Ahmet Telli | Hayatı | Şiirleri

[@OkyanusunKalbi]

HAYATI

1946'da Çankırı'nın Eskipazar ilçesinde doğdu. Hasanoğlan ve Pazarören öğretmen okullarında eğitim gördü. Bir dönem köy öğretmenliği yaptı. Ardından Gazi Eğitim Enstitüsü'nü bitirdi.
Anadolu'da çeşitli liselerde öğretmenlik yaptı. 12 Eylül'den sonra uzunca bir süre tutuklu kaldı.

ESERLERİ

Yangın Yılları (1979)
Hüznün İsyan Olur (1979) (Metin Altıok'la birlikte Ö.F. Toprak Şiir Ödülünü Kazandı, 1980)
Dövüşen Anlatsın
Saklı Kalan (1982)
Su Çürüdü (1983)
Belki Yine Gelirim (1984)
Çocuksun Sen (1994)
Kalbim Unut Bu Şiiri (1994)
Ben Hiçbir Şey Söylemedim (Yazılar, 2001)
Sulara mı Yazıldı (Yazılar, 2001)
Barbar ve Şehla (2003)
Buradayım Sözümde (Yazılar, 2005)

ŞİİRLERİ

Akbabalar Kelebekler
Akşamı Geciktirebilirsin Belki
Ana
Anısı Biz Olalım Bu Sokakların
Aşk Bitti
Aşklar mı
Ayrılık Ayracı
Bekle Beni
Belki Yine Gelirim
Çocuksun Sen
Dövüşen Anlatsın
Eski Bir Hüzünle
Gitmek
Göç
Gülüşün Eklenir Kimliğime
Güz Gelmeden
Hüznün İsyan Olur
İmlasız
İsmail'in Kitabını Okurken
Kalbim Unut Bu Şiiri
Konuğum Ol
Özlemedim Seni
Özletiyor Seni Bu Yağmurlar
Pasaport Kahvesi
Şahmaran
Savrulan Külleri Ömrümüzün
Sıcak Bir Kış
Sığınak
Sıyrılıp Gelen
Sizi Sevmiyorum
Soluk Soluğa1
Soluk Soluğa2
Söz /De Sararır
Sunu
Şiir ve Sevda
Yak Sevdanın Çırasını
Yenildik
Zaman Kekemeydi

Hüznün İsyan Olur

Suya düşen bir karanfilse yüreğin
bırak kendini ırmağın türküsüne gülüm
vursun seni o taştan bu taşa
o çağlayandan bu çağlayana Kavgadan uzak kalmışsan
sevdadan da uzaksın demektir
devinmez yüreğinin mağması
çatlamaz sabrın kara taşı

Ahmet Telli

[@**EMEL**]

teşekkürler Baharım...

[@Ekin]

Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider
Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki
Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı
Üşür müydük nar çiçekleri ürpeririken

Gidersen kim sular fesleğenleri
Kuşlar nereye sığınır akşam olunca

Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu
Sustuğun yerde birşeyler kırılıyor
Bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun
Adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına
Öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
Bir de seni ekliyorum susuşlarıma

Selamsız saygısız yürüyelim sokakları
Belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar
Geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar
Adını bilmediğimiz doslar kalır yalnız
Yüreğimize alırız onları, ısıtırız
Gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam

Gidersen kar yağar avuçlarıma
Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar

Fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında
Durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler
Ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde
Menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri
Bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak
Yangınları anımsatıyor genç ölülere artık

Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman
Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere
Bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun
İsyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim
Sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın
Devriyeler basıyor karartılmış evleri yine

Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
Bir tufan olurum sustuğun her yerde

Ahmet Telli