Ben küsünce Bush'a küserim

Geçtiğimiz hafta içinde, Bahçelievler Belediyesi ve İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’nün ortaklaşa düzenlediği “Okullarda şiddet” konulu seminerlerde konuşmacı bendim. 20 tane lisede eğitimler yaptık. Seminerler sırasında birkaç tane de anket yapma fırsatı buldum. Söz konusu seminerlere toplam 5.000 öğrencinin katılımı sağlandı. Özel bir dershaneyle yaptığım özel bir çalışmayı da sayarsak, son altı ayda gördüğüm öğrenci sayısı 100.000 civarında. Konferanslarımda sorduğum sorulardan biri: ‘Hayatında en az bir kişiyle küs olanlar elini kaldırsın!’dı. İnanılır gibi değil; ama öğrencilerin %95’i elini kaldırdı. Sonra onlara ‘Küs olma sebepleri’ni sordum. Yarısı,

-Söyleyemem sebebini.
dedi. Öteki yarısı ise söyledi neden küs olduğunu. İşte üç aşağı beş yukarı ortalama küsme sebepleri:
_Silgimi yedi.

_ Küfretti.

_ Ayağıma bastı, özür dilemedi.

_ MSN’de yazışırken ben ona büyük öpücük yolladım. O bana küçük öpücük yolladı.

_ Halı sahada maç yaparken bana pas vermedi.

_ Kız arkadaşımın yanında beni aşağıladı.

_ Bana Şaban dedi.

_ Topumu patlattı.

_ Simit yiyordum, şaka yaptı, ben de korktum simidim yere düştü.

_Doğum günümü unuttu.

_ Geçmiş olsun demedi…

Bunları duyunca kulaklarıma inanamadım. Ne kadar büyük bir kin ortamında yaşıyormuşuz meğer. Elin Japon’u:

- Sen bu ülkenin halkına süt veriyorsun!
diyerek ineğini seviyorken, bizim insanımız arkadaşını tekmeliyor sebepsiz. Kardeşine küsüyor incir çekirdeğinin içinde. Öğretmenine kem bakıyor…
Ben onlara büyük küsmeyi öğrettim.
38 yaşındayım… Ve ben asla bu topraklarda benimle birlikte nefes alan arkadaşlarıma, kardeşlerime küsmedim, küsemiyorum. Bunu asla yapamıyorum; çünkü düşünüyorum, hiçbiri benim canımı Bağdat’taki o masumun, arabaya ‘düüt’ deme yaşındaki o çocuğun, oyuncağının üstüne düşen o kahpe mermi kadar acıtamaz. Sen bağırsan ne olur bana, azarlasan ne? Yine bağrıma basarım seni ben. Sana karşı olan hoşgörüm senin gazabından, senin zulmünden ya da senin bana yapacağın kötülükten her zaman daha büyük olacak. Ne yaparsan yap, kardeşimsin! Bu yüzden seni hep affedeceğim. Ve ben tabi ki büyük adamım. Bu yüzden küsünce de büyük küserim. Ben küsünce George W. Bush’lara, Tony Blair gibi yavşaklara küserim. Onları affetmem söz konusu olamaz. Onlara sadece küsmemin çok şey ifade etmediğini biliyorum bugün için. Zaten bu yüzden ben günde 18 saatten fazla çalışıyorum. Bu yüzden şu anda saat yine 03:37 ve ben yine uyuyamıyorum. Büyük işlerim var benim. Kinim ve nefretim uyutmuyor beni. Birileri, gecenin bu saatinde masumlara şeytanın bile maş diyeceği tuzaklar hazırlıyor, bunu biliyorum. Ve ben uyuyunca o tuzakları kuranlardan biriymişim gibi hissediyorum kendimi.

‘Tavşan dağa küsmüş de dağın haberi olmamış!’ bu doğru; ama bu hikayede küsen tavşan değil, dağ küstü bu sefer ve tavşanın bundan haberi yok. Bir gün mutlaka olacak ve haberi olunca da kaçacak delik arayacak tavşan.

Gözünde büyüttüğün bu soysuzların birer sivrisinek olduklarını bileceksin. Lambanın önüne dadanmış birer sivrisinek. Hani yazın lambanın önünde bir kelebek uçuşur, sen de duvara bakınca onu bir canavar gibi görürsün ya, aynen öyle.
Herkesi affet

Hadi şimdi git ve ara bütün küs olduklarını. Dargın olduklarınla konuş bugün. Hepsiyle tek tek barış. Haklı olsan bile sen ara; çünkü sen büyüksün. Bekleme onu hiç ve hemen ara, ne yapmış olursa olsun affet; çünkü o asla seni o kadar üzmüş olamaz.
- Benim büyük işlerim var, bu yüzden sana asla küsemem. Ben küstüm mü büyük küserim.
de ve git gerekeni yap, sadece gerekeni.

HABER 7 .COM / ERDAL DEMİRKIRAN