Ruh Burkuntularım...

[@33 Kurşun]

İnsan...

Ne kadar acı...Ne kadar keder, ne kadar yanılgı, ne kadar hüsran, ne kadar ağlamaklı böyle, ne kadar bedbin...

Ne kadar hikayemsi, ne kadar yitik...

[@33 Kurşun]

İnsanın yerinin dar olması ne kadar kötüymüş, bağırmak istiyorsun bağıramıyorsun, ağlamak istiyorsun ağlayamıyorsun, yazmak istiyorsun yazamıyorsun...

Yumruğunu sıkıyorsun, dişini sıkıyorsun, öfkeni sıkıyorsun, la havle çekiyorsun...

Geriye hafızanda sıralanmış, kelimeler, efsunlu kelimeler...döksem sizi zikrimden gecelere, zifir gecelere, kaç anlayan çıkar bilmem ki..

[@Cansuyu]

İnsanın yerinin dar olması ne kadar kötüymüş, bağırmak istiyorsun bağıramıyorsun, ağlamak istiyorsun ağlayamıyorsun, yazmak istiyorsun yazamıyorsun...

Yumruğunu sıkıyorsun, dişini sıkıyorsun, öfkeni sıkıyorsun, la havle çekiyorsun...

Benim duygularımı dile getirmişsiniz off diyorum başkada birşey demek istemiyorum..

[@SuLTaN]

Orjinal Mesaj Sahibi 33 Kurşun

Döksem sizi zikrimden gecelere, zifir gecelere, kaç anlayan çıkar bilmem ki..

İnsan kendini bile anlayamıyor ki bazen, başkaları nasıl anlasın...

Teşekkürler 33 Kurşun. Tez zamanda bu karamsar ruh hâlinden kurtulmanı dilerim.

[@Basakca]

Orjinal Mesaj Sahibi 33 Kurşun

İnsanın yerinin dar olması ne kadar kötüymüş, bağırmak istiyorsun bağıramıyorsun, ağlamak istiyorsun ağlayamıyorsun, yazmak istiyorsun yazamıyorsun...

Yumruğunu sıkıyorsun, dişini sıkıyorsun, öfkeni sıkıyorsun, la havle çekiyorsun...

Geriye hafızanda sıralanmış, kelimeler, efsunlu kelimeler...döksem sizi zikrimden gecelere, zifir gecelere, kaç anlayan çıkar bilmem ki..

Köşeye sıkışmış, çaresiz insan...
İsyanlar, bir volkan olmuş kaynar için için...
Anlamaz alayı, gülüp geçer kanayan yaraya.

[@Canan]

Orjinal Mesaj Sahibi 33 Kurşun

İnsanın yerinin dar olması ne kadar kötüymüş, bağırmak istiyorsun bağıramıyorsun, ağlamak istiyorsun ağlayamıyorsun, yazmak istiyorsun yazamıyorsun...

Karabasan gibi tıpkı

[@33 Kurşun]

Kalk gidelim...Nereye olursa, kaçalım insanlardan, kaçalım sorgulayan bakışlardan...Dağlara çıkalım mesela, hem de zirvelerine... Belki kimseleri bulamayacaksın, ne bileyim selam verecek, merhaba nasılsınız diyecek, suskunluğunla halleşeceksin belki de... Olsun...

Canını acıtan her şeyden uzaklaşırsın kim bilir/kim bilebilir...Amansız değil miydi kalabalıkların arasındaki onulmaz yalnızlığın, al işte burada da yalnızsın, fark eden ne?

Rüzgârın asırlık çamlarla düetini dinlersin, kim bilir belki de duymak istediklerini besteler sana...

Canının yandığını hissettiğinde haykırırsın doruklara doğru, oturur nemli gözlerle aksisedasını dinlersin... Dilinin ucuna gelip de yutkunduğun küfürlerini savurursun...Dağlar anlar seni, yani umarım anlar...


33K

[@Cansuyu]

Zaman zaman insan herkesten kaçmak uzaklaşmak ister şimdi o dağlarda çıplak ayaklarla yürüyüp avazım çıktığı kadar bağırmak isterdim..

[@Mislina]

İnsanın canını en çok kendi acıtır...Bunu bir seramoni olarak düşünebiliriz.
İnsan kendi içinde yalnızsa kalabalıkların ne anlamı kalır ki?

[@33 Kurşun]

Hani söylenir, hepimiz de biliriz..." İnsanın sevmediği ot burnunun dibinde bitermiş."

Şairin dediği gibi;

"Gerçeğin hayâlden en bariz farkı
Uzağa atarsın, yakına düşer.
Öyle günler, öyle simalar var ki
Unutmak istersin, aklına düşer..."

"Dağ dağa kavuşmaz, insan insana kavuşur." da bir diğer türevi... Ancak gel gör ki, ten de, ruh da görmek istemiyor... Hani bir tutam ot olsa söküp alacak onu topraktan, taaa cehennemin dibine kadar atacak...

Dağlarda puştluk olmaz diyorlar, bilmem aslı fesli var mıdır, duyuyoruz ve inanırmış gibi yapıyoruz...Kentlerin hali pürmelalini gözlediğimizde sanki diyesi geliyor insanın, sanki doğru bu söz. İnanası geliyor usulcuktan.