başladım, benim bu konudaki ilgimi bilen yakın akrabalar (özellikle teyzem ve çocukları) benim için kitap biriktirir ve bana hediye ederlerdi. Kitap sayım 50’leri aşınca (ilk ve ortaokul yıllarımda) ikinci el kitapları kaldırımlara serip kitap satışına kadar gittim
Lise yıllarımda seyrek olarak okusam da ilgi alanım değişmeye başladığı için bu dostlarımı terk edip siyasi ve dini kitaplara doğru kaydım.


Senin saydığın kahramanların içerisinden (o zamanlar hepsine hayran olup sevsem de) en çok sevdiğim Zagor’dur ama , tabancası olacak kadar yakın bir çağdayken, taş balta kullanmasının nedeninihala anlayamamışımdır.


Kızılmaske’nin yüzüğünden bahsetmişsin, yanlış hatırlamıyorsam, yüzüğü çift taraflıydı, Düşmanlarını kurukafalı tarafıyla işaretlerken, dostlarını diğer tarafı (o tarafını tam hatırlamıyorum ama sanırım çarpı şeklinde duran bir tarafı halka şeklinde çubuklardı) ile işaretlerdi.

Ama benim asıl kahramanım, Mister No’ydu.

MİSTER NO

Kahramanımız, II. Dünya Savaşı’nda gazi olmuş Amerikalı bir pilottur. Asıl adı, Jerome (Jerry) Drake’dır.

Batı dünyasında hüküm süren sömürü ve,kan ve gözyaşından tiksinti duyarak, medeniyetten uzak gördüğü Amazon Havzası’nda, Brezilya’ya bağlı bir şehir olan Manaus’a giderek, burada aldığı ve Pırpır adını verdiği(döküntü) bir uçakla Amazon Havzasında turist rehberliği yapar.

Çevrede, Mister No, adıyla tanınır.


Kişilik olarak, dürüst, samimi gerektiğinde gözünü budaktan esirgemeyen asi ruhlu bir kişiliktir.

Mister No’yu diğer çizgi kahramanlardan ayıran özellikleri:
tembelliği,alkol ve güzel kadınlara düşkünlüğü, dik başlılığı, sayılabilir, bu özellikleri nedeniyle de başı her zaman beladadır.

Onu kahraman yapacak özelliği yoktur, sıradan bir kahramandır.

Maceralarından birisinde doğup büyüdüğü New York’a dönmek zorunda kalsa da, Manaus özlemi ağır basarak Manaus’a geri döner.
Diğer kahramanların aksine, her zaman onunla birlikte olan bir arkadaşı yoktur, sadece eski bir Alman askeri olan SS lakaplı Otto Kruger’e güvenir. Zaman zaman birlikte içip sızar, birlikte maceralara atılırlar.

Dibine Not:

Yıllarca okuyarak ümitle beklediğim, Tommiks, Teksas,Kaptan Swing,Zagor ve diğer kahramanların, hatasız olmaları, düşmanlara karşı sürekli zaferler kazanırken, kadınlar karşısında mahçup ve çekingen olmaları (yanakları kızarırdı) yavaş yavaş bu kahramanlardan uzaklaşmama sebep oldu.

Son olarak Mister No, yayına başlayınca: ‘’İşte bu!’’ dedim,
Batının düzeninden nefret edip kaçan,
içki ve kadını bulunca affetmeyen, bazen sızıp kalan,
bazen yediği sopadan ağzı burnu dağılan bir insan bu!
İşte budur kahraman!’’ diyerek Mister No’ya takılmaya başladım.

Aaaaaa! Bir bakmışım artık ben büyümüşüm ve Mister No olmuşum…

Harika bir konu ve jestti Teşekkürler Banemin

[@Banemin]

Sevgili Mediter,

Kızılmaskenin yüzüğü çift taraflı değildi yanlış hatırlamıyorsam. Sen dedikten sonra aklıma geldi, sol elinde de ikinci bir yüzük vardı ve bunu dostları için kullanırdı. Ama nasıl bir işaret bıraktığını hatırlayamadım bende...

Mister No'ya yer vermedim çünkü kendisini tanıtacak kadar donanımlı değildim. Başka yerlerden okuyup veya kopyalayıp araya sıkıştırmak istemedim iyi ki de yapmamışım. Senin anlatımınla çok daha güzel oldu...

Katkıların ve bu konunun çıkmasına vesile olduğun için ben de teşekkür ederim.

[@C.Doğan]

Çocukluğuma döndüm. Özellikle Teks'i yeni sayılarıyla takip etmeye çalışırdım. Bir Teks diğerlerinden bir kaç sayıya bedeldi benim için. Yine de
denk gelirse okumaya çalışıyorum.


Ama şimdiki nesilin bu kahramanları bildiğini sanmıyorum. Belgesel gibi bir yazı olmuş. Teşekkürler Banemin.


( Kemalettin Tuğcu başlıklı yazını da birara gördüm. Sonra gündemden düşmüş. Arayıp ona da yorum yazacağım. )

[@Gece]

Keyifle okudum...
Mediter' in anlatımı da çok hoştu...

Emeklerinize sağlık, tabi Lale' nin de....