[@C.Cienfuegos]

Neden hikaye yazmıyorum dedim buyrun. Yazar olmak isteyen bir adamın hikayesi.

+ + +

Yazar olmalıydım, niçin? Dostum Erkan'ın neden yazar olacaksın sorusuna cevap bulmakta fayda sağlayabilirdi. Her yazarın bahaneleri olmalı. Fakat Erkan'dan önce var olan, bu dürtüye ne ad koymalı?

6 yaşındaydım. Sevimli hayatımın başlangıcı için, daha uygun bir yaş bulamıyorum. Öncesi yaşanmamış kabul edilebilir.

İlk defa ölümle karşılaşmak, anlamsız gelen ağıtlar, bir türlü üzüntüyü anlayamamak, sorulara neden oluyordu. Oyun arkadaşının cesedi üzerinde neden bıçak vardı diyorum, hep o bıçakla baş başayım, 6 yaşındaki cevabım, geçerliliğini koruyor, belki de bu yüzden büyümeyi reddediyorum, acı gerçeklerden kaçış ve bahanelere sığınma, hayal gücümün yetmediği yerlerde imdadıma koşarak, aklıma sahip olmamı sağlıyor.

Cenaze evinden kovulan kötü ruhlar, sonunda huzur içinde mezarına kavuşan küçük bir beden. Çilesi hiç bitmeyecek bir anne, baba bırakarak arkasında, sonsuz uykusuna yatıyor.

Soruları hiç bitmeyecek olan ben, sadece gerçeklerle ilgilenen ben, ölümün erken gelişi karşısında dilsiz kalıyor, çeşitli duygulara sevk oluyorum. Yazmalıyım, hissettiğim her duygu başkalarına aktarılmalı. Her düşüncem, akıldan akıla gezmeli, kendi bedenime hapsettiğim her duygunun açtığı yaralar iyileşmeli.

+ + +

Devamını yazıcam, kısa oldu biliyorum ama uykum var.