Narçiçeği Yetiştirilmesi ve Bakımı

[@OkyanusunKalbi]

Küçük yeşil yapraklara sahip, ince dallı, dekoratif, çalı formunda bodur bitkilerdir. Afganistan ve İran anavatanıdır. Punica familyasına aittir. Granatum türündendir.

Isı ve Nem İsteği: Nemli ortamları, aydınlık ve güneşli yerleri sever. Direk güneş ışığına maruz kalmamalıdır. 5 C'nin altında bulundurulmamalıdır.

Çoğaltılması: Çelik ve tohumla üretilir. Tohumla üretim için uygun zaman Mart - Nisan ayları uygundur. Çelikle üretimi için uygun zaman Haziran sonu - Temmuz başıdır. Çimlenme ve köklenme sıcaklığı 18 C'dir.

Gübreleme: Meyve döneminde gübrelemeye önem verilmelidir.

Sulama İsteği: Dinlenme süresinde 10 - 15 günde bir sulanır. Vereceği yeni sürgünler, çiçeklenme açısından yararlıdır. Büyüme ve çiçeklenme sürecinde ise toprak kurudukça sulama yapılmalıdır.

Budalama: Zayıf ve çok uzamış tüm sürgünler Şubat sonu - Mart başında budanmalı ve sık dallar seyreltilmelidir.

Zararlıları: Yaz aylarında bit oluşumu görülebilir.

[@OkyanusunKalbi]

Nar Çiçeği

Anarkali Hikayesi

Sözüm ona baharların sonunda Kasım soğuğunu kan kırmızısına boyayan içi boncuk boncuk bereket dolu nar, ‘anne’ iken narçiçeği ‘yâr’ imgesidir Rüzgârını, Fevzi Halıcı şiirinin kıta sonlarında estirirken, yağmurları Cinuçen Tanrıkorur şarkısının nakaratlarında yağdırıyor “Günaydınım, narçiçeğim, sevdiğim…”Kudretli bir nedimeyi andıran nar ağacının gevrek dallarına asılmış ateşten laledir narçiçeği Kırmızı ipeklere dolanmış bedeni üzerinden ardına gölge gibi uzanan eteğiyle saray avlusunu okşayan yüzü peçeli kerimesidir Sultan’ın Ilık iklimlerin nazenin tomurcuğudur o, çiçeklerin en hoş kokulu olanı Bahçesinde nar biten aşığın Akdeniz rüyası, mendilinin işlemelerinde sarmaşıklar filizlenen Egeli bir ‘gelinciğin’ ilk gençliği…

Köklerinden magmayı çekip dallarına lav pompalayan bir ağaçtır nar, gözbebeklerinden ateş püsküren bir volkandır narçiçeği İçinde meleklerin yıkandığı nehirlerin suyuyla abdest alan, dikenlerinde şifa dağıtan, fısıltısı zakkumlardan dökülüp gelmiş, bakışları kıvılcım saçan kızıl saçlı bir körpedir Şairler, amansız bir aşkın pençelerini bağırlarına saplanmış halde görüp kan seylâpları içinde soluklanacak kırmızı bir melek şarkısı aradıklarında ‘narçiçeğine’ sığınırlar Yahya Kemal için gülü, şalı ve ziliyle hayallerinde oynaşan İspanyol güzeliyken İsmail Karakurt için aşka yürüyen çocuk ruhun elinin yetiştiği son nokta: “Sürüyor şimdi akış/Narçiçeğinin ateşinde/Tınla, kader şarkınla…” Berlin’in Nar Çiçeği’nde Firuzan, onu sönmeye yüz tutan aşkların ortasında, yolu Almanya’da kesişen iki gencin dileklerini gerçekleştiren müjde olarak tasvir ediyor Sezai Karakoç’a göre ise bambaşka: “ Ellerin, ellerin ve parmakların / Bir nar çiçeğini eziyor gibi !” Aşk, parmaklarında sihir dokuyan bir kadının dilinde alev topuna dönüşürken, böylesi bir kadının karşısında dik durmayı başarıp onun parmaklarında ezilen bir narçiçeğine benzemesi! Nar ağacı mizaçlı bir kadın için dallarında sürgülenen narçiçeklerine yazılabilecek daha yakıcı bir şiir var mıdır bilemiyorum…

Efsaneye göre Cihangir Hanlığı'nın genç Prensi Salim Şah, birgün raksını görüp hayran kaldığı, Anarkali isimli genç ve güzel rakkaseye aşık olur. Zaman geçer ve Prens Salim Şah gönlünü çelen bu güzel rakkase ile evlenmek ister. Kurallar ise farklı.. Bir prensin halktan bir kızla evlenmesi yasak, hele bir rakkase ile evlenemesi akıldan bile geçmemesi gereken bir düşüncedir.

Zamanla bu aşk yasağa rağmen büyür, iyice alevlenir. Bütün Hanlığı sarar Anarkali ile Salim Şahın aşkı ağızdan ağıza anlatılır. Bu hâl prensin babası olan Han Akbar tarafında ise büyük bir rahatsızlık yaratır. Aşıkların birbirini görmesi yasaklanır.

Ama ferman dinlemeyen gönül, burada da ferman dinlemez Aşıkların ilişkisi sürer gider. Aşk hükmünü sürdürür. Efsane aşk iyice dillenir. Civar hanlıklara da yayılır. Bununla başedemiyeceğini anlayan Akbar Han çareyi sevdalıları ayırmada bulur.

