Büyük köpeğim, yavruları doğduktan hemen sonra, vicdansız sahipleri tarafından sokağa atılmış bir köpekti. Arkadaşlarım yolda bulmuş, bakmam için bana getirmişlerdi..
Terbiye etmek için gazete ve terlikle dövmüşler yavrumu. Onun psikolojisini düzeltmek için epey çaba verdik çocuklarımla. Yaklaşık 12 yıldır bizimle, küçüğüm zaten elimize doğdu..
Büyüğüm yıllardır doğumununa denk gelen zamanlarda, oynadığı bezden bir oyuncağı altına alır ve günlerce ağlar. O dönemlerde memişlerinden süt gelir.Yavrularının üzüntüsünü yaşar. Aynı üzüntüyü onunla birlikte bizde yaşarız
(
O gün bu gündür, bu yazıda anlatılanları, bende köpek sahibi olmak isteyenlere anlatıyorum..
Sorumluluğunu alamayacak, onları gerçekten çocukları gibi sevemeyecek insanlar köpek sahibi olmasınlar...