Sorunu Önce Kendimizde Arayalım

[@erhantigli]

Adamın biri artık karısının eskisi kadar iyi duymadığından korkuyor ve karısının işitme cihazına ihtiyaç duyduğunu düşünüyormuş.
Bu durumu konuşmak için aile doktoruna danışmış; doktor adamın karısının ne kadar duyduğunu anlayabilmesi için basit bir yöntem önermiş. "Yapacağın şey şu, karından 20 adım ileride dur, normal bir konuşma tonuyla bir şeyler söyle; eğer duymazsa 15 adım ilerisinde aynı şeyi tekrarla, sonra 10 adım; cevap alana kadar aynı şeyi tekrarla"
O akşam karısı mutfakta akşam yemeğini hazırlarken adam işlemi uygulamaya koymuş. 20 adım uzaklıktan karısına normal bir konuşma tonuyla seslenmiş 'Hayatım bu akşam yemekte ne var?' Cevap yok.
Mutfağa biraz yaklaşmış. Mesafeyi 15 adıma indirmiş ve soruyu tekrarlamış 'Hayatım bu akşam yemekte ne var?' Yine cevap yok.
Mutfağa biraz daha yaklaşmış, mesafe 10 adım ve tekrar sormuş. 'Hayatım bu akşam yemekte ne var?' Hala cevap yok.
Adam mutfağın kapısına gelmiş artık mesafe iyice azalmış ve soruyu tekrarlamış 'Hayatım bu akşam yemekte ne var?'
Yine cevap alamamış.
Bu sefer karısına iyice yaklaşmış ve aynı soruyu tekrar sormuş.
--'Hayatım bu akşam yemekte ne var?'
--'Hayatım beşinci kez söylüyorum, Tavuuuuuuk'
NE YAZIK Kİ HERKES SORUNU BAŞKASINDA ARIYOR. BİRAZ DA KENDİMİZDE ARASAK OLMAZ MI?

[@Canan]

Hikaye konu başlığını çok güzel anlatmış.
Teşekkürler @erhantigli,

[@OkyanusunKalbi]

Babam da asla sağır olduğunu kabul etmez. Duymadığı zaman ''ağzının içinde konuşma'' diye bağırır.

Demek ki sağır değilmiş, ağzımın içinde konuşuyormuşum.

[@erhantigli]

Aramak deyince şu anekdot aklıma geldi;
Diyojen gündüz vakti, elinde fener adam arıyorum adam diye bağırıyormuş. Gülmüşler, ortalıkta adamdan bol ne var, demişler. Diyojen acı acı gülmüş, ama ben kendini düşünen değil diğer insanları da düşünen, sevgi ve dostluğu her şeyden üstün tutan insan arıyorum. Var mı içinizde böyle biri, diye sormuş. Bir şey diyememişler.