Çözüm çok zalimcedir. Güzel Rakkase Anarkali ibret için kentin ortasında yapılan, pencesi olmayan dört duvardan ibaret dar bir odaya hapsedilir. Arkasından giriş kapısı da duvarla örülüp kapatılır. Ölüme terkediştir bu..

Prens şaşkın ve çaresiz, bu aşkı efsaneleştiren şehir halkı ise ağlamaklıdır. Her gün gelip bu hücrenin önünde, Hanın insafa gelip güzel Anarkali'yi affetmesini bekler. Bir müddet sonra umutlar kesilir. Artık duvarlar yıkılsa da güzeller güzeli Anarkali'nın sağ çıkma ihtimali yoktur. Halk yavaş yavaş çekilir. Bekleme duvarının önü boşalır. Ama Aşk mecnunu prens ,maşukunun çevresindedir hep. Gönüldeki sevda ve sevilen ölmemiştir. Gözleri kapının örüldüğü duvarda sesiz bir tevekkül ile beklemededir.

Mevsimler geçer bahar olur, tabiat canlanır. Bir gün o taş duvarda da bir kıpırtı başlar. Prensin gözünü hiç ayırmadığı o duvarda güzel Anarkali'nın girdiği kapının taş örgüleri arasından ince zarif bir dal filizlenmiştir. Bunu duyan halk tekrar toplanmaya ve hergün bu hayat izini izlemeye başlar.

Günler geçtikce yeni dallar ,yeni filizler çıkar o taşın bağrından ve tüm dallar tomurcuklarla yüklüdür, çiçek açacaktır aşk.

Bir sabah duvarın önüne gelenler. Duvarın baştanbaşa kırmızı nar çiçekleriyle kaplı olduğunu görürler. Hayranlık veren bir güzellik vardır. Adeta Güzel Anarkali'nin tüm güzelliği narçiçeklerindedir. Bir gecede bütün narçiçekleri açmıştır. Mevsimler boyu orada aşkın umuduyla bekleyen prens ise duvara yaslanmış Narçiçekleri arasında mutlu bir ifade ile ruhunu teslim etmiştir.. Aşk çiçekleri açmış aşıkın kalbi ise Anarkali'nin güzelliğini seyrettiği o çiçeklerin ihtişamına dayanamamıştır. Sevdalarıyla birlikte maşukunun yanındadır artık. Rivayet şu ki; O güzelim ateş rengi nar çiçeklerinin çıkış yeri Güzeller Güzeli Anarkali nin aşk dolu kalbidir. Taşları delip sevdiğine kendini göstermiştir.

Not: Anarkali hint dilinde nar çiçeği demektir.

Deniz Yaşar

[@Derin]

Çok güzel.. teşekkürler paylaşımın için oki

[@Smyrna]

Rengini çok beğenirim.

Teşekkürler Okicim.

[@LaLe]

Güzel bir efsane ve bu efsaneye çok güzel yakışmış olan, huzur veren sesiyle Melihat Gülses’in seslendirdiği Günaydınım Narçiçeğim şarkısı

Bahçemizdeki Nar ağacı çiçeğinin rengi bir başka güzel, narın oluşumu da başka bir güzeldir.


Efsaneyi okuyunca, iyi ki efsane gerçek değilmiş, sadece efsaneliği ile kalmış, diyor insan. Zira duvarla çevrili daracık bir odada ölmek hiç de güzel bir son olmamalı.

Babür İmparatoru Celaleddin Muhammed Ekber (Dschalal ad-Din Muhammad Akbar) öldükten sonra yerine varis tayin ettiği, eğlence, içki düşkünü ve kendisi kadar başarılı olamayan oğlu Selim geçer. O da yaşamı boyunca birkaç kadınla evlenir, çoluk çocuk sahibi olur savaşlara katılır 58 yaşındayken de Lahor’a giderken yolda ölür.

Yani nar çiçekleriyle sarılı bir duvar kenarında ölmez.

Selim babasının ölümünden sonra adını Cihan olarak değiştirir.



Ufak bir hatırlatma: Doğum yaparken ölen, çok sevdiği karısı Mümtaz Mahal için
anıt mezar Tac Mahal’ı yaptıran kişi Şah Cihan da, Selim’in oğludur.


Teşekkürler paylaşım için Oki.

[@OkyanusunKalbi]

Narçiçeğini ben de çok seviyorum. Hikayesine pek inanmasam da paylaşayım dedim.

Ek bilgilerin için ayrıyetten teşekkürler Laleciğim.

[@ReaL]

Televizyonda Melihat Gürses söylüyordu, konusu var mı diye arattım bu konu çıktı karşıma..

Her ne kadar konu şarkı konusu olmasada fondaki şarkı çok güzel, bende dinlemek için girdim zaten

Tekrar teşekkür ederim Okyanus..

[@sebabahçe]

Efsaneyi okuyunca insan iyi ki efsaneymiş diyor sevenlerin ayrılması bir ayrı hüzün o kapalı yerde ölümü beklemek apayrı bir bitiş,çiçeği ben de severim şimdi biraz buğulu bakacağım bu çiçeğe.

[@DarkAngeL]

Rengine hayranım bu çiçeğin..
Ama hikayesi pek hüzünlüymüş..

Teşekkürler Oki'm

[@Canan]

Hem rengi hem de şekli hoşuma gider nar çiçeğinin. Bonzai şeklinde budanmışı da harika görünüyor. Teşekkürler Okyanus.