15 Haziran yani dün bu büyük şairin doğum günüydü. En sevdiğim, özellikle hikayesini öğrendikten sonra bende ayrı bir yeri olan şiiri "Mahur Beste" 'yi paylaşmak istedim.

6 Mayıs 1972 de İzmirde vapurdayken Deniz Gezmişlerin idam edildiğini öğrenince orada bu şiir kafasında dönmeye balamış ve daha sonra kağıda dökmüş.

Bir röportajında; "12 Mart sonrasının kahır günleriydi. Bir sabah radyoda duyduk ağır haberi: Denizlere kıymışlardı. Karşıyaka’dan İzmir’e geçmek için vapura bindim. Deniz bulanıktı; simsiyah, alçalmış bir gökyüzünün altında hırçın, çalkantılı. Acı bir yel esintisinin ortasında aklıma düştü ilk mısra. Vapurda sessiz bir köşe bulup yüksek sesle tekrarladım. Vapurdan indikten sonra da rıhtım boyunca bu ilk mısraları tekrarlayarak yürüdüm.” diye anlatmış bu şiiri...


Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız


Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı


Bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
Geceler uzar hazırlık sonbahara...


Dibinenot; Müjgan bir kadın adıdır ama aynı zamanda "kirpik" anlamına da gelen bir kelimeymiş ve bahsettiği Müjgan, o mahur beste çaldığında yanında kimse olmadığı için beraber ağladığı kirpikleriymiş.


80 'li yıllarda Ahmet Kaya besteleyip söylemeye başladığında şiir daha çok tanınmaya başlamıştır.


Kendi sesinden...

Müjgan’ın şiir de kadın olduğunu sanıyordum.
Bu anektodu öğrenmiş oldum sayende. Teşekkürler Banemin.🙏

Attilâ İlhan ışıklar içinde uyusun